Απικο
Αφιέρωμα: Κέφαλος και Τρόποι Ψαρέματος
Ένα ψάρι του οποίου το ψάρεμα του είναι ιδιαίτερα τεχνικό είναι σίγουρα ο κέφαλος. Αυτό και μόνο είναι ικανό για να έχει πολλούς φίλους που τον αναζητούν μανιωδώς με διαφορετικούς τρόπους. Ο καθένας από αυτούς κρύβει μυστικά και ιδιαιτερότητες που αξίζει τον κόπο να αναφερθούμε αναλυτικά στη συνέχεια.
Ο κέφαλος είναι ένα ψάρι που το συναντούμε τόσο μέσα σε λιμάνια όσο και εκτός. Το χαρακτηριστικό του, που κάνει όλα μας τα ψαρέματα να διαφοροποιούνται σε σχέση με τα υπόλοιπα ψάρια είναι το στόμα του και συγκεκριμένα ο τρόπος που τρώει. Ενώ όλα τα ψάρια έχουν δόντια και αρπάζουν την τροφή τους με το στόμα τους που την κόβουν σε κομμάτια, ο κέφαλος είναι φαφούτης. Δεν έχει δόντια να μασήσει, συνεπώς αυτό που κάνει είναι να πιπιλάει την τροφή. Το πιπίλισμα αυτό, θα θρυμματίσει την τροφή αν είναι μαλακή και θα την σκορπίσει σε μικρά κομμάτια που μπορεί να τα ρουφήξει ή θα δώσουν τέτοιο σχήμα στην τροφή ώστε να μπορεί εύκολα να ρουφηχτεί.
Τι σημαίνει αυτό στην πράξη; Ποτέ δεν πρέπει να περιμένουμε δυνατά τσιμπήματα από τον κέφαλο παρά μόνο μικρά και συνεχόμενα. Επιπλέον τα δολώματα που θα χρησιμοποιήσουμε πρέπει να είναι μαλακά ή εύκολα να ρουφιούνται από το στόμα του ψαριού. Σε αυτήν τη φιλοσοφία θα προσαρμόσουμε τον τρόπο ψαρέματος μας αν θέλουμε να έχουμε επιτυχίες.
Το δεύτερο σημαντικό που πρέπει να λάβουμε υπόψη μας είναι ότι είναι ψάρι κοπαδιάρικο. Αυτό σημαίνει ότι σπάνια θα υπάρχει ένας μόνο κέφαλος σε μια περιοχή αλλά ολόκληρο κοπάδι. Η νοοτροπία και η συμπεριφορά του κοπαδιού είναι τέτοια που αν καταφέρουμε ένα ψάρι του κοπαδιού να τσιμπήσει, στη συνέχεια θα τσιμπήσει όλο το κοπάδι. Όμως αυτό είναι και δίκοπο μαχαίρι. Αν κάποιο ψάρι του κοπαδιού τραυματιστεί ή φοβηθεί τότε αυτό μεταδίδεται και στα υπόλοιπα ψάρια του κοπαδιού με αποτέλεσμα να μην παίρνουμε τσιμπιές στη συνέχεια.
Απίκο
Η πλειοψηφία των ψαράδων που ασχολούνται με την τεχνική του απίκο απευθύνονται στο συγκεκριμένο ψάρι. Εργαλεία, αρματωσιές, εξοπλισμός είναι όλα προσαρμοσμένα για πάρτι του. Δεν τους ενδιαφέρουν τα άλλα ψάρια ή αν τσιμπήσουν, τότε καλώς όρισαν. Αυτοί αναζητούν τον κέφαλο κι εκεί στρέφονται οι προσπάθειές τους.
Ψάρεμα σε λιμάνι
Εδώ το ψάρεμα μας θα το διαχωρίσουμε σε τέσσερεις τεχνικές. Το καθαρόαιμο απίκο με το καρτελάκι, το ψάρεμα πατωτά με φελλό, το ψάρεμα για αφρίτες και το light απίκο ή ελαφρύ απίκο ή match fishing.
Καθαρόαιμο απίκο
Το απίκο πήρε την ονομασία του από το ότι το ψάρεμα γινόταν ακριβώς κάτω από τη μύτη του καλαμιού, δηλαδή απίκο. Το πλεονέκτημα του μεγάλο αφού το τράβηγμα του καλαμιού είχε άμεση ανταπόκριση στο αγκίστρι-σαλαγκιά και άμεσο κάρφωμα του ψαριού που τσιμπούσε. Αυτήν την αμεσότητα είναι που επιδιώκουμε στο καθαρόαιμο απίκο ή απίκο με καρτελάκι όπως το αποκαλούν πολλοί φίλοι μας.
