Απικο
Απίκο: Κέφαλοι με Πρίμα Καιρό
Συνήθως όταν ψαρεύουμε στα βράχια αυτό που αναζητάμε είναι το ψάρεμα στα κόντρα, πάνω στην αφρουδιά και τον καιρό. Εδώ θα δούμε πως μπορούμε να ψαρέψουμε με επιτυχία τους κεφάλους έχοντας τον καιρό στα πρίμα, δηλαδή από πίσω μας, με ικανοποιητικά αποτελέσματα.
Γιατί πρίμα
Είναι γεγονός ότι για να έχουμε επιτυχία στα ψαρέματά μας πρέπει το ψάρεμά μας να πραγματοποιείται σε σημείο όπου η αφρουδιά κυριαρχεί. Μονάχα μέσα στην ανακατωσούρα, την αφρουδιά και την ασπρίλα τα ψάρια ξεχνούν τους φόβους και τους δισταγμούς τους και αρπάζουν τα δολώματά μας.
Υπάρχουν όμως φορές που το κύμα στα κόντρα είναι τόσο έντονο που όσο και να προσπαθήσουμε δεν θα καταφέρουμε να ψαρέψουμε ενώ υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο τραυματισμού μας. Το βρέξιμο που είναι αναγκαίο κακό όταν επικρατούν έντονα καιρικά φαινόμενα, μπορεί τους ζεστούς καλοκαιρινούς μήνες να μην μας απασχολούσε όμως τους χειμερινούς είναι ιδιαίτερα μεγάλο πρόβλημα κι εμπόδιο. Προκειμένου να γυρίσουμε πίσω σώοι και στεγνοί αφήνουμε αν δούμε τα σκούρα τους κρύους μήνες τον καιρό κι αναζητούμε κατάλληλο σημείο από την υπήνεμη μεριά.
Επιλογή σημείου
Εδώ το σημείο που θα επιλέξουμε να καθίσουμε και να ψαρέψουμε πρέπει να συγκεντρώνει αρκετές προϋποθέσεις. Δεν είναι το ίδιο εύκολο όπως στα κόντρα όπου εκεί το μόνο που αναζητούσαμε ήταν η θολούρα και η αφρουδιά. Εδώ το σημείο πέρα από θολούρα, που σε καμιά περίπτωση δε θα είναι όπως αυτή που γνωρίζουμε στα κόντρα, θα πρέπει να είναι αρκετά βαθύ. Ο λόγος προφανής. Αφού δεν έχει τη μέγιστη θολούρα το βάθος είναι εκείνο που θα κρύψει και τον ψαρά και θα κάνει τα ψάρια λιγότερα διστακτικά.
Το ρέμα είναι το πρόβλημα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε. Επειδή το σημείο επιλογής έχει θολούρα δεν απέχει μακριά από ένα κάβο όπου ο καιρός εκεί κατεβαίνει δυνατός. Η θάλασσα και το ρέμα στρίβοντας τον κάβο ακολουθούν συνήθως για κάποια μέτρα την ακτογραμμή με αποτέλεσμα τα περισσότερα σημεία να έχουν ένα πλάγιο ρέμα που δεν βολεύει το ψάρεμα. Έτσι αυτό που θα αναζητήσουμε είναι κάποια εσοχή με θολούρα κοντά στον κάβο που κόβει την ένταση του ρέματος αν δεν έχει μεγάλο άνοιγμα.
Το πως θα διαπιστώσουμε την ένταση και τη φορά του ρέματος πιστεύω να είναι στους περισσότερους γνωστό. Τα μικρά κομματάκια ψωμιού και η παρακολούθησή τους ο πιο εύκολος τρόπος. Για αυτό πρέπει να έχουμε μαζί μας λίγο ψωμί ανεξάρτητα μαλάγρας και δολώματος.
Το βρέξιμο εδώ σχεδόν δεν υφίσταται. Άρα μπορούμε να καθίσουμε αρκετά κοντά στην ακτογραμμή και να καταφέρουμε να κερδίσουμε κάποιο βάθος ψαρέματος με αυτόν τον τρόπο. Όμως θα φροντίσουμε να έχει και κάποιο χαμηλό σημείο δίπλα μας για να πετάξουμε αν χρειαστεί κάποιο ιδιαίτερα μεγάλο ψάρι.
Επειδή μπορεί κάποιοι οι οποίοι δεν έχουν ασχοληθεί ιδιαίτερα με το συγκεκριμένο ψάρεμα να μην τα καταλαβαίνουν αυτά θα πούμε το εξής. Από ψηλά καθώς αναζητούμε το σημείο όπου θα εγκατασταθούμε για να ψαρέψουμε κοιτάζουμε να βρούμε σημείο με αφρουδιά. Αφού το βρούμε κατεβαίνουμε είτε με τον εξοπλισμό είτε χωρίς να το επιθεωρήσουμε και να δούμε αν είναι προσβάσιμο και ψαρέψιμο. Το βάθος που έχει, το ρέμα που επικρατεί, ο χώρος να καθίσουμε και να αφήσουμε ασφαλή τον εξοπλισμό μας, κάποιο χαμηλό σημείο για να βγει ένα αξιόλογο ψάρι είναι αυτά που θα μας οδηγήσουν στη σωστή απόφαση. Αν αυτά πληρούνται τότε το σημείο αυτό μας κάνει. Αν όχι πηγαίνουμε σε αναζήτηση επόμενου.
Αν έχουμε γυρίσει την περιοχή και κανένα σημείο δεν πληροί όλες μας τις απαιτήσεις πηγαίνουμε τότε και καθόμαστε σε αυτό που συγκεντρώνει τις περισσότερες.
Εξοπλισμός
Επειδή εδώ όλα είναι πιο εύκολα και πιο χαλαρά από ότι στο κόντρα ψάρεμα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε μεγάλη γκάμα καλαμιών αλλά και αρματώματός του. Σίγουρα ένα καλάμι σκληρό δράσης κορυφής είναι το ιδανικό αφού θα μας πετάξει με τη μία έξω το μεγάλο ψάρι όμως κι ένα δεύτερης ποιότητας και πιο ευλύγιστο καλάμι μπορεί να χρησιμοποιηθεί με αρκετά ικανοποιητικά αποτελέσματα. Το ψάρεμα στο χέρι ή με φελλό είναι αυτό που καθορίζει το μήκος του καλαμιού, όμως κι αυτό διορθώνεται με μονωτική ταινία. Ένα καλάμι μακρύ το κονταίνουμε στις προτιμήσεις μας και το τυλίγουμε με ταινία στο επιθυμητό μέγεθος.
Αρμάτωμα
Το μέγεθος των ψαριών που αναζητούμε και η χρήση ή όχι απόχης είναι αυτά που θα μας οδηγήσουν στην επιλογή διαμέτρου πετονιάς. Επειδή όπως και στο κανονικό ψάρεμα στο βράχο με κόντρα καιρό δεν χρησιμοποιούμε συνήθως απόχη η μάνα μας έχει διάμετρο 0,30 χιλιοστά και το παράμαλλο 0,28 χιλιοστά. Αν υπάρχει απόχη αυτά πηγαίνουν στο 0,28 και 0,25 χιλιοστά αντίστοιχα.
Τα αγκίστρια όπως καταλαβαίνετε δεν ενδείκνυνται για τον κέφαλο οπότε πηγαίνουμε σε σαλαγκιά και μάλιστα αρκετά μεγάλου μεγέθους. Το νούμερο 6 είναι ένα αρκετά συνηθισμένο μέγεθος που μπορεί να μεγαλώσει αν τα ψάρια είναι ιδιαίτερα μεγάλα ή να μικρύνει αν οι κέφαλοι απουσιάζουν και αναζητούμε ποικιλία ψαριών.
