Casting
Αρματωσιές: Για Μουρμούρες στα Ρηχά
Ένα από τα ψάρια που αναζητούμε στις παραλίες με αμμούδες είναι σίγουρα η μουρμούρα. Τη συναντάμε σχεδόν σε όλες τις παραλίες και αποτελεί τις περισσότερες φορές το βασικό μας στόχο. Εδώ θα δούμε κάποιες αρματωσιές και τις λεπτομέρειες εκείνες που μπορεί να κάνουν τη διαφορά στις εξορμήσεις μας για μουρμούρες στα ρηχά.
Αρματωσιά Διπλαράκι
Αρματωσιές με Συρόμενο Βαρίδι
Τα λεπτά εργαλεία είναι αυτά που θα μας οδηγήσουν στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Πετονιές με διάμετρο μέχρι 0,20 χιλιοστά, παράμαλλα αόρατα (fluorocarbon), αγκίστρια κοφτερά με λεπτό στέλεχος σε μικρά νούμερα (6-8), συμπληρώνουν τα συστατικά της επιτυχίας. Τα δολώματά μας φροντίζουμε να είναι αρκετά χαμηλά στο βυθό και πολλές φορές, αντί για απλό βαρίδι χρησιμοποιούμε βαρίδι με δόντια, ειδικό να προσελκύει τις μεγάλες μουρμούρες όταν συρθεί στο βυθό και σηκώσει θολουρίτσα.
Τι πρέπει να προσέξουμε:
- Τα ψάρια πολλές φορές και μάλιστα κατά τη διάρκεια της νύχτας βρίσκονται έξω-έξω, εκεί που σκάει το κύμα. Βολές στα 10, ή και λιγότερα μέτρα, μπορεί να μας δώσουν μεγάλες μουρμούρες.
- Τα μεγάλα μολύβια δεν είναι απαραίτητα. Βάρη 30-50 γραμμαρίων είναι τα πιο συνηθισμένα και μπορούν να πεταχτούν αρκετά μακριά με ένα καλάμι μικρού σχετικά casting weight (πχ. 20-60), αφού οι λεπτές μάνες βοηθούν στις μακρινές ρίψεις, ακόμα και με μικρά βαρίδια.
- Τα μεγαλύτερα μολύβια και τα σκληρότερα καλάμια θα τα χρειαστούμε μόνο αν τα ψάρια φοβηθούν από τις βολές μας και απομακρυνθούν, ή όταν για κάποιο άλλο λόγο βρίσκονται αρκετά μακριά (τους χειμερινούς μήνες λόγου χάρη).
- Αν χρησιμοποιούμε περισσότερα από ένα καλάμια, φροντίζουμε οι βολές μας να είναι σε διαφορετικές αποστάσεις, ώστε να εντοπίσουμε γρηγορότερα τη ζώνη όπου τρέφονται τα ψάρια.
- Στις μεγάλες παραλίες, οι μουρμούρες κινούνται κοπαδιαστά και πολλές φορές μετακινούνται από τη μια άκρη στην άλλη. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός κάποια στιγμή να τσιμπούν μόνο στις αρματωσιές του ενός ψαρά, που βρίσκεται σε συγκεκριμένο σημείο, και αργότερα μόνο στις αρματωσιές κάποιου άλλου.
- Το κόκκινο σκουλήκι της άμμου και η τριχιά αποτελούν δυνατό όπλο στα χέρια του ψαρά. Φθάνει τα αγκίστρια του να είναι λεπτά και να ξέρει να τα δολώνει, για να μη χυθούν τα πολύτιμα υγρά τους. Ειδικά για την τριχιά, θα θέλαμε να τονίσουμε ότι αν γεμίσουμε τη χούφτα μας με άμμο και «παραγουλιάσουμε» λίγο το σκουλήκι σε αυτήν, χοντραίνει αισθητά διευκολύνοντας τη δόλωση.
- Η βελόνα δόλωσης βοηθά πολλές φορές στην καλή τελική εικόνα (πιο φυσική παρουσίαση) του δολώματος πάνω στο αγκίστρι.
- Μικρά ανυψωτικά μπορεί να δώσουν λύση όταν ο βυθός έχει «βρώμα» (νεκρά φύκια, φερτά από τον καιρό υλικά) και τα δολώματα εξαφανίζονται μέσα της.
- Αμμουδιές που συνορεύουν με λιμάνια, κρατούν πάντα μεγάλες μουρμούρες. Μην ξεχνάτε να δοκιμάζετε κι εκεί.
- Ο ακροβάτης είναι ένα δόλωμα μπαλαντέρ και καλό είναι να βρίσκεται πάντα κοντά σας, γιατί πάρα πολλές φορές μας έχει λύσει τα χέρια.
- Όταν στην περιοχή σας επικρατεί αέρας, διαλέχτε ένα μικρό κολπάκι με αμμούδα με τον καιρό πίσω σας και επιχειρείστε να ψαρέψετε. Οι πιθανότητες επιτυχίας είναι αρκετές.
- Ρηχοπατιές με βάθη ακόμη και μισό μέτρο, μπορούν κατά τη διάρκεια της νύχτας να σας δώσουν μεγάλα ψάρια, γι’ αυτό μην τις αποκλείετε.
- Τα στριμμένα παράμαλλα πρέπει να αντικαθίστανται, γιατί παραξενεύουν και τελικά διώχνουν τα αξιόλογα ψάρια.
- Αν βρεθείτε σε αμμούδα και δεν έχετε μαζί σας εξοπλισμό, τότε ένα απλό πεταχταράκι με μονάγκιστρο και συρόμενο μολύβι θα σας δώσει μια ικανοποιητική λύση για ψάρεμα μουρμούρας.
- Προτιμήστε τα δολώματα της περιοχής που ψαρεύετε, γιατί τα ψάρια τα έχουν συνηθίσει και δεν τα κάνουν καχύποπτα όταν τα δουν περασμένα στα αγκίστρια σας.
- Για να προσελκύσετε τις μεγάλες μουρμούρες όταν διαπιστώσετε ότι εκεί που ψαρεύετε τσιμπούν μικρές, περάστε στο αγκίστρι σας δύο ή και τρεις μαζί δολωσιές, ώστε να δημιουργηθεί μια υπερβολικά μεγάλη μπουκιά. Μη σας απασχολεί ότι το αγκίστρι είναι μικρό. Τα αποτελέσματα θα σας ανταμείψουν.
Η τεχνική της «θολουρίτσας»
Έχει παρατηρηθεί ότι οι μουρμούρες προσελκύονται από τη μικροθολουρίτσα που θα δουν στο βυθό, ίσως επειδή την έχουν συνδυάσει με την εύρεση τροφής. Αυτό προσπαθεί να το εκμεταλλευτεί ο ψαράς, χρησιμοποιώντας στην αρματωσιά του αντί για απλό μολύβι, ένα μολύβι με δόντια, ενώ στη συνέχεια ακολουθεί το αγκίστρι με το δόλωμα.
Ρίχνει την αρματωσιά του δολωμένη στο νερό, και αφού δει ότι δεν τσίμπησε κάτι αξιόλογο, αρχίζει να τυλίγει αργά ανά διαστήματα. Με το τύλιγμα αυτό, το μολύβι το οποίο «κάθεται» στην αμμούδα με τα δόντια στο κάτω μέρος, σηκώνει μια μικρή θολουρίτσα ικανή να προσελκύσει τα ψάρια από αρκετά μακριά. Τα ψάρια ζυγώνουν από περιέργεια για να δουν τι δημιούργησε τη θολούρα, και συναντούν μέσα στο μικρό αυτό συννεφάκι το δολωμένο σκουλήκι μας. Καθώς πιστεύουν ότι το σκουλήκι δημιούργησε το νέφος άμμου, δεν τους κινεί υποψίες και σπεύδουν να το αρπάξουν άμεσα, με αποτέλεσμα να αγκιστρωθούν.
