Cover

Απικο

Απίκο: Το Αρμάτωμα του Καλαμιού μας

Το θέμα που θα ασχοληθούμε αυτήν τη φορά είναι το αρμάτωμα του καλαμιού μας ανάλογα με τον τρόπο που ψαρεύουμε, τα ψάρια που αναζητούμε αλλά και το είδος του καλαμιού που διαθέτουμε. Μπορεί σε κάποιους αυτό να είναι ή καλύτερα να θεωρείται εύκολο, όμως υπάρχουν αρκετοί παράμετροι που αν δεν τους υπολογίσουμε σωστά η επόμενη εξόρμηση που θα πραγματοποιηθεί να μην είναι τόσο ευχάριστη, διασκεδαστική κι αποδοτική.

Μη ξεχνάμε ότι και πολλοί είναι οι φίλοι που μας προτρέπουν να ασχοληθούμε και με πιο απλά θέματα που έχουν σχέση με το ψάρεμα απίκο. Ένα από αυτά είναι σίγουρα και το πιο πάνω, είτε πρόκειται για ψάρεμα σε λιμάνι είτε για ψάρεμα από βράχια. Η βασική φιλοσοφία είναι η ίδια. Αυτό που αλλάζουν είναι οι παράμετροι. Ας τα δούμε όμως πιο αναλυτικά.

Βασική & ολική αρματωσιά

  • Βασική λέμε την αρματωσιά που ξεκινά από τη μύτη του καλαμιού και φθάνει μέχρι το σημείο που θα ενωθεί με το παράμαλλο μας. Πολλοί την ονομάζουν και μάνα.
  • Ολική ή συνολική λέμε την αρματωσιά μαζί με το παράμαλλο.

Το μήκος που έχει η συνολική αρματωσιά είναι πάντα μικρότερο από το μήκος του καλαμιού. Αυτό είναι ευνόητο γιατί όταν πιαστεί ένα ψάρι, το λύγισμα που θα κάνει το βάρος του στο καλάμι, να μην κρεμάει αρκετά πιο χαμηλά από αυτό. Έτσι όσο πιο ευλύγιστο είναι το καλάμι μας τόσο πιο κοντή είναι η ολική αρματωσιά μας.

Τέλος το μήκος του παράμαλλου είναι αυτό που θα καθορίσει και το μήκος της βασικής αρματωσιάς. Αν αφαιρεθεί το παράμαλλο έχουμε και τη βασική αρματωσιά.

Το πάχος της πετονιάς που έχει η βασική αρματωσιά πάντα είναι λίγο μεγαλύτερο σε διάμετρο από το πάχος του παράμαλλου και αυτό ώστε αν σκαλώσει το αγκίστρι ή η σαλαγκιά μας στο βυθό να μην κοπεί όλη η αρματωσιά αλλά μόνο το παράμαλλο. Η διαφορά αυτή είναι της τάξης των 0,02-0,05 χιλιοστών. Δηλαδή αν το παράμαλλο είναι 0,25 χιλιοστά η μάνα είναι 0,27 έως και 0,30 χιλιοστά.

Σύνδεση αρματωσιάς με καλάμι

Κάποτε υπήρχε μια μεγάλη ποικιλία από διαφορετικές συνδέσεις αρματωσιάς με μύτη καλαμιού όπου το σκοινάκι που κρεμόταν από τη μύτη του καλαμιού με τη παραμανίτσα κυριαρχούσε στους απικατζήδες ψαράδες. Από τη στιγμή που εμφανίστηκε το απικάλε στην αλιευτική αγορά όλοι οι τρόποι αυτοί παραμεριστήκαν και αντικαταστάθηκαν από το απικάλε. Μόνο σε εξειδικευμένα ψαρέματα θα δούμε κάποια διαφορετική σύνδεση. Ο ψαράς με το που αγοράζει το εξάρτημα αυτό το τοποθετεί με κόλα στιγμής στη μύτη του καλαμιού και τελείωσε για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα.