Το μήκος του παράμαλλου γύρω στα 25-30 εκατοστά το οποίο ενώνεται στη μάνα με τη βοήθεια ενός μικρού στριφταριού ή με θηλιές. Το μολύβι τόσο ώστε να κατεβαίνει στο βυθό το δόλωμά μας και να μην παρασύρεται από το ρέμα. Σε περίπτωση ψαρέματος με φελλό θα έχει αντιστοίχιση με το μέγεθος του φελλού.
Τέλος να μην ξεχάσουμε να τονίσουμε το μήκος που πρέπει να έχει η αρματωσιά μας. Για να μπορέσουμε να βγάλουμε με ασφάλεια ένα ψάρι εκτός νερού και χωρίς να κτυπήσει στον βράχο το συνολικό μήκος της αρματωσιάς μας είναι μικρότερο κατά μισό τουλάχιστον μέτρο από το μήκος του καλαμιού.
Δόλωμα
Το ζυμάρι είναι μονόδρομος αφού θα χρησιμοποιήσουμε όπως είπαμε σαλαγκιά. Σαρδέλα φρέσκη ή κονσέρβα ψαριού ανακατωμένα με φρυγανιά τριμμένη ένα από τα πιο απλά και αποτελεσματικά δολώματα. Από εκεί και πέρα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ψωμοτύρι, σκέτο ψωμί ή να προσθέσουμε στα παραπάνω δολώματα διάφορα μυρωδικά όπως κοπανιστή, λάδι ψαριού κ.λ.π.
Το σημαντικό είναι η αφή του δολώματος και το ζύμωμα του. Όπως ξέρουμε ο κέφαλος δεν έχει δόντια για να δαγκώσει και να κόψει κομμάτι από το δόλωμα. Αυτό που κάνει είναι να το πιπιλάει και να ρουφά τα τρίματα που κάνει. Τι σημαίνει αυτό; Εμείς κατασκευάζουμε δόλωμα πολύ μαλακό για να μπορεί να το ρουφά ο κέφαλος και όχι σε λαστιχοειδή μορφή αλλά να θρυμματίζει εύκολα και να φεύγει από τη σαλαγκιά με το παραμικρό τίναγμα του καλαμιού.
Μαλάγρα
Η μαλάγρα απαραίτητη στα ψαρέματα εκτός λιμανιού. Είναι αυτή που θα μας μαζέψει τα ψάρια από μακριά και θα τα οδηγήσει στο συγκεκριμένο σημείο ψαρέματος. Το κύριο συστατικό της είναι το βρεγμένο και τριμμένο ψωμί. Από μόνο του αποτελεί θαυμάσια μαλάγρα ενώ για να το εμπλουτίσουμε το ανακατεύουμε με τυρί ή ψαροδόλι ενώ λίγο άμμο μαζί με τα υπόλοιπα συστατικά θα κατεβάσει τη μαλάγρα μας μέχρι το βυθό.
Τα μικρά επίσης κομματάκια ψωμιού στην επιφάνεια είναι ένα είδος μαλάγρας ενώ αποτελεί και κριτήριο για την ύπαρξη ή όχι ψαριών. Φάγωμα του ψωμιού από κεφάλους στην επιφάνεια σημαίνει πολύ γρήγορο στη συνέχεια τσίμπημά τους. Τα ψάρια που θα δούμε στην επιφάνεια να είστε σίγουροι ότι θα κατέβουν χαμηλά μετά από κάποιο χρονικό διάστημα να φάνε και το δόλωμά μας.
