Ναυαγοσωστικη
BULSCA 2019: Λογισμοί Διονυσίας Κάρδαρη
Η Διονυσία Κάρδαρη ήταν μέλος της Ελληνικής ομάδας που συμμετείχε στη Βρετανική Πανεπιστημιάδα Αθλητικής Ναυαγοσωστικής (BULSCA 2019) για πρώτη φορά στην ιστορία του πανεπιστημιακού αθλητισμού και της αθλητικής ναυαγοσωστικής. Εδώ μας μεταφέρει τη δικιά της εμπειρία.
ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ
Καθώς βρίσκομαι στο δρόμο για το αεροδρόμιο αποφάσισα να γράψω όλα αυτά που έχουν συμβεί μέχρι σήμερα και το λόγω που είμαι στο λεωφορείο για το αεροδρόμιο “Ελευθέριος Βενιζέλος”. Όλα ξεκίνησαν όταν η αδελφή μου (Εμμανουέλα, μέλος της αποστολής) πριν λίγους μήνες μου κοινοποίησε ένα mail που είχε στείλει ο Στάθης, σύμφωνα με το οποίο έψαχνε 12 φοιτητές οι οποίοι θα συμμετείχαν σε κάτι πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα. Διαβάζοντας λοιπόν το mail είδα την όρεξη αλλά και την προσπάθεια του Στάθη να καθιερώσει την αθλητική ναυαγοσωστική στην Ελλάδα μέσω της συμμετοχής των φοιτητών του Πανεπιστημίου μας (Σ.Ε.Φ.Α.Α) σε Βρετανική Πανεπιστημιάδα η οποία θα διεξαγόταν στις 30-31 Μαρτίου στο Swansea της Ουαλίας! Χωρίς δεύτερη σκέψη έστειλα mail στο Στάθη ότι ενδιαφερόμουν να είμαι μια από τους 12 φοιτητές που θα έβαζαν το πρώτο λιθαράκι σε κάτι τόσο όμορφο εκπροσωπώντας όχι μόνο τη χώρα μας αλλά και το πανεπιστήμιό μας…
Σύντομα η ομάδα ολοκληρώθηκε και ήμασταν έτοιμοι να ξεκινήσουμε την προετοιμασία για ένα όμορφο ταξίδι και μια εμπειρία που θα μας έμενε αξέχαστη. Όπως είναι φυσικό όμως πάντα υπάρχουν δυσκολίες. Οι δυσκολίες ξεκίνησαν από τη στιγμή που έπρεπε να καθορισθούν οι ώρες και οι μέρες των προπονήσεων. Η ομάδα αποτελούνταν από φοιτητές με διαφορετικά προγράμματα και αναμενόμενο ήταν να μην είναι όλοι παρόντες και σε όλες τις προπονήσεις. Όπως και να’χει αυτό δε μας εμπόδισε από το να κάνουμε τις προπονήσεις μας και η προετοιμασία να συνεχίζεται κανονικά! Συχνά υπήρχαν εντάσεις μεταξύ εμάς των ίδιων αλλά και με τον ίδιο το Στάθη, δεν έλειπαν όμως οι χαρούμενες και αστείες στιγμές. Πάντα βρίσκαμε λύση και προχωρούσαμε μαθαίνοντας για τα λάθη μας! Και κάπως έτσι φτάνουμε στο σήμερα, στη στιγμή που είμαι στο δρόμο για το Swansea της Ουαλίας. Μπορεί να μην πάμε για πρωτιά αλλά αυτές οι εμπειρίες που έχουμε αποκομίσει μέσα από αυτό το υπέροχο ταξίδι είναι πολλές και όμορφες και θα ήθελα να ευχαριστήσω το Στάθη που μου έδωσε αυτή την ευκαιρία!
ΤΑΞΙΔΙ
Εφόσον το υπέροχο αυτό ταξίδι έχει λάβει τέλος θα ήθελα με τη σειρά μου να εξιστορήσω όλα αυτά που συνέβησαν τις δύο ημέρες των αγώνων. Αρχικά θα ήθελα να πω ότι η αποστολή ήταν μοιρασμένη στα δύο!!! Η μισή ομάδα με αρχηγό το Γιάννη Χαλκιαδάκη κατέφθασε στο Swansea της Ουαλίας βραδάκι… Ήμασταν μπορώ να πω αρκετά κουρασμένοι από το ολοήμερο αυτό το ταξίδι και παραπονιόμασταν για το πότε θα φτάσουμε!!! Το ΚΤΕΛ όπου μας άφησε το λεωφορείο για να πάμε εκεί όπου θα μέναμε απείχε 40′ με τα πόδια και είπαμε να περπατήσουμε!!! Οι δρόμοι ήταν άδειοι και εμείς περπατούσαμε γκρινιάζοντας στα αγόρια (Ιάκωβο-Γιάννη-Δημήτρη) ότι έχουμε κουραστεί… Ο Στάθης μας είχε ενημερώσει ότι θα μέναμε σε μια εκκλησία και μας περίμεναν εκεί για να μας δείξουν που θα κοιμόμασταν και που θα αφήναμε τα πράγματά μας…
Ο ήλιος είχε πέσει και στο δρόμο βρισκόμασταν μόνο εμείς με τις αποσκευές μας και λίγοι κάτοικοι της περιοχής…
Καθώς περπατούσαμε συναντήσαμε μια εκκλησία και λέμε “Επιτέλους φτάσαμε” φώτα όμως δεν υπήρχαν πουθενά. Ακριβώς δίπλα από την εκκλησία υπήρχε ένα νεκροταφείο, η χαρά μας απερίγραπτη. Αργότερα ανακουφιστήκαμε αφού συνειδητοποιήσαμε ότι η εκκλησία αυτή δεν ήταν ο προορισμός μας! Λίγη ώρα αργότερα φθάσαμε στον προορισμό μας και ο Ιάκωβος, ο διερμηνέας μας, συνεννοήθηκε με το παιδί για το που θα μείνουμε και για το τι πρέπει να τηρούμε κατά τη διαμονή μας!
