Αρματωσιες-Κομποι
Αναζητώντας τα Ψάρια Τρόπαια – Μικρά και Μεγάλα Μυστικά για το Στόχο μας
Όλοι οι ψαράδες που ασχολούμαστε με ψαρέματα τόσο από την ακτή όσο και από σκάφος έχουμε τη δυνατότητα να δοκιμάζουμε τρόπους πετυχημένους από την ακτή στο σκάφος αλλά και αντίστροφα. Με αυτόν τον τρόπο προσθέτουμε όλα εκείνα τα θετικά στοιχεία που απαιτούνται για να κάνουν το ψάρεμά μας ακόμη πιο συναρπαστικό αλλά και πιο αποδοτικό.
Η αναζήτηση μεγάλων θηραμάτων από την ακτή σίγουρα δεν είναι εύκολη υπόθεση και απαιτούνται πολλές προσπάθειες για να καταφέρουμε να πάρουμε το ένα και καλό ψάρι. Μια συναγρίδα, μια λίτσαινα, ένα μεγάλο μανάλι, μια σφυρίδα, μια στήρα, ένας ροφός αλλά και ένα μεγάλο σκαθάρι, ένας λούτσος, μια παλαμίδα, ένα ρίκι, ένα λαβράκι αποτελούν τρόπαιο για τον κάθε παράκτιο ψαρά.
Εδώ θα δούμε κάποια θέματα που για πολλούς αποτελούν μεγάλα «μυστικά» που θα μας βοηθήσουν να πλησιάσουμε ακόμη περισσότερο το στόχο μας και να αυξήσουμε τις πιθανότητες επιτυχίας.
Ζωντανό δόλωμα
Το ζωντανό δόλωμα αποτελεί ένα από τα βασικά συστατικά του ψαρέματός μας. Είναι αυτό που θα δελεάσει το μεγάλο ψάρι και θα το ωθήσει να πλησιάσει το αγκίστρι μας αλλά και να δοκιμάσει το μεζέ μας. Αυτό είναι κάτι που το γνωρίζουν πολύ καλά οι ψαράδες των μεγάλων θηραμάτων και δεν εξορμούν ποτέ αν δεν έχουν από πριν εξασφαλίσει τον απαιτούμενο αριθμό δολωμάτων.
Τι μπορεί να είναι αυτό το δόλωμα; Οτιδήποτε κινείται! Μικρόψαρα πάσης φύσεως. Από κεφαλόπουλα, ζαργάνες, σπάρους, σαλπάκια μέχρι γύλους, χάνους, καλόγριες, σκορπιουδάκια. Το είδος του ψαριού δεν μας απασχολεί τόσο όσο η κινητικότητά του. Βέβαια αν έχουμε τη δυνατότητα επιλογής τότε θα πάμε να επιλέξουμε το καλύτερο από αυτά. Στη συνέχεια ακολουθούν τα μαλάκια όπως καλαμάρια, σουπιές αλλά και χταπόδια, μοσχιοί στην ανάγκη.
Η εύρεση τους εύκολη για αυτούς που έχουν δοκιμάσει. Το εγγλέζικο είναι μια από τις πρώτες μας επιλογές για τη συγκομιδή αρκετών μικρόψαρων ενώ οι καλαμαριέρες αποτελούν την επιλογή μας για τη συγκέντρωση καλαμαριών και σουπιών.
Το μεγάλο μας πρόβλημα δεν είναι τόσο η εύρεση των δολωμάτων όσο η συντήρησή τους. Αν ο τόπος ψαρέματός μας είναι ταυτόσημος με τον τόπο συγκομιδής δολωμάτων είμαστε τυχεροί γιατί σε ένα απλό δυκτάκι ή κιουρτάκι τοποθετούμε τα δολώματα που πιάνουμε και τα δολώνουμε στη συνέχεια όταν τα χρειαστούμε. Αν όμως ο τόπος ψαρέματος και δολώματος απέχουν πολύ μεταξύ τους τότε θα χρειαστούμε ειδικό εξοπλισμό για να διατηρήσουμε τα δολώματά μας. Ένας οξυγονωτής κι ένα δοχείο κατάλληλα διαμορφωμένα είναι τα βασικά. Από εκεί και πέρα ο κάθε ψαράς ανάλογα με τις απαιτήσεις του κατασκευάζει τον δικό του εξοπλισμό στα μέτρα που του χρειάζονται.
Πιστεύω ότι σε ένα επόμενο άρθρο αξίζει να αναφέρουμε κάποιους τρόπους συντήρησης και διατήρησης ζωντανών δολωμάτων.
Τρόπος δόλωσης
Δεν έχει καμιά αξία το δόλωμά μας αν είναι ζωντανό αν δεν έχει δολωθεί σωστά. Το μεγάλο πλεονέκτημα του ζωντανού δολώματος είναι ότι κινείται και προσελκύει με τις κινήσεις του τους διώχτες του. Αν αυτό δεν μπορεί να κολυμπήσει σωστά και φυσικά τότε πως θα φέρει κοντά του τα μεγάλα θηράματα που αναζητούμε.
Αυτό που καταλαβαίνουμε είναι ότι θα πρέπει να δολωθεί με τέτοιο τρόπο ώστε από τη μια να κολυμπά όσο γίνεται πιο φυσιολογικά και από την άλλη να έχει τη δυνατότητα να αρπάξουν εύκολα τα αγκίστρια μας το ψάρι που θα του επιτεθεί. Κοφτερά, ελαφριά αγκίστρια και καλά αρματωμένο παράμαλλο ο εξοπλισμός μας που θα μας βοηθήσει στην καλή δόλωση. Από εκεί και πέρα προσέχουμε να αγκιστρώσουμε τα αγκίστρια μας σε σημείο που να μην τραυματίζει το δόλωμά μας, να του αφήνουν περιθώρια πολλών κινήσεων και να είναι κοντά στα σημεία εφόδου των κυνηγών του. Μέση για τα μικρόψαρα και πλοκάμια για τα καλαμάρια και τις σουπιές ο σκοπός μας.
Νωπά δολώματα
Μπορούμε αν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε κι εδώ νωπά δολώματα αλλά μην περιμένετε ότι θα έχουμε τα ίδια αποτελέσματα με τα ζωντανά. Συνήθως τα έχουμε για δύσκολες καταστάσεις όταν η εύρεση ζωντανού δεν είναι βέβαιη και υπάρχει κίνδυνος να ματαιωθεί η εξόρμησή μας. Πάντως και με αυτά, αν ο ψαράς ξέρει να τα δολώσει και να τα παρουσιάσει σωστά, έχουμε αποτελέσματα. Ροφοί, στήρες, σφυρίδες, σκορπίνες, λαβράκια, μανάλια αρπάζουν το καλοδολωμένο νωπό δόλωμα με αρκετή ευκολία.
Στις φωτογραφίες παρακάτω βλέπετε δολωμένο νωπό καλαμάρι με δυο αγκίστρια και δολωμένο θραψαλάκι με floater στο εσωτερικό του για καλύτερη συμπεριφορά του μέσα στο νερό.
Παράμαλλο
Λέγοντας παράμαλλο εννοούμε το κομμάτι εκείνο της αρματωσιάς μας που έχει πάνω του το αγκίστρι ή τα αγκίστρια που θα καρφωθούν στο δόλωμά μας και θα πιάσουν στη συνέχεια το μεγάλο ψάρι που θα επιτεθεί. Αποτελείται συνήθως από πετονιά fluorocarbon (αόρατη) διαμέτρου 0,45-0,70 χιλιοστά, ανάλογα με τα ψάρια που απευθυνόμαστε. Το κομμάτι όπου δένονται τα αγκίστρια διπλαρώνεται για να αποφύγουμε κοψίματα από ψάρια με κοφτερά δόντια ή τοποθετείται ένα κομμάτι νήμα χοντρό, 20-40 εκατοστά, όπου πάνω του δένονται τα αγκίστρια. Αυτό το κομμάτι νήματος μαζί με τα αγκίστρια ενώνεται στο υπόλοιπο παράμαλλο με τη βοήθεια ενός μικρού αλλά αρκετά δυνατού στριφταριού.
Ο σύνηθες αριθμός αγκιστριών είναι τα δύο ενώ σε μεγάλα δολώματα όπως είναι οι ζαργάνες ή τα μεγάλα καλαμάρια μπορεί να προστεθεί και ένα τρίτο αγκίστρι για πιο σίγουρα καρφώματα. Αν το δόλωμά μας είναι γνωστό από πριν και σταθερού μήκους τα αγκίστρια μας είναι όλα σταθερά δεμένα στο παράμαλλό μας. Αν το δόλωμά μας δεν είναι γνωστό από πριν τότε το ένα αγκίστρι στο τελείωμα του παράμαλλου είναι σταθερό ενώ το δεύτερο συρόμενο για να μπορούμε ανά πάσα στιγμή να αυξομειώσουμε την απόσταση των δυο αγκιστριών ανάλογα με το μήκος του δολώματος.
Το μέγεθος των αγκιστριών έχει να κάνει με τα ψάρια που αναζητούμε και το είδος των δολωμάτων μας. Πάντως σε γενικές γραμμές επιλέγουμε αγκίστρια μεγέθους 2/0 έως 6/0 και σε ειδικές περιπτώσεις ακόμη και 8/0. Δεν τσιγκουνευόμαστε στην ποιότητα του αγκιστριού που πρέπει να είναι ότι το καλύτερο τόσο σε κάρφωμα όσο και σε σκληρότητα.
Φανταστείτε να παλεύετε ένα μεγάλο ψάρι και τη στιγμή που αυτό έρθει κοντά σας να ανοίξει το αγκίστρι σας και να το χάσετε. Αυτό είναι κάτι που έχει συμβεί αρκετές φορές και για αυτό και σας το τονίζω για ενδεχόμενη επόμενη φορά.
Αρματωσιά
Υπάρχουν δυο βασικές αρματωσιές. Η ελεύθερου τύπου και η σταθερή.
Η ελεύθερου τύπου αρματωσιά είναι αυτή που απευθύνεται κυρίως σε αφρόψαρα, δεν έχει βαρίδι και είναι πετονιά μηχανισμού και παράμαλλο συνδεδεμένα μεταξύ τους. Συνήθως εδώ δολώνουμε κάποιο αφρόψαρο με επικρατέστερη τη ζαργάνα και αμολάμε το δόλωμά μας και αυτό απομακρύνεται από κοντά μας προς το πέλαγος. Μανάλια, μεγάλοι κυνηγοί, λαβράκια, γοφάρια, παλαμίδες, ρίκια , λούτσοι τα θηράματά μας.
Η σταθερού τύπου αρματωσιά απευθύνεται σε ψάρια του βυθού και έχει βαρίδι που την ακινητοποιεί στο βυθό. Συνήθως το βαρίδι είναι ενωμένο στη πετονιά του μηχανισμού και ρίχνεται στο νερό στο σημείο που επιθυμούμε. Το παράμαλλό μας έχει στο άκρο του μια μικρή παραμάνα που περνιέται στην πετονιά του μηχανισμού μετά τη ρίψη του βαριδιού στο νερό. Αυτό σιγά σιγά γλιστρά στην πετονιά του μηχανισμού και κατευθύνεται προς στο βαρίδι.
Εμείς αν δεν θέλουμε να κατέβει στο βαρίδι αλλά να σταματήσει σε κάποιο άλλο βάθος έχουμε φροντίσει να τοποθετήσουμε μια χαντρίτσα ή ένα στόπερ στο επιθυμητό σημείο πάνω στη πετονιά του μηχανισμού. Ένα τέτοιο σύνηθες ύψος είναι τα 2-4 μέτρα από το βαρίδι.
Με αυτήν την αρματωσιά ψαρεύουμε συναγρίδες, σφυρίδες, στήρες, ροφούς, σκαθάρια, σκορπίνες.
Τόποι
Οι τόποι που θα αποφασίσουμε να ρίξουμε τα δολώματά μας και να αναζητήσουμε μεγάλα θηράματα είναι συνήθως βραχώδεις περιοχές με κοφτά νερά κοντά στην ακτή, τα τελειώματα λιμενοβραχιόνων όπου είναι είσοδος και έξοδος μεγάλων αρπακτικών ψαριών και αμμουδιές κοντά σε βράχια όταν έχει φουσκοθαλασσιά.
Τόσο οι απόκρημνες ακτές όσο και οι αμμουδιές με φουσκοθαλασσιά απαιτούν ημερήσιο ψάρεμα. Αυτό γίνεται και για θέμα ασφάλειας αλλά και να μπορούμε να κουμαντάρουμε ένα ψάρι που θα πιαστεί.
Στους λιμενοβραχίονες μπορούμε να ασχοληθούμε και με νυκτερινά ψαρέματα αν και τα περισσότερα και μεγαλύτερα ψάρια πιάνονται κι εδώ με το φως της ημέρας. Βέβαια όπου και να πάμε δεν ξεχνούμε να έχουμε μαζί μας ένα γάντζο ή στην ανάγκη μια απόχη με μεγάλη στεφάνη και χοντρό δίκτυ.