Αγωνες-Αθλητικη Αλιεια

Αθλητική Αλιεία: 46ο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Αλιείας από Σκάφος Boat Angling

Όταν τελείωσε ο 2ος αγώνας του Πανελλήνιου πρωταθλήματος καθετής με καλάμι στον Πειραιά και βγήκαν τα άτομα που θα εκπροσωπούσαν την Ελλάδα στους διεθνείς αγώνες, κανείς μας δεν πίστευε πραγματικά ότι θα συμμετείχαμε σε παγκόσμιο πρωτάθλημα. Είχαμε κάποια μικρή ελπίδα, αλλά τόσο τα οικονομικά, όσο και τα διοργανωτικά ήταν τέτοια που μας απογοήτευαν.

Στον αγώνα συμμετείχαν 17 εθνικές ομάδες από όλο τον κόσμο και για πρώτη φορά και η Ελλάδα με τους Ελευθέριο Μαραγκάκη, Αντώνη Δρόσο, Κώστα Δρόσο, Δημήτρη Ζαχαρόπουλο, Δημοσθένη Οικονόμου. Αρχηγός της αποστολής ήταν ο Αντώνης Ιωνάς.

Η θέληση υπήρχε από αρκετούς, όμως το μεγάλο πρόβλημα ήταν το οικονομικό. Η Ελληνική Ομοσπονδία, φτωχή, δεν μπορούσε να καλύψει την αποστολή. Έπρεπε να βρεθεί κάποιος χορηγός για να καλυφθούν τα παράβολα συμμετοχής (850€ το άτομο) και τα έξοδα μετακίνησης. Ο χρόνος είχε περάσει, η οικονομική κρίση στο μεγαλείο της και οι πόρτες όλες κλειστές. Όμως οι υπερπροσπάθειες που κάνουν κάποιοι φαίνεται ότι αποδίδουν. Η ΔΕΗ ΑΕ προθυμοποιήθηκε να προσφέρει ένα τμήμα του ποσού. Σε αυτό προστέθηκε ένα ποσό από τον ΟΕΑΝΑΠ, ένα άλλο μικρότερο από τον ΙΜΑΕΣ, τον υποψήφιο δήμαρχο Μαρκόπουλου Σωτήρη Μεθενίτη, τον Κωστή Μπέη και ένα ποσό από κάτι παράβολα αγώνων της ομοσπονδίας. Αυτά ήταν μια καλή αρχή για ξεκίνημα. Τα υπόλοιπα θα τα έβαζαν οι συμμετέχοντες.

Στο μεταξύ η εταιρία LineaEffe των Αφών Ρογδάκη από τη Θεσσαλονίκη, προθυμοποιήθηκε να εξοπλίσει τους αθλητές με καλάμια, μηχανισμούς, σάκους αποθήκευσης καλαμιών, ώστε να είναι ομοιόμορφη κι ετοιμοπόλεμη. Η έφορος αλιείας της ομοσπονδίας, Ρένα Βγενοπούλου, βρίσκεται σε συνεχή επικοινωνία με την αποστολή, ενώ φροντίζει να ενημερώνει τον αρχηγό Αντώνη Ιωνά, για όλα τα απαιτούμενα. Είναι ο ενδιάμεσος κρίκος μεταξύ εθνικής και διοργανώτριας ομοσπονδίας.

Η εταιρία LineaEffe των Αφών Ρογδάκη από τη Θεσσαλονίκη, προθυμοποιήθηκε να εξοπλίσει τους αθλητές με καλάμια, μηχανισμούς, σάκους αποθήκευσης καλαμιών, ώστε να είναι ομοιόμορφη κι ετοιμοπόλεμη

Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου 2010

21.00 μ.μ., αναχωρούμε από Αθήνα. Μετά από ένα πολύωρο ταξίδι μέσα από Σκόπια και Κόσοβο, φτάνουμε το Σάββατο στις 20.00μ.μ., στη Budva. Εκεί δίνουμε το παρόν και κατάκοποι πηγαίνουμε να ξεκουραστούμε.

Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου

Αμέσως μετά το πρωινό, οι δύο Αντώνηδες πηγαίνουμε να τακτοποιήσουμε τα διαδικαστικά. Πληρώνουμε τα παράβολα συμμετοχής, αφήνουμε τα χαρτιά των γιατρών, την ελληνική σημαία και όλα όσα έχουμε φέρει μαζί μας και ζητάμε κάποιες διευκρινίσεις. Όμως αυτές θα δοθούν στη συγκέντρωση των αρχηγών που ακολουθεί.

9.00 π.μ. και η μικρή αίθουσα κοντά στη ρεσεψιόν έχει γεμίσει από ανθρώπους διαφορετικών εθνικοτήτων. Όλοι φέρουν τα διακριτικά της χώρας τους. Ο κομισάριος της FIPS θα αναλύσει τους κανονισμούς και θα δώσεις τις όποιες διευκρινίσεις. Οι μεταφραστές στα αγγλικά και στα γαλλικά επαναλαμβάνουν τα λεγόμενά του. Το νέο που θα ισχύσει σε αυτό το παγκόσμιο είναι το ελάχιστο μέγεθος ψαριών που αυξάνεται από 12 σε 15 εκατοστά.

Ακολουθεί η κλήρωση των σκαφών καθώς επίσης και των θέσεων, που βγαίνει μέσα από ένα περίπλοκο πρόγραμμα, άγνωστο σε μας, αλλά γνωστό σε πολλούς παρευρισκόμενους. Οι απορίες σχετικά με τον αλιευτικό εξοπλισμό και τα εργαλεία λύνονται σχεδόν όλες, τόσο από τους γείτονές μας στο τραπέζι, Πορτογάλους και Κροάτες, καθώς και από τον Ιταλό αντιπρόεδρο που μιλάει ελληνικά.

16.30. Συγκέντρωση όλων των εθνικών αποστολών, παρέλαση ομάδων και άκουσμα εθνικών ύμνων.

Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου, ημέρα προπόνησης

Μετά από ένα σύντομο πρωινό, γύρω στις 07.00 βρισκόμαστε στην προβλήτα του λιμανιού για να αποβιβαστούμε στο σκάφος που κληρωθήκαμε την προηγούμενη μέρα.

Σήμερα θα δοκιμάσουμε τον εξοπλισμό μας, θα δούμε τα νερά και τα ψάρια της περιοχής και θα καταστρώσουμε το πλάνο δράσης. Μαζί μας θα είναι και ο αρχηγός μας Αντώνης Ιωνάς. Δίνεται από το βαρκάρη-κριτή το δόλωμα που θα ψαρέψουμε, μύδι φρέσκο, κατεψυγμένα καλαμάρια και γαρίδες. Δολώματα όχι τόσο συνηθισμένα για μας, με εξαίρεση την κατεψυγμένη γαρίδα.

Μετά την επιβίβαση όλων των ομάδων, ξεκινάμε για τη μέση της τράπεζας που έχει οριοθετηθεί από 4 σημαδούρες σε απόσταση περίπου μισό μίλι η μία από την άλλη. Ο αλυτάρχης δίνει την έναρξη του προπονητικού αγώνα και οι βάρκες σκορπούν ολόγυρα. Οι άγκυρες πέφτουν στο νερό και οι πρώτες δολωμένες αρματωσιές κατεβαίνουν προς το βυθό, έχοντας πάνω μια ποικιλία δολωμάτων. Τα πρώτα τσιμπήματα δεν αργούν να φανούν. Λυθρινάκια, κακαρέλοι, σαβρίδια, μουσμούλια, μας επισκέπτονται πιο συχνά. Ο βυθός έχει ενδιαφέρον και μάλιστα φαίνεται πολύ καλύτερος από τα δικά μας ελληνικά σημεία. Αλλάζουμε αρκετούς τόπους ώστε να δούμε τα ψάρια που κινούνται σε όλα τα σημεία της τράπεζας. Το βάθος λιγοστό, αφού πουθενά δεν ξεπερνά τα 30 μέτρα. Ο βυθός λάσπη με σκόρπια βραχάκια τριγύρω. Τα ψάρια που βγάζουμε αρκετά, αλλά δεν τα κρατάμε όλα. Δε θέλουμε να δείξουμε πρωτιές στην προπόνηση, η οποία δεν έχει καμία σημασία στη συνολική κατάσταση.