Ο εξοπλισμός μας αποτελείται από ένα καλάμι αρκετά σκληρό, με δράση κορυφής. Αυτό που αναζητούμε από το καλάμι μας είναι να λυγά μόνο η μύτη ενώ το υπόλοιπο τμήμα του να είναι συμπαγή. Με αυτό τον τρόπο και τα τσιμπήματα διακρίνουμε στη μύτη του καλαμιού και αυτό δεν λυγίζει πολύ ώστε να μας δυσκολεύει να πετάξουμε εκτός νερού το οποιοδήποτε μεγάλο ψάρι. Το μήκος του είναι ένα με ενάμιση μέτρο μεγαλύτερο από το βάθος που ψαρεύουμε. Για παράδειγμα αν το βάθος που ψαρεύουμε είναι 4,5 μέτρα τότε το κατάλληλο μήκος καλαμιού είναι το 5,5-6 μέτρα. Μικρότερο δεν θα μπορεί να πατώσει ενώ μεγαλύτερο δεν θα έχει την αμεσότητα του τραβήγματος αφού θα είναι αρκετά ανασηκωμένο όταν ψαρεύουμε.
Η αρματωσιά μας θα έχει μήκος κατά μισό μέτρο μικρότερη από το μήκος του καλαμιού. Αν το καλάμι μας είναι έξη μέτρα τότε η αρματωσιά μας θα είναι πεντέμισι μέτρα. Αυτό γίνεται για να μπορέσουμε να πετάξουμε με ασφάλεια εκτός νερού ένα μεγάλο ψάρι. Αν το μήκος της αρματωσιάς ήταν όσο το μήκος του καλαμιού τότε αν βγάζαμε ένα αξιόλογο ψάρι, το καλάμι μας θα λύγιζε και το ψάρι καθώς το ανασηκώναμε εκτός νερού θα κοπάναγε πάνω στο ντόκο με αποτέλεσμα όχι και τόσο ευχάριστο τις περισσότερες φορές.
Αρματωσιά και καλάμι ενώνονται είτε με το ειδικό εξάρτημα apicale είτε με την βοήθεια σκοινιού και παραμάνας είτε με κάποιο τέχνασμα και πατέντα μας.
Στην άκρη του καλαμιού, κοντά στη μύτη, τοποθετούμε ένα πλαστικό στρογγυλό ή ορθογώνιο σε σχήμα, χρώματος συνήθως άσπρο για να ξεχωρίζει.
Το καλάμι συνήθως το τοποθετούμε σε ειδική βάση στήριξης ώστε να είναι ακίνητο στο σημείο που επιθυμούμε και να μην κουραζόμαστε αν το βαστάμε. Η βάση στήριξης συνήθως είναι και καρεκλάκι οπότε έχουμε θέση κάθισμα για να καθόμαστε.
Πάμε τώρα να δούμε λίγο και την αρματωσιά μας. Αυτή συνήθως είναι μια πετονιά 0,28-0,30 χιλιοστά για μάνα, ένα βαριδάκι ή τορπίλη, ένα μικρό στριφταράκι, ένα παράμαλλο 0,25-0,28 χιλιοστά και μια σαλαγκιά μεγέθους 6-8.
Το δόλωμα που θα χρησιμοποιήσουμε στη σαλαγκιά μας είναι ζυμάρι κατασκευασμένο με φρυγανιά τριμμένη ή σιμιγδάλι ή βρεγμένο ψωμί ανακατεμένα με τυρί ή ψάρι κατά προτίμηση σαρδέλα.
Το μαλάγρωμα στην αρχή του ψαρέματος καλό είναι να υπάρχει για να μαζέψουμε τα ψάρια από κάτω μας.
Τι να προσέξουμε: Η βυθομέτρηση θα παίξει σημαντικό παράγοντα στην επιτυχία ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες. Αν καταφέρουμε να ψαρεύουμε ένα με δυο δάκτυλα πάνω από το βυθό τότε είμαστε σωστοί.