Σύνδεση βασικής αρματωσιάς με παράμαλλο

Δύο οι πιο συνηθισμένοι τρόποι σύνδεσης μάνας και παράμαλλου. Οι θηλιές και το στριφταράκι. Οι θηλιές είναι για αυτούς που προτιμούν μια πιο διακριτική αρματωσιά χωρίς πολλά παρελκόμενα που μπορεί να τρομάζουν τα ψάρια. Το στριφταράκι για αυτούς που προτιμούν την ευκολία τους και για αυτούς που ασχολούνται με πιο «δυνατά» ψαρέματα. Κάποιοι τοποθετούν αντί για στριφτάρι στριφταροπαραμάνα μικρή για ακόμη μεγαλύτερη διευκόλυνσή τους.

Αρμάτωμα

Ανοίγουμε το καλάμι μας και το ξαπλώνουμε σε κάποιο καθαρό σημείο. Παίρνουμε την πετονιά που προορίζουμε για μάνα και κάνουμε στην άκρη μια μικρή θηλιά. Τη θηλιά αυτήν την τοποθετούμε στο άγκιστρο του απικάλε όπου και το ασφαλίζουμε με το λαστιχάκι του. Ξετυλίγουμε την πετονιά μας φθάνοντας περίπου στο ένα μέτρο πάνω από τη βάση του καλαμιού όπου κόβουμε την πετονιά. Περνάμε στην πετονιά ένα φελλό αν ψαρεύουμε με φελλό ειδάλλως μόνο ένα μικρό περαστό μολύβι ή μια τορπίλη και ή θα δέσουμε το στριφτάρι μας ή θα κάνουμε μια θηλιά.

Η βασική μας αρματωσιά είναι έτοιμη. Πάμε τώρα στο παράμαλλο. Σε μια πετονιά που προορίζουμε για παράμαλλο δένουμε το αγκίστρι μας ή τη σαλαγκιά. Στη συνέχεια υπολογίζουμε το μήκος που θέλουμε να έχει το παράμαλλο και κόβουμε τη πετονιά. Το άκρο αυτό το δένουμε στο στριφτάρι ή κάνουμε μια μικρή θηλιά και συνδέουμε το παράμαλλο με τη βοήθεια θηλιών στη μάνα.

Τώρα ανάλογα με το είδος ψαρέματος που πραγματοποιούμε, τροποποιούμε τα μήκη μάνας και παράμαλλου ώστε να έχουμε το κατάλληλο ολικό μήκος αρματωσιάς. Αυτό θα το δούμε στα πρώτα μας ψαρέματα αφού θα πρέπει και να μπορούμε να δολώσουμε άνετα το αγκίστρι μας ή τη σαλαγκιά μας αλλά και να μην κρεμάει κάποιο ψάρι επικίνδυνα χαμηλά με φόβο να κτυπήσει στο βράχο ή το ντόκο και μας ξαγκιστρωθεί.

Ψάρεμα στα βράχια

Εδώ επειδή δεν έχουμε την άνεση του λιμανιού αλλά και την πολυτέλεια της απόχης η αρματωσιά μας είναι πάντα πολύ πιο δυνατή από αυτή που θα ήταν σε άλλα ψαρέματα. Η μάνα συνήθως έχει διάμετρο 0,28-0,35 και το παράμαλλό μας 0,25-0,32χιλιοστά.

Επίσης φροντίζουμε το ολικό μήκος της αρματωσιάς να είναι πολύ κοντύτερο από το μήκος του καλαμιού μας για να μην κτυπήσει με το λύγισμα του βάρους του πιασμένου ψαριού, το ψάρι στο βράχο. Εξάλλου και για αυτό το λόγο καλύτερα είναι η χρήση καλαμιών που δεν λυγίζουν έντονα ή αν θέλετε καλύτερα τα δράση κορυφής. Τέτοια είναι τα καλάμια που λυγίζει μόνο το τμήμα της μύτης ενώ το υπόλοιπο τμήμα του καλαμιού παραμένει αμετάβλητο.