Τρόπος ψαρέματος
Αφού επιλέξουμε το κατάλληλο σημείο για να εγκατασταθούμε ρίχνουμε στο νερό μικρά κομματάκια ψωμιού για να δούμε προς τα που πηγαίνει το ρέμα. Αφού διαπιστώσουμε ότι αυτό δεν απομακρύνεται από την περιοχή αλλά κρατά τα κομματάκια σταθερά μέσα στο λούκι ή τη βάλα που επιλέξαμε ρίχνουμε μια αρκετά μεγάλη ποσότητα μαλάγρας. Αν δούμε έντονο ρέμα ή ότι απομακρύνει από εκεί τη μαλάγρα τότε θα αναγκαστούμε να μαλαγρώσουμε πάνω στο βράχο ώστε η θάλασσα να μας παρασέρνει σιγά σιγά τη μαλάγρα.
Αφού αρματώσουμε με την ησυχία μας το καλάμι θα δολώσουμε τη σαλαγκιά μας και θα ρίξουμε στο νερό σε συγκεκριμένο σημείο. Όταν μάθουμε τα ψάρια να έρθουν εκεί δεν θα πρέπει στη συνέχεια να ρίξουμε το δόλωμα αλλού. Συνήθως το σημείο που πέφτει η δολωμένη σαλαγκιά είναι το βαθύτερο μπροστά μας και πάντα όσο είναι δυνατόν μέσα σε αφρουδιά.
Το τσίμπημα του κεφάλου, δηλαδή το πιπίλισμά του, είναι ένα συνεχόμενο ανεβοκατέβασμα της μύτης του καλαμιού ή ένα συνεχές τρεμούλιασμα του φελλού. Το συνεχόμενο και όχι το δυνατότερο είναι αυτό που θα μας κάνει να καρφώσουμε.
Με το που αισθανθούμε το ψάρι στη σαλαγκιά μας το φέρνουμε με τη μία χωρίς να του δώσουμε περιθώρια κεφαλιού στην επιφάνεια και με σιγουριά και χωρίς δισταγμούς το βγάζουμε εκτός νερού.
Τυχόν δισταγμοί και σταματήματα του ψαριού θα έχουν ως συνέπεια κάποιο κεφάλι αυτού ή ξαγκίστρωμά του με συνέπειες δυσάρεστες για τη συνέχεια του ψαρέματος. Οι κέφαλοι είναι ψάρια κοπαδιάρικα και όσο εύκολα έρχονται στις δολωμένες μας σαλαγκιές όταν κάνει αρχή ένας τόσο δύσκολα ξανατσιμπούν αν κάποιο ψάρι μας ξαγκιστρωθεί και φύγει. Για αυτό μεγάλη προσοχή στις κινήσεις μας.
Αν παρ’ όλες τις προσπάθειές μας φύγει κάποιο ψάρι τότε με μαλάγρωμα θα προσπαθήσουμε να τα ξανασυγκεντρώσουμε και να τα κάνουμε πρόθυμα να ξανατσιμπήσουν.
Παραλλαγές
Στο συγκεκριμένο ψάρεμα ο ψαράς μπορεί να εφαρμόσει πολλές παραλλαγές ώστε να το προσαρμόσει καλύτερα στα δικά του προσωπικά δεδομένα. Μερικές από αυτές τις παραλλαγές είναι:
- Αντί για σαλαγκιά να χρησιμοποιήσουμε αγκίστρια και για δόλωμα φιλέτο σαρδέλας ή άλλο μαλακό ψάρι. Προτείνεται για πολύ μεγάλα ψάρια.
- Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αγκιστράκια (διπλάρι) και δόλωμα ζυμάρι όπου κι εδώ απευθυνόμαστε στα μεγαλύτερα ψάρια.
- Πολλές φορές που τα ψάρια είναι μίζερα χρησιμοποιούμε ενιαία μάνα παράμαλλο και στην άκρη αγκίστρι όπου το δολώνουμε με ψίχα ψωμιού. Ο καλύτερος τρόπος για μεγάλες μπάφες.
- Όταν τα νερά είναι καθαρά μια πρόταση είναι τα ψιλά εργαλεία και δόλωμα μπικατίνι. Επιβάλλεται όμως τότε η χρήση απόχης.