Το δόλωμά μας πρέπει να είναι αρκετά μαλακό και να θρυμματίζει. Αυτό και τα ψάρια θα κάνει να το ρουφήξουν πιο εύκολα και θα μαλαγρώνει συγχρόνως την περιοχή.
Όπως είπαμε στην αρχή δεν περιμένουμε μεγάλη τσιμπιά αλλά συνεχόμενη για να τραβήξουμε. Όταν δούμε τη μύτη του καλαμιού να τρεμοπαίζει συνεχόμενα είναι σημάδι ότι ο κέφαλος έχει το δόλωμα στα χείλη και το πιπιλάει. Αν τραβήξουμε στο συνεχόμενο αυτό σημάδι τότε κατά πάσα πιθανότητα το ψάρι θα αγκιστρωθεί.
Το ψάρι που θα πιαστεί δεν το αφήνουμε να κάνει κεφάλια αλλά το ανεβάζουμε αρκετά γοργά στην επιφάνεια. Υπάρχουν και άλλα ψάρια στο βυθό και δεν πρέπει να τα τρομάξουμε αν θέλουμε να πάρουμε και άλλο.
Ψάρεμα πατωτά με φελλό
Η βασική διαφορά μας με την προηγούμενη τεχνική είναι ότι χρησιμοποιούμε φελλό για να βλέπουμε τα τσιμπήματα των ψαριών. Το καλάμι μας καλό είναι να έχει και άλλο λίγο μήκος και να είναι ελαφρύ αφού θα το έχουμε στο χέρι. Ο φελλός μας στρογγυλός και αρκετά ευμεγέθης ώστε να παίρνει η αρματωσιά μας το επιθυμητό μολύβι χωρίς να βουλιάζει και να έχει έντονο χρωματισμό. Άσπρο αν ψαρεύουμε νύκτα και κόκκινο, πορτοκαλί και κίτρινο όταν ψαρεύουμε μέρα.
Εδώ τα τσιμπήματα του κεφάλου είναι συνεχόμενα βουλιαγματάκια ή χοροπηδήματα του φελλού.
Τι να προσέξουμε: Κρατούμε το καλάμι μας σε τέτοια θέση ώστε η μύτη να είναι πάνω από το φελλό μας. Με αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνουμε αμεσότητα στο τσίμπημα και σίγουρο κάρφωμα.
Ψάρεμα για αφρίτες
Μέσα στο λιμάνι υπάρχουν πολλά είδη κεφάλων που τα αναζητούμε στο βυθό, στα μεσόνερα ή στον αφρό. Το είδος των κεφάλων που θα μας απασχολήσει με αυτήν την τεχνική είναι οι αφρίτες. Κέφαλοι όπου συχνάζουν στον αφρό και μας χαρίζουν όταν τους πετύχουμε ένα διασκεδαστικό και αποτελεσματικό ψάρεμα.
Το καλάμι μας αρκετά κοντό κι ελαφρύ. Η αρματωσιά μας αρκετά πιο λεπτή. Μάνα 0,28 , παράμαλλο 0,25 χιλιοστά. Σαλαγκιές μικρές, νούμερο 12-14.
Για δόλωμα συνήθως χρησιμοποιούμε ψωμοτύρι ενώ η μαλάγρα θα παίξει σημαντικό παράγοντα στην επιτυχία. Βρεγμένα ψωμιά πετιούνται στο μέρος όπου θα ψαρέψουμε για να μαζέψουν το κοπάδι.
Το ψάρεμα γίνεται συνήθως μέρα. Το βαριδάκι μας μικρό και ο φελλός αντίστοιχος.
Τι να προσέξουμε: Το ότι υπάρχουν αφρίτες θα το διαπιστώσουμε στο μαλάγρωμα. Με το που ρίξουμε τα βρεγμένα ψωμιά στο νερό γρήγορα θα μαζευτούν.
Αν δούμε ότι υπάρχον ψάρια αλλά δεν τσιμπούν καλά τότε ας κατεβούμε λίγο σε πάχος στο παράμαλλο. Το 0,25 ας γίνει 0,23 και γιατί όχι και 0,20.
Το βάθος που τα ψαρεύουμε είναι κοντά στην επιφάνεια. Συνήθως ο φελλός μας έχει απόσταση από το βαρίδι όσο το μήκος του παράμαλλου.
Το μολυβάκι μας ελάχιστο. Τόσο όσο απαιτείται για το φελλό μας που κι αυτός έχει μικρό μέγεθος.