ΔΙΑΜΟΝΗ
Όταν μπήκαμε στο δωμάτιό μας εντυπωσιαστήκαμε. Από που να ξεκινήσω…
Ας ξεκινήσω από τα κρεβάτια, ποια κρεβάτια δηλαδή αφού όταν μπήκαμε δεν υπήρχε τίποτα παρά μόνο καρέκλες. Ο Δημήτρης περήφανος για την επιλογή του είπε: “εγώ θα κοιμηθώ πάνω στις καρέκλες”, όλοι γελάσαμε αλλά, όντως, ήταν σοφή επιλογή. Οι υπόλοιποι απλά αποδεχτήκαμε ότι θα κοιμηθούμε στο πάτωμα, στροματσάδα! Το ερώτημα βέβαια είναι τι απέγινε η υπόλοιπη αποστολή…
Η υπόλοιπη αποστολή λοιπόν, με αρχηγό το Στάθη, κατέφθασε στο Swansea τα μεσάνυχτα, δεν δυσκολευτήκαμε να το καταλάβουμε αφού η φωνές τους έγιναν αισθητές σε όλο το οίκημα! Μπαίνοντας στο δωμάτιο ο Στάθης κρατούσε ντοκουμέντα με επαγγελματική φωτογραφική, όπως πάντα άλλωστε! Στο μεταξύ εμείς δεν είχαμε κοιμηθεί καθόλου, καθώς το κρύο από το πάτωμα διαπερνούσε τα sleeping bag και είχαμε παγώσει. Το βράδυ άλλοι δεν κοιμήθηκαν καθόλου και άλλοι κοιμήθηκαν ανήσυχα!
1η ΗΜΕΡΑ ΑΓΩΝΩΝ
Η μεγάλη μέρα έχει φτάσει, όλοι είμαστε έτοιμοι να φύγουμε για το κολυμβητήριο όπου θα γίνονταν οι αγώνες! Όταν φτάσαμε στο κολυμβητήριο εντυπωσιαστήκαμε από τις εγκαταστάσεις, καθώς λίγοι έχουν την ευκαιρία να κολυμπήσουν σε ένα κολυμβητήριο τέτοιων διαστάσεων, και οι εγκαταστάσεις όμως γενικότερα ήταν καταπληκτικές! Οι αγώνες ξεκίνησαν 10:00 και ο Στάθης μας μάζεψε όλους στης 9:00 για να μας δώσει κάποιες τελευταίες οδηγίες και να ξεκινήσουμε το ζέσταμα! Η επόμενη ατυχία δεν άργησε να συμβεί όταν από τη διοργάνωση έφτασε στα χέρια μας το πρόγραμμα των αγώνων. Όλα τα κορίτσια είχαμε δηλωθεί ως αντρική ομάδα και θα διαγωνιζόμασταν σε σειρές αντρών! Αυτό ήταν ένας παράγοντας που μας έριξε αρκετά, ο Στάθης βέβαια έτρεχε μέχρι τελευταία στιγμή για να κάνει ό,τι καλύτερο μπορούσε! Το ζέσταμα έχει ξεκινήσει και όλοι είμαστε αρκετά αγχωμένοι με τα νέα δεδομένα…
Τα αγωνίσματα ξεκινούν με την ομάδα να τα πηγαίνει πολύ καλά, αλλά με τις ατυχίες να συνεχίζονται…
Οι ακυρώσεις μας για διάφορα σφάλματα δεν είχαν σταματημό! Η απογοήτευσή φανερή!!! Παρόλα αυτά δεν το βάζαμε κάτω και προχωρούσαμε…
Α-Δ: Γιώργος Γάγκος, Διονυσία Κάρδαρη, Καλυψώ Οικονομίδου, Φλουρής Χατζηγεωργίου.
Η μέρα παραταύτα έληξε επιτυχώς καθώς τα αγόρια μας (Φλουρής-Γιάννης-Ιάκωβος-Γιώργος) κατέκτησαν τρίτη θέση στο αγώνισμα “4Χ10 πέταγμα σχοινιού”. Ήταν ένα κατόρθωμα για την Ελληνική αποστολή!!!
Η πρώτη μέρα έληξε με εμάς να τρώμε σε μια μπυραρία δύο ώρες αργότερα από την ώρα που παραγγείλαμε…
Το στομάχι είχε φτάσει στην πλάτη μας! Αφού φάγαμε επιστρέψαμε στην εκκλησία για να κοιμηθούμε ή τέλος πάντων να ξεκουραστούμε πράγμα δύσκολο εφόσον και πάλι το κρεβάτι μας ήταν το πάτωμα!!!
2η ΗΜΕΡΑ ΑΓΩΝΩΝ
Έχει ξημερώσει η δεύτερη μέρα όπου αγωνιζόμαστε σε σενάρια ξηράς και σε σενάρια πισίνας!!! Τα δεδομένα αλλάζουν, οι ομάδες χωρίστηκαν σε δωμάτια όπου όλοι περίμεναν να έρθει η σειρά τους…
Όλοι ήμασταν αρκετά αγχωμένοι, αλλά πολύ περισσότερο κάποια μέλη της αποστολής τα οποία δεν είχαν δουλέψει πολύ το κομμάτι των σεναρίων…
Η μεγάλη στιγμή έφτασε, