Απικο
Απίκο: Αρμάτωμα Καλαμιού
Πολλοί είναι οι φίλοι που μας προτρέπουν να ασχοληθούμε και με πιο απλά θέματα που έχουν σχέση με το ψάρεμα απίκο. Ένα από αυτά είναι σίγουρα το αρμάτωμα του καλαμιού μας είτε πρόκειται για ψάρεμα σε λιμάνι είτε για ψάρεμα από βράχια. Η βασική φιλοσοφία είναι η ίδια. Αυτό που αλλάζουν είναι οι παράμετροι. Ας τα δούμε όμως πιο αναλυτικά.
Βασική & ολική αρματωσιά
Βασική λέμε την αρματωσιά που ξεκινά από τη μύτη του καλαμιού και φθάνει μέχρι το σημείο που θα ενωθεί με το παράμαλλο μας. Πολλοί την ονομάζουν και μάνα.
Ολική ή συνολική λέμε την αρματωσιά μαζί με το παράμαλλο.
Το μήκος που έχει η συνολική αρματωσιά είναι πάντα μικρότερο από το μήκος του καλαμιού. Αυτό είναι ευνόητο γιατί όταν πιαστεί ένα ψάρι, το λύγισμα που θα κάνει το βάρος του στο καλάμι, να μην κρεμάει αρκετά πιο χαμηλά από αυτό. Έτσι όσο πιο ευλύγιστο είναι το καλάμι μας τόσο πιο κοντή είναι η ολική αρματωσιά μας.
Τέλος το μήκος του παράμαλλου είναι αυτό που θα καθορίσει και το μήκος της βασικής αρματωσιάς. Αν αφαιρεθεί το παράμαλλο έχουμε και τη βασική αρματωσιά.
Το πάχος της πετονιάς που έχει η βασική αρματωσιά πάντα είναι λίγο μεγαλύτερο σε διάμετρο από το πάχος του παράμαλλου και αυτό ώστε αν σκαλώσει το αγκίστρι ή η σαλαγκιά μας στο βυθό να μην κοπεί όλη η αρματωσιά αλλά μόνο το παράμαλλο. Η διαφορά αυτή είναι της τάξης των 0,02-0,05 χιλιοστών. Δηλαδή αν το παράμαλλο είναι 0,25 χιλιοστά η μάνα είναι 0,27 έως και 0,30 χιλιοστά.
Σύνδεση αρματωσιάς με καλάμι
Κάποτε υπήρχε μια μεγάλη ποικιλία από διαφορετικές συνδέσεις αρματωσιάς με μύτη καλαμιού όπου το σκοινάκι που κρεμόταν από τη μύτη του καλαμιού με τη παραμανίτσα κυριαρχούσε στους απικατζήδες ψαράδες.
Από τη στιγμή που εμφανίστηκε το απικάλε στην αλιευτική αγορά όλοι οι τρόποι αυτοί παραμεριστήκαν και αντικαταστάθηκαν από το απικάλε. Μόνο σε εξειδικευμένα ψαρέματα θα δούμε κάποια διαφορετική σύνδεση. Ο ψαράς με το που αγοράζει το εξάρτημα αυτό το τοποθετεί με κόλα στιγμής στη μύτη του καλαμιού και τελείωσε για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα.
Σύνδεση βασικής αρματωσιάς με παράμαλλο
Δύο οι πιο συνηθισμένοι τρόποι σύνδεσης μάνας και παράμαλλου. Οι θηλιές και το στριφταράκι. Οι θηλιές είναι για αυτούς που προτιμούν μια πιο διακριτική αρματωσιά χωρίς πολλά παρελκόμενα που μπορεί να τρομάζουν τα ψάρια. Το στριφταράκι για αυτούς που προτιμούν την ευκολία τους και για αυτούς που ασχολούνται με πιο «δυνατά» ψαρέματα. Κάποιοι τοποθετούν αντί για στριφτάρι στριφταροπαραμάνα μικρή για ακόμη μεγαλύτερη διευκόλυνσή τους.
Αρμάτωμα
Ανοίγουμε το καλάμι μας και το ξαπλώνουμε σε κάποιο καθαρό σημείο. Παίρνουμε την πετονιά που προορίζουμε για μάνα και κάνουμε στην άκρη μια μικρή θηλιά. Τη θηλιά αυτήν την τοποθετούμε στο άγκιστρο του απικάλε όπου και το ασφαλίζουμε με το λαστιχάκι του. Ξετυλίγουμε την πετονιά μας φθάνοντας περίπου στο ένα μέτρο πάνω από τη βάση του καλαμιού όπου κόβουμε την πετονιά. Περνάμε στην πετονιά ένα φελλό αν ψαρεύουμε με φελλό ειδάλλως μόνο ένα μικρό περαστό μολύβι ή μια τορπίλη και ή θα δέσουμε το στριφτάρι μας ή θα κάνουμε μια θηλιά.
Η βασική μας αρματωσιά είναι έτοιμη. Πάμε τώρα στο παράμαλλο. Σε μια πετονιά που προορίζουμε για παράμαλλο δένουμε το αγκίστρι μας ή τη σαλαγκιά. Στη συνέχεια υπολογίζουμε το μήκος που θέλουμε να έχει το παράμαλλο και κόβουμε τη πετονιά. Το άκρο αυτό το δένουμε στο στριφτάρι ή κάνουμε μια μικρή θηλιά και συνδέουμε το παράμαλλο με τη βοήθεια θηλιών στη μάνα.
Τώρα ανάλογα με το είδος ψαρέματος που πραγματοποιούμε, τροποποιούμε τα μήκη μάνας και παράμαλλου ώστε να έχουμε το κατάλληλο ολικό μήκος αρματωσιάς. Αυτό θα το δούμε στα πρώτα μας ψαρέματα αφού θα πρέπει και να μπορούμε να δολώσουμε άνετα το αγκίστρι μας ή τη σαλαγκιά μας αλλά και να μην κρεμάει κάποιο ψάρι επικίνδυνα χαμηλά με φόβο να κτυπήσει στο βράχο ή το ντόκο και μας ξαγκιστρωθεί.
Το βάρος του ψαριού λυγίζει το καλάμι μας οπότε το ολικό μήκος κατασκευής θα πρέπει να είναι μικρότερο από το μήκος του καλαμιού για να μη βρει το ψάρι στο βράχο και ξαγκιστρωθεί
Ειδική κατασκευή για ψάρεμα κεφάλου
Ο κέφαλος όπως ξέρουμε έχει τη συνήθεια να πιπιλά το δόλωμα και να μην το δαγκώνει όπως η πλειοψηφία των ψαριών. Αυτό έχει ως συνέπεια οι τσιμπιές που δεχόμαστε να είναι ανεπαίσθητες και όχι εύκολα ορατές. Για το ψάρεμά του έχουν βγει διάφορες αυτοσχέδιες πατέντες και κατασκευές που χρησιμοποιούν οι απικατζήδες ψαράδες. Μια από αυτές είναι με το λαστιχάκι που βλέπετε στη φωτό.
Όταν ο κέφαλος τσιμπά οι δυο άκρες του λάστιχου κατεβαίνουν προς τα κάτω και πάνε να ενωθούν. Έξυπνος τρόπος για δύσκολες τσιμπιές!
Προστασία Κόμπου
Όταν χρησιμοποιούμε συρόμενο μολύβι και στριφτάρι υπάρχει ο κίνδυνος τραυματισμού του κόμπου του στριφταριού από το ίδιο το μολύβι. Ένας έξυπνος τρόπος αποφυγής αυτού είναι η τοποθέτηση μιας μικρής διάφανης χάντρας ανάμεσα στο στριφτάρι και το μολύβι.
Χρησιμοποιείται κυρίως όταν ψαρεύουμε μεγάλα και δυνατά ψάρια και τα νερά είναι βαθιά οπότε το βάρος του μολυβιού μεγάλο.