Ελαφρύ απίκο
Αυτό που εκμεταλλευόμαστε εδώ είναι ότι ο κέφαλος δεν έχει δόντια και τον αναζητούμε με πολύ λεπτά εργαλεία. Το καλάμι μας αρκετά ελαφρύ και ευλύγιστο. Η αρματωσιά μας κατασκευασμένη από μάνα πάχους 0,20-0,23 και το παράμαλλό μας 0,18-0,20. Αντί για σαλαγκιά χρησιμοποιούμε μικρά αγκίστρια και δόλωμα ζυμάρι ή μπικατίνι. Εδώ δεν κάνουμε το ψάρι καρφωτό την ώρα που τσιμπά αλλά του δίνουμε τα περιθώρια να καταπιεί το δόλωμα αφού είναι αρκετά μικρό.
Τεχνική που την χρησιμοποιούμε όταν τα νερά είναι καθαρά και τα ψάρια δεν τσιμπούν στις υπόλοιπες τεχνικές.
Τι να προσέξουμε: Δεν τραβάμε στα μικροτσιμπήματα αλλά στο δυνατό. Εδώ το ψάρι αφού πιπιλίσει αρκετά το δόλωμα κάποια στιγμή θα το ρουφήξει. Τότε είναι που πρέπει να τραβήξουμε για να πάρουμε πάνω το ψάρι στα σίγουρα.
Το μαλάγρωμα με μπικατίνι αν ψαρεύουμε με μπικατίνι είναι απαραίτητο.
Ψάρεμα στο βράχο
Σε αντίθεση με το λιμάνι όπου τα ψάρια είναι σχεδόν σίγουρα εδώ θα πρέπει να τα μαζέψουμε. Το μάζεμα αυτό των ψαριών είναι και η μεγάλη μας δυσκολία. Αν το καταφέρουμε τότε τα τσιμπήματα που θα πάρουμε θα είναι δυνατότερα από το λιμάνι και τα ψάρια θα πιάνονται πολύ πιο εύκολα.
Θα αναζητήσουμε κάποια μικρή εσοχή στην ακτογραμμή, δηλαδή ένα μικρό κολπάκι. Εκεί θα μαλαγρώσουμε την περιοχή με αρκετή μαλάγρα όπου σαν βασικό συστατικό έχει το βρεγμένο και τριμμένο ψωμί. Η ύπαρξη θολούρας είναι βασική προϋπόθεση για επιτυχία καθώς επίσης η αφρουδιά και το κυματάκι. Ο πολύς αέρας δεν βολεύει όπως στο ψάρεμα των μελανουριών. Εδώ θέλουμε να έχει αφρουδιά αλλά οι συνθήκες να είναι ήπιες.
Η αρματωσιά μας ενισχυμένη. Μάνα 0,30 και παράμαλλο 0,25-0,28 χιλιοστά. Σαλαγκιά μεγάλη και δόλωμα ψωμοτύρι ή ψαροδόλι. Το ψάρεμά μας μπορεί να γίνει είτε στο χέρι με καρτελάκι στη μύτη του καλαμιού είτε με την χρησιμοποίηση φελλού. Ο φελλός θα είναι κόκκινου χρώματος για να ξεχωρίζει στην αφρουδιά που θα επικρατεί. Το ψάρεμα είναι σχεδόν αποκλειστικά ημερήσιο.
Τι να προσέξουμε: Όταν δούμε τα ψάρια να τρώνε τη μαλάγρα μας σύντομά θα κατέβουν και στα αγκίστρια μας. Αν δεν φανούν ψάρια στη μαλάγρα τότε δύσκολα να πάρουμε τσιμπιά στη συνέχεια.
Μικρή εσοχή με βάθος κοντά σε ξενέρια είναι ιδανικό σημείο για κεφάλους.
Αν τα ψάρια είναι μεγάλα τότε μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αγκίστρι αντί για σαλαγκιά και δόλωμα φιλέτο ψαριού ή ψίχα από λευκό ψωμί.
Εγγλέζικο
Τρόπος ψαρέματος που θα μπορέσουμε να πάρουμε ψάρια σε δύσκολες καιρικές συνθήκες και καταστάσεις. Όταν τα νερά είναι καθαρά ή τα ψάρια δύστροπα και πονηρά το εγγλέζικο θα καταφέρει να δώσει ψάρια και να δούμε πολλές τσιμπιές διασκεδάζοντας μαζί τους.