Ψάρεμα με καλοσύνη ή Match fishing

Το ψάρεμα με καλοσύνη, καθαρά νερά και ήπιες γενικά καιρικές καταστάσεις είναι συνώνυμο τις περισσότερες φορές με το ψάρεμα match fishing και τα λεπτά εργαλεία. Εδώ για να καταφέρουμε να δελεάσουμε τα ψάρια να πλησιάσουν το δόλωμά μας θα πρέπει ο γενικότερος εξοπλισμός και ειδικότερα η αρματωσιά μας να είναι όσο το δυνατόν γίνεται πιο «αόρατη». Τι σημαίνει αυτό; Πολύ απλά ότι θα κατασκευάσουμε την αρματωσιά μας με όσο το δυνατό λεπτότερες πετονιές και μάλιστα fluorocarbon.

Η μάνα της αρματωσιάς δε θα ξεπερνά σε καμιά περίπτωση τα 0,25 χιλιοστά ενώ το παράμαλλο το μέγιστο τα 0,23. Το βαριδάκι όσο γίνεται ελαφρύτερο, η χρήση φελλού τις περισσότερες φορές αναγκαίο και μάλιστα φελλός μακρόστενος που φαίνεται εκεί και το ανεπαίσθητο τσίμπημα. Το καλάμι μας για να μπορεί να δεχτεί τα λεπτά εργαλεία και να μην σπάει την αρματωσιά με το κάρφωμα, είναι συνήθως αρκετά light, δηλαδή ελαφρύ και αρκετά ευλύγιστο. Η απόχη στο πιάσιμο ενός ιδιαίτερα μεγάλου ψαριού απαραίτητη όπως επίσης και ο καλός χειρισμός του μέχρι να μπει μέσα στην απόχη.

Ψάρεμα χωρίς φελλό

Εδώ το μήκος του καλαμιού μας είναι τέτοιο που βολεύει στο συγκεκριμένο ψάρεμα. Το μήκος του είναι συνήθως μεγαλύτερο 1-2 μέτρα από το βάθος ψαρέματος. Αυτό είναι λογικό για να έχουμε το καλάμι όταν ψαρεύουμε σχεδόν πατωτά (όπως ψαρεύουμε τις περισσότερες φορές) παράλληλα με το επίπεδο της θάλασσας. Αν το καλάμι μας είναι πολύ μεγαλύτερο από το πρέπον, τότε του κλείνουμε κάποιο κομμάτι, ενώ αν είναι μικρότερο θα αναζητήσουμε εκεί κοντά ένα ρηχότερο σημείο.

Το κλείσιμο του κομματιού γίνεται από τη βάση του καλαμιού, με τη βοήθεια μονωτικής ταινίας.    

Ειδική κατασκευή για ψάρεμα κεφάλου

Ο κέφαλος όπως ξέρουμε έχει τη συνήθεια να πιπιλά το δόλωμα και να μην το δαγκώνει όπως η πλειοψηφία των ψαριών. Αυτό έχει ως συνέπεια οι τσιμπιές που δεχόμαστε να είναι ανεπαίσθητες και όχι εύκολα ορατές. Για το ψάρεμά του έχουν βγει διάφορες αυτοσχέδιες πατέντες και κατασκευές που χρησιμοποιούν οι απικατζήδες ψαράδες. Μια από αυτές είναι με το λαστιχάκι που βλέπετε στη φωτό.

Όταν ο κέφαλος τσιμπά οι δυο άκρες του λάστιχου κατεβαίνουν προς τα κάτω και πάνε να ενωθούν. Έξυπνος τρόπος για δύσκολες τσιμπιές!