Μεγάλη εντύπωση μας κάνουν τα μακριά καλάμια των άλλων ομάδων. Εμείς, τα μεγαλύτερα που έχουμε είναι 2.40, ενώ αυτοί 4-5 μέτρα. Μάλιστα, αντί να ψαρεύουν κάθετα όπως εμείς, όλοι σχεδόν πετάνε μακριά τις αρματωσιές τους σε απόσταση που ξεπερνά πολλές φορές τα 60μ. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να ρωτήσουμε αν ισχύει. Στους δικούς μας αγώνες το πέταγμα απαγορεύεται.

Ώρα 13.00. Τέλος του αγώνα και τα σκάφη επιστρέφουν στην προβλήτα. Τα ψάρια μέσα σε ειδικούς σάκους παραδίδονται στην επιτροπή για να ζυγιστούν. Οι εντυπώσεις μας είναι ικανοποιητικές. Πατώντας στο μόλο, το πρώτο που θελήσαμε να μάθουμε ήταν αν επιτρέπονται οι βολές κατά τη διάρκεια του αγώνα. Ο Ιταλός αντιπρόεδρος μας είπε ότι είναι ένας τρόπος ψαρέματος αρκετά συνηθισμένος, παντού. Δυστυχώς για μας ήταν άγνωστος, ας ελπίσουμε να μην είναι βασικό κριτήριο στις επόμενες μέρες.

16.30 και στο χώρο ζυγίσματος βρίσκεται η επιτροπή και οι αρχηγοί των ομάδων για να σημειώσουν το βάρος κάθε ομάδας. Το ζύγισμα τελειώνει και δίνεται ραντεβού στους αρχηγούς για τις 20.00μ.μ., όπου θα παραλάβουν τους σάκους και τα αποτελέσματα της ημέρας.

Ώρα 20.00, η Ελλάδα είναι 9η.

Τρίτη 28 Σεπτεμβρίου, 1η μέρα αγώνα

07.00π.μ. και ο μόλος είναι γεμάτος κόσμο. Σήμερα ο εξοπλισμός κάθε αθλητή είναι μεγάλος. Ψυγείο, καλαμοθήκες, κουβάδες, κασελάκια. Μόνο ο δικός μας και της Ν. Αφρικής είναι πιο λιτοί. Το νούμερο της βάρκας που έχουμε κληρωθεί το γνωρίζουμε από την παραμονή, όπως επίσης και των αθλητών που θα ψαρέψουμε μαζί. Οι βάρκες είναι όλες μικρές αλλά θα πάρουν 4 και κάποιες μεγαλύτερες 5 αθλητές. Το πού θα καθίσει κάθε αθλητής στο σκάφος το καθορίζει η κλήρωση της στιγμής. Στη συνέχεια ανά 1 ώρα και 15λεπτά, έχει αλλαγή θέσης.

Δίνονται τα δολώματα. Όλοι πυρετωδώς αρχίζουν την προετοιμασία τους. Τα μύδια και οι γαρίδες καθαρίζονται. Τα καλαμάρια, αφού αδειαστούν τα εντόσθια και βγει η πέτσα, τοποθετούνται σε ένα ξύλο και με μια ματσόλα αρχίζει το κοπάνισμά τους. Αυτό είναι κάτι που το είδαμε από όλους και προσπαθήσαμε κι εμείς να το κάνουμε. Τα καθαρισμένα μύδια θα περαστούν σε βελόνα και θα τυλιχτούν με ελαστικό νήμα. Οι περισσότεροι το φτιάχνουν δολωσιές ενώ κάποιοι λίγοι, ανάμεσά τους κι εμείς, τα περνάμε σε μεγάλη βελόνα, τα τυλίγουμε και στη συνέχεια κόβουμε τις δολωσιές. Οι γαρίδες είναι αρκετά μεγάλες. Κι εδώ οι περισσότεροι τις κόβουν σε δολωσιές και τις περνούν με ελαστικό νήμα. Η προετοιμασία των δολωμάτων συνεχίζεται ενώ οι βάρκες έχουν ήδη ξεκινήσει για τα μέσα της επόμενης τράπεζας.

09.00, δίνεται η έναρξη. Οι βάρκες πηγαίνουν στον τόπο που επιθυμούν, ο βαρκάρης ρίχνει την άγκυρα και με το που σταθεροποιηθεί το σκάφος, οι αρματωσιές πέφτουν στο νερό. Το τσίμπημα δεν αργεί να φανεί και τα πρώτα ψάρια ανεβαίνουν στην επιφάνεια. Όλοι τα τοποθετούν μέσα σε νερό. Ευτυχώς που το σκεφτήκαμε την προηγούμενη μέρα και αναζητήσαμε το βράδυ κουβάδες στο κέντρο της πόλης.

Στην αρχή του ψαρέματος όλα κυλούν ομαλά και συναγωνιζόμαστε επάξια τους αντιπάλους μας. Όμως, γρήγορα διαπιστώνουμε ότι υστερούμε στις μακρινές βολές. Ενώ στο κάθετο ψάρεμα τα πράγματα είναι ισοδύναμα, όταν τα ψάρια πιαστούν από κάτω, τότε το πλεονέκτημα πηγαίνει σ’ αυτούς που ρίχνουν μακριά. Έτσι, όσο περνά η ώρα, η αδυναμία στις μακρινές βολές αρχίζει να φαίνεται έντονα. Οι σάκοι των αντιπάλων γεμίζουν ενώ οι δικοί μας παραμένουν σταθεροί. Το πρόβλημα αυτό είναι πιο έντονο όταν το ψάρεμα γίνεται ρηχά. Στα βαθιά δεν είναι ορατό. Όμως οι αντίπαλοι μας που γνωρίζουν την αδυναμία μας φροντίζουν να πηγαίνουν γιαλό. Για να μετακινηθεί η βάρκα και να πάει στα βαθιά, θα πρέπει να υπάρχει σύμφωνη γνώμη των 3 από τους 4 αθλητές, πράγμα το οποίο δεν είναι δυνατό. Μετά από μια ώρα και ένα τέταρτο, έχει δεκάλεπτη στάση. Οι αθλητές αλλάζουν θέσεις σύμφωνα με το πρόγραμμα. Κάθε αθλητής στη βάρκα των τεσσάρων θέσεων θα ψαρέψει την ίδια μέρα και στις 4 διαφορετικές θέσεις.

14.30. Ο αγώνας τελειώνει. Τα καλάμια μαζεύονται και ο βαρκάρης κριτής μετρά τα αλιεύματα τα οποία τοποθετεί στο δίχτυ του κάθε αθλητή, όπου έχει μέσα και το νούμερό του. Ο σάκος δίνεται και τοποθετείται σε ένα μπουγέλο μαζί με τους σάκους των υπολοίπων αθλητών του σκάφους. Αυτός ο κουβάς με τους σάκους θα παραδοθεί στην επιτροπή για να τους μεταφέρει στο σημείο ζυγίσματος. Ο αρχηγός μας περιμένει με αγωνία στην προβλήτα για να μάθει αποτελέσματα. Βλέπετε, κινητά απαγορεύονται, όπως επίσης τα βυθόμετρα και τα GPS. Όλοι είμαστε στεναχωρημένοι με το πρόβλημα των μακρινών βολών. Μόνο εγώ έχω πιάσει 30 ψάρια και πρέπει να είμαι σε καλή θέση, οι υπόλοιποι έχουν 16, 6, 4 και 3 ψάρια.