Το καλάμι μας με μικρό action. Προσωπικά χρησιμοποιώ το μικρότερο δυνατόν, δηλαδή ελάχιστων γραμμαρίων. Μηχανισμός γεμισμένος με πετονιά πάχους 0,14-0,16. Παράμαλλο πάχους 0,10-0,14 χιλιοστά και μήκος 50-60 εκατοστά. Παράμαλλο και μάνα ενώνονται με τη βοήθεια θηλιών.
Αγκίστρι μικρό έως πολύ μικρό. 16-18 ή και ακόμη 20 νούμερο αν μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε θα μας δώσουν ψάρια. Αυτό που θέλει είναι εμπειρία και προσοχή στο πιασμένο ψάρι. Δεν πρέπει να το ζορίσουμε πολύ και μας ανοίξει το αγκίστρι ή κόψει το παράμαλλο.
Ο φελλός που θα χρησιμοποιήσουμε θα είναι +1 ή το πολύ +2 γραμμαρίων. Το ερμάτισμα ανάλογο με βαριδάκια σκόρπια κατά μήκος ενός περίπου μέτρο στην αρματωσιά μας.
Η βυθομέτρηση οριακή. Το αγκίστρι μας να γλύφει στην κυριολεξία το βυθό. Σπάνια είναι τα ψάρια πιο πάνω και αυτά όχι στο λιμάνι αλλά στο βράχο. Βλέπετε το εγγλέζικο μπορούμε να το ψαρέψουμε τόσο σε λιμάνια όσο και στην ακτογραμμή.
Για δόλωμα θα χρησιμοποιήσουμε μπικατίνι ή φιλέτο ψαριού με προτίμηση σαρδέλα και γαύρο.
Μαλάγρα με μπικατίνι ή ραχοκοκαλιές και κεφάλια από σαρδέλα και γαύρο όταν δολώνουμε φιλέτο ψαριού.
Τι να προσέξουμε: Ψαρεύουμε σημεία που τα επισκεπτόμαστε εμείς ή άλλοι αρκετά συχνά κι έχουν μάθει να έρχονται εκεί τα ψάρια για αναζήτηση τροφής.
Τα θολά νερά πάντα θα μας δώσουν ψάρια. Αν είναι καθαρά τότε θα τα ψαρέψουμε σε βαθιά νερά.
Η χρησιμοποίηση απόχης είναι κάτι το βέβαιο στο συγκεκριμένο ψάρεμα. Αυτό που θα πρέπει να σκεφτούμε είναι το σημείο αποχιάσματος που θα πρέπει να είναι μακρύτερα από το σημείο ψαρέματος.
Μπολονέζ
Συνδυασμός απίκο και εγγλέζικο. Τα λεπτά εργαλεία έχουν κι εδώ το πρώτο λόγο. Στο λιμάνι θα χρησιμοποιήσουμε για μάνα 0,16 ενώ στο βράχο 0,20 χιλιοστά. Το παράμαλλο μας 0,12 και 0,16 χιλιοστά αντίστοιχα. Αγκίστρια που ξεκινούν από 14 νούμερο και καταλήγουν στο 18.
Φελλός κόκκινος στρογγυλός στο βράχο που θα πρέπει να έχει ένα ελαφρύ κυματισμό και αφρουδιά και φελλό σταγόνας για το λιμάνι όπου επικρατούν ήπιες συνθήκες κυματισμού.
Για δόλωμα θα χρησιμοποιήσουμε μπικατίνι, φιλέτο ψαριού, ψίχα λευκού ψωμιού και ζυμάρι.
Το μαλάγρωμα απαραίτητο και σε μεγάλη ποσότητα όταν είμαστε εκτός λιμανιού. Στο λιμάνι ένα αρχικό και με μικρή ποσότητα μαλάγρα είναι υπεραρκετό.
Τι να προσέξουμε: Το καλάμι μας καλό είναι να έχει μήκος μεγαλύτερο από το βάθος που ψαρεύουμε.
Μεγάλη προσοχή στο απόχιασμα ειδικά όταν το κάνουμε μόνοι μας. Το ψάρι φροντίζουμε να το οδηγούμε στην απόχη και όχι να οδηγούμε την απόχη στο ψάρι.
Ο φελλός μας να είναι ιδιαίτερα ευαίσθητος και να παίρνει χημικό φωτάκι όταν επιχειρούμε νυχτερινά ψαρέματα.
Το ερμάτισμά μας το ελάχιστον δυνατό. Μόνο αν έχει μικρόψαρα θα προσθέσουμε βάρος επιπλέον στην αρματωσιά μας.
Πολυάγκιστρο
Παραδοσιακός τρόπος ψαρέματος που κάποτε έδινε αρκετά ψάρια. Τώρα που τα ψάρια έχουν πονηρέψει θα πρέπει να τον προσαρμόσουμε ανάλογα ώστε να πάρουμε και δεύτερο ψάρι.
Αφρού
Για δόλωμα χρησιμοποιούμε ψωμί. Το δολωμένο πολυάγκιστρο μένει στον αφρό και ψαρεύει εκεί. Για να μπορέσει να είναι πιο αποδοτικό θα μικρύνουμε το μέγεθος των αγκιστριών και θα πάμε σε δεκάρια παπαγαλάκια. Παραμαλλάκια κοντά, γύρω στα δύο εκατοστά και απόσταση μεταξύ δυο διαδοχικών παράμαλλων τα τρία εκατοστά. Ο αριθμός των αγκιστριών επτά και το μέγεθος του ψωμιού που θα δολώσουμε περίπου στο μέγεθός ενός μικρού μανταρινιού κομμένο στη μέση.
Τι να προσέξουμε: Το λευκό ψωμί πολυτελείας έχει αποδεικτεί το καλύτερο για το πολυάγκιστρο μας.
Βυθού
Για δόλωμα θα χρησιμοποιήσουμε ψωμί, ζυμάρι ή ψάρι. Στο ψωμί θα πρέπει να προσθέσουμε κάποιο βάρος στο πολυάγκιστρο. Ο πιο συνήθης τρόπος είναι να τοποθετήσουμε το βαρίδι μέσα στο ψωμί και στη συνέχεια να τυλίξουμε τα αγκίστρια ολόγυρα. Ο άλλος τρόπος είναι ένας σταθερό μολύβι που να έχει βάρος τέτοιο που να βυθίζει το ψωμί σε απόσταση κοντά στο μολύβι.
Αν χρησιμοποιήσουμε ζυμάρι τότε από μόνο του βουλιάζει κι έτσι δεν υπάρχει λόγος να έχει μολύβι η αρματωσιά μας. Το ίδιο συμβαίνει και στο ψάρι. Εδώ βέβαια θα προτιμήσουμε ένα μαλακό ψάρι με προτίμηση σαρδέλα και γαύρο και σε περίπτωση που δεν βρούμε αυτά θα πάμε σε σαυρίδι το οποίο θα φροντίσουμε να του αφαιρέσουμε την πέτσα.
Τι να προσέξουμε: Προτού ψαρέψουμε μια περιοχή καλό είναι να τη μαλαγρώσουμε με μαλάγρα αντίστοιχη με το δόλωμα που θα χρησιμοποιήσουμε στη συνέχεια.
Με μπούλντο ή μπομπάρδα αφρού
Αποδοτικός τρόπος ψαρέματος όταν επικρατεί καλοσύνη ή ελαφρύ αεράκι που δεν σηκώνει αφρουδιά. Η αρματωσιά μας αποτελείται από ένα παράμαλλο μήκους μικρότερο από το μέγεθος του καλαμιού μας για να μπορέσουμε να το πετάξουμε στο νερό. Στην άκρη του παράμαλλου δένουμε δυο μικρά αγκίστρια νούμερο δέκα παπαγαλέ. Τα αγκίστρια αυτά είναι δεμένα σε δυο μικρά παραμαλλάκια μήκους το πολύ δυο εκατοστά.
Τα αγκίστρια αυτά τα δολώνουμε με φρέσκο λευκό ψωμί και τα ρίχνουμε στο νερό με τη βοήθεια του μπούλντο. Για να απομακρυνθούν από το μπούλντο, λίγο πριν καταλήξουν στο νερό κλείνουμε την μπομπίνα μας και αυτά πάνε, αφού τεντώνει η μάνα μας και πέφτουν πίσω από το μπούλντο.