14.30.Το ζύγισμα ξεκινά. Οι σάκοι ανοίγονται και τα ψάρια ζυγίζονται. Σε περίπτωση που υπάρχει πρόβλημα με ψάρι που δε μετράει, καλείται ο αρχηγός της ομάδας να διαπιστώσει κι αυτός την εγκυρότητα ή μη του αλιεύματος. Ο αρχηγός μας καταγράφει λεπτομερώς το βάρος κάθε αθλητή. Κάποιοι άλλοι αρχηγοί έχουν κομπιούτερ με ειδικά προγράμματα για τους αγώνες. O Ιταλός Marco Volpi και ο Γάλλος Julien Bayod φαίνεται ότι έχουν τα περισσότερα ψάρια, μέχρι που ανοίγουν οι σάκοι της προτελευταίας βάρκας, στην οποία επιβαίνω εγώ και ο Βρετανός Cliff Newbold. Εγώ έχω 3.195γρ. και 4η θέση και ο Cliff 4.547γρ. και είναι πρώτος. Δεύτερος έρχεται ο Volpi με 4.249γρ., τρίτος ο Bayod, ενώ την 5η θέση παίρνει ο Mauro Salvatory.

Οι υπόλοιποι αθλητές μας είχαν: 1.075γρ. ο Κώστας Δρόσος, 498γρ. ο Δημήτρης Ζαχαρόπουλος, 285γρ. ο Δήμος Οικονόμου και 280γρ. ο Λευτέρης Μαραγκάκης. Το ζύγισμα τελειώνει. Τα συναισθήματα είναι ανάμικτα. Από τη μια η καλή μου θέση και από την άλλη οι κακές των υπολοίπων. Όλοι ελπίζουμε σε καλύτερα αποτελέσματα τη δεύτερη μέρα και πηγαίνουμε να φτιάξουμε τις αρματωσιές μας σύμφωνα με τις υπάρχουσες καταστάσεις, να εφοδιαστούμε με ελαστικό νήμα και βελόνες για τα δολώματα και ότι άλλο χρειάζεται. Το βράδυ παίρνουμε τα αποτελέσματα. Τα ατομικά μας φαίνονται ακαταλαβίστικα. Μάλλον τα βγάζουν με τα νούμερα των βαρκών. Στο ομαδικό έχουμε την 15η θέση, μπροστά από τους Νοτιοαφρικανούς και τους Βέλγους.

Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίο, 2η μέρα αγώνα

Το πρόγραμμα είναι ίδιο με την 1η μέρα, η τράπεζα μόνο αλλάζει. Σίγουρα είμαστε καλύτερα προετοιμασμένοι αφού ξέρουμε τι γίνεται. Προετοιμάζουμε πιο γρήγορα τα δολώματά μας, πιο σωστά, ενώ έχουμε φτιάξει αρματωσιές με ψιλά αγκίστρια, παρόμοια με των υπολοίπων αθλητών.

9.00 η ώρα δίνεται η έναρξη. Αυτό που διαπιστώνουμε από τις πρώτες ριξιές είναι το πολύ έντονο ρέμα. Ρίχνεις την αρματωσιά σου κάτω και μετακινείται γρήγορα σε απόσταση μεγαλύτερη από 20μ. Παρόλο που το βάθος είναι αρκετά ρηχό, 15-20 μ., πρέπει να αμολάς συνεχώς για να βρίσκεσαι πατωμένος. Το νήμα στο μηχανισμό δεν ενδείκνυται και χρειάζονται μηχανισμοί με ψιλή πετονιά κι αρματωσιές με κοντά παράμαλλα και μεγάλα βαρίδια. Οι αθλητές που έχουν ψαρέψει πριν τον αγώνα το συγκεκριμένο σημείο ξέρουν από την αρχή πως θα κινηθούν και πολύ γρήγορα παίρνουν την πρωτιά. Μέχρι να προσαρμοστούν και οι υπόλοιποι στις υπάρχουσες καταστάσεις, έχουν ήδη βγάλει ικανοποιητικό αριθμό ψαριών.

Αυτό που μας κάνει εντύπωση είναι το κόλλημα των περισσότερων σε ένα μέρος. Πολύ δύσκολα θα συμφωνήσουν να αλλάξουν μέρος, παρόλο που δεν πιάνουν ψάρια. Στην αρχή δεν καταλαβαίνουμε το γιατί, αργότερα που το μάθαμε, είδαμε ότι είχαν δίκιο.

14.30. Ο αγώνας τελειώνει. Τα ψάρια φαίνεται ότι είναι λιγότερα απ’ ότι την πρώτη μέρα. Δεν είμαστε ευχαριστημένοι. Εγώ έχω πιάσει τα περισσότερα, κοντά στο κιλό κι ακολουθούν ο Οικονόμου, ο Μαραγκάκης, ο Κ. Δρόσος και ο Ζαχαρόπουλος. Επιβεβαιωνόμαστε στο ζύγισμα καθώς έχουμε, εγώ 965γρ., ο Οικονόμου 449γρ., ο Μαραγκάκης 447γρ., ο Κ. Δρόσος 304γρ. και ο Ζαχαρόπουλος 253γρ. Πρώτος είναι ο Volpi με 3.015γρ., δεύτερος ο Κροάτης David Bajlo με 2.970γρ. και τρίτος ο Ιταλός Μauro Salvatori με 2.670γρ.

22.00. Οι περισσότεροι φτιάχνουμε τις αρματωσιές μας όταν ο αρχηγός μας έρχεται με τα επίσημα αποτελέσματα. Κοιτάμε και βλέπουμε ότι είμαστε στη 16η θέση τη δεύτερη μέρα, όπως και στο σύνολο των δύο ημερών, πάνω από τη Ν. Αφρική. Δεν καταλαβαίνουμε όμως την ατομική βαθμολογία. Υπολογίζαμε ότι θα ήμουν μέσα στις 10-15 πρώτες θέσεις και βλέπουμε ότι τελικά είμαι στην 30η. Παρόλο που έχω μαζέψει 4.160γρ. (7ος με τους δικούς μας υπολογισμούς), αθλητές που μόλις έχουν 2.000γρ., είναι πάνω από μένα. Μαζί με τον αρχηγό, Αντώνη Ιωνά, ψάχνουμε να βρούμε κάποιον να μας πει αν έχει γίνει λάθος ή είναι κάτι που δεν το γνωρίζουμε.

22.30. Βρίσκουμε το Γάλλο αρχηγό, που είναι και κριτής της FIPS και τον υπεύθυνο του συγκεκριμένου προγράμματος που είναι στη γραμματεία και μας διαλευκάνουν το «μυστήριο». Αυτό που μετά πρώτα απ’ όλα στον αγώνα δεν είναι το βάρος, αλλά η θέση που θα έχει κάποιος στη βάρκα που ανήκει. Γι’ αυτό πρώτα έρχονται όλοι οι πρώτοι στη βάρκα τους, στη συνέχεια όλοι οι δεύτεροι κ.ο.κ. Τα παραδείγματα που μας έδωσαν, μας κατατόπισαν πλήρως. Έτσι, την πρώτη μέρα που ήμουν 4ος σε βάρος αλιευμάτων, δεν ήμουν στην 4η θέση, αφού δεν ήμουν πρώτος στη βάρκα μου, αλλά πρώτος από τους δεύτερους. Τελικά πήρα την 22η θέση, αφού 21 ήταν όλα τα σκάφη. Τη δεύτερη μέρα που είχα 965γρ., επειδή βγήκα 3ος στο σκάφος, πίσω από τον Ιταλό Volpi και τον Ισπανό Crespi, κατέλαβα την 5η καλύτερη θέση ανάμεσα στους τρίτους και πήρα τελικά την 47η θέση. Η 22η θέση προστίθεται στην 47η και έτσι στο σύνολο των δύο ημερών είμαι στην 69η θέση. Απογοητευμένοι γιατί ούτε το πώς βγαίνει η βαθμολογία γνωρίζαμε, ενημερώσαμε και τους υπόλοιπους και προσπαθήσαμε νυχτιάτικα να κάνουμε ένα πλάνο έστω για την τρίτη μέρα.

Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου, 3η μέρα αγώνα

Το πρόγραμμα κύλησε όπως τις προηγούμενες. Η τράπεζα αυτή τη φορά ήταν κοντά, χωρίς καθόλου ρέματα αλλά λασπώδης και χωρίς ψάρια. Κάποια βραχάκια που υπήρχαν στο βυθό έδιναν τα ψάρια αλλά έπρεπε κάποιος ή να έχει κάνει καλή αναγνώριση τις προηγούμενες μέρες για να πάει εκεί ή να είναι τυχερός. Κι επειδή σε ένα παγκόσμιο αυτό που μετράει είναι η οργάνωση και όχι η τύχη, οι ομάδες που είχαν τη δυνατότητα αναγνώρισης βρήκαν τα καλά σημεία και έβγαλα ψάρια, παρασύροντας μαζί τους και κάποιους άλλους αθλητές. Έτσι, μετά το ζύγισμα των αλιευμάτων πρώτος την τρίτη μέρα ήταν ο Mauro Salvatori με 3.199 βαθμούς, δεύτερος ο David Bajlo με 3.076 και τρίτος ο ντόπιος Aleksandar Jandric με 2.836 βαθμούς. Από μας, μόνο ο Δήμος Οικονόμου κατάφερε να βγει 3ος στο σκάφος του και να πάρει την 51η θέση, ενώ όλοι οι άλλοι βγήκαμε τέταρτοι στα σκάφη και πήραμε ακόμα πιο χαμηλές θέσεις.

Παρασκευή 1 Οκτωβρίου

Σήμερα, αμέσως μετά το πρωινό έχει περιήγηση και ξενάγηση στην περιοχή. Με πούλμαν και με ένα καραβάκι είδαμε όλα τα κοντινά αξιοθέατα, ώστε να έχουμε και μια διαφορετική εικόνα της περιοχής.

17.00. Στο χώρο που έγινε και η τελετή έναρξης, γίνεται η τελετή λήξης και η ανακοίνωση των νικητών: Πρώτος ο Ιταλός Mauro Salvatori με 8 βαθμούς, δεύτερος ο επίσης Ιταλός Marco Volpi με 9 βαθμούς, τρίτος ο Κροάτης David Bajlo με 14 βαθμούς.

Πρώτος ο Ιταλός Mauro Salvatori με 8 βαθμούς, δεύτερος ο επίσης Ιταλός Marco Volpi με 9 βαθμούς, τρίτος ο Κροάτης David Bajlo με 14 βαθμούς.

Πρώτη ομάδα η Ιταλία με 4 βαθμούς, δεύτερη η Κροατία με 6 και τρίτη η Σλοβενία με 15 βαθμούς.

Ακολουθούν οι απονομές και οι εθνικοί ύμνοι των νικητών. Στη συνέχεια δίνεται η λήξη του αγώνα, ραντεβού στην Ιταλία την επόμενη χρονιά που θα έχει το μουντιάλ ψαρέματος και κατευθυνόμαστε προς το εστιατόριο για το αποχαιρετιστήριο δείπνο με ανταλλαγή δώρων.

Σάββατο 2 Οκτωβρίου

Μετά από ένα σύντομο πρωινό και έχοντας μαζέψει τα πράγματά μας, αναχωρούμε από τη Budva και το Μαυροβούνιο. Οι εντυπώσεις μας είναι δυνατές. Δυσαρεστημένοι κάπως από τα τελικά αποτελέσματα αλλά ευχαριστημένοι με τη συμμετοχή μας, την προσπάθειά μας και τις γνώσεις που αποκτήσαμε. Σίγουρα όλα αυτά που ζήσαμε από κοντά θα τα μεταφέρουμε σε πολλούς που ενδιαφέρονται για την αθλητική αλιεία, ώστε την επόμενη χρονιά η εθνική που θα μας εκπροσωπήσει να πάει διαβασμένη και καλύτερα εξοπλισμένη. Ο δρόμος της επιστροφής μέσω Αλβανίας είναι μεγαλύτερος. Ξεκινήσαμε 9 το πρωί του Σαββάτου από το ξενοδοχείο και φτάσαμε Αθήνα στις 13.00 το μεσημέρι της Κυριακής. Δεν πειράζει όμως, ζήσαμε όλοι μια αξέχαστη εμπειρία.