Τι να προσέξουμε: Για να προσελκύσουμε τα ψάρια τυλίγουμε ελαφριά τη πετονιά μας ώστε να μετακινηθεί λίγο το μπούλντο και τα δολώματά μας
Μπορούμε να πάρουμε λευκό ψωμί και να το τοποθετήσουμε στην κατάψυξη αφού πρώτα το υγράνουμε ελαφριά με νερό για να το χρησιμοποιήσουμε σε επόμενα ψαρέματα.
Το ψωμί καλό είναι να το κόβουμε σε μικρά κομμάτια με το στόμα μας και όχι να το πιέζουμε με τα χέρια μας. Έτσι δεν βουλιάζει στο νερό και παραμένει στην επιφάνεια.
Με μπομπάρδα βυθού
Τρόπος ψαρέματος που αποδίδει καλά σε βυθούς αμμουδερούς. Η μπομπάρδα μας φροντίζουμε να είναι συγχρόνως και μαλαγρωτής. Έτσι γεμίζουμε την μπομπάρδα μαλαγρωτή με μαλάγρα και τοποθετούμε στο αγκίστρι μας δόλωμα σχετικό με τη μαλάγρα. Για παράδειγμα αν βάλουμε στην μπομπάρδα μπικατίνι θα δολώσουμε στο αγκίστρι μας μπικατίνι.
Το παράμαλλο μας έχει μήκος γύρω στη μια οργιά και είναι από πετονιά διαμέτρου 0,16-0,18 χιλιοστών. Το αγκίστρι μας ανάλογο με το δόλωμα που χρησιμοποιούμε. 14-16 νούμερο για μπικατίνι και 10-12 για ψωμί, ζυμάρι και φιλέτο ψαριού.
Τι να προσέξουμε: Τραβάμε λίγο τη πετονιά μας όταν πατώσει η μπομπάρδα μας στο βυθό ώστε να φύγει λίγη μαλάγρα από τις τρυπούλες και να πάει αυτή κοντά στο δολωμένο αγκίστρι μας.
Με μονάγκιστρο
Ιδιαίτερα αποδοτικός τρόπος ψαρέματος που μας δίνει μεγάλα ψάρια. Ο εξοπλισμός μας απλός. Μια πετονιά διαμέτρου 0,16-0,20 όπου στην άκρη έχουμε δεμένο ένα αγκίστρι ίσιο μεγέθους 6-8 νούμερο. Το αγκίστρι αυτό το δολώνουμε με φιλέτο ψαριού και το πετάμε στο νερό, αφήνοντάς το να κατέβει σιγά σιγά. Αν υπάρχουν ψάρια στην περιοχή θα το αρπάξουν στο κατέβασμα.
Η απόχη κι εδώ είναι απαραίτητη ενώ το μαλάγρωμα με τις ραχοκοκαλιές και τα κεφάλια των ψαριών κρατά συγκεντρωμένα και δραστηριοποιημένα τα ψάρια στην περιοχή μας.
Τι να προσέξουμε: Αν τα νερά είναι βαθιά ή έχει μικρόψαρα στην περιοχή μας τότε τοποθετούμε ένα μικρό μολυβάκι σε απόσταση πέντε εκατοστών από το αγκίστρι.
Απίκο στο χέρι
Εδώ χρησιμοποιούμε την αρματωσιά του απίκο μόνο που δεν την τοποθετούμε στο καλάμι αλλά την ψαρεύουμε στο χέρι. Αυτό μπορεί να γίνει κάθετα στον ντόκο ή από ένα σκάφος που βρίσκεται αρακτό στο λιμάνι. Την αρματωσιά μας την έχουμε τυλιγμένη σε μια ρόδα. Βυθομετρούμε κανονικά και τοποθετούμε ένα μικρό φελαδούρι στο σημείο που πάτωσε για να ξέρουμε το βάθος ή κάνουμε μια θηλιά στην πετονιά. Δολώνουμε και περιμένουμε στο χέρι να ακούσουμε και να αισθανθούμε τη τσιμπιά. Η τσιμπιά του κεφάλου είναι ένα συνεχόμενο τρεμούλιασμα της πετονιάς. Τότε τραβάμε δυνατά για να καρφώσουμε το ψάρι.
Τι να προσέξουμε: Μεγάλη σαλαγκιά και δόλωμα μαλακό ζυμάρι όπως και στο απίκο με καλάμι αυτά που θα πιάσουν τον κέφαλο.
Για να προσελκύσουμε τα ψάρια ανεβοκατεβάζουμε ελαφριά πότε πότε την αρματωσιά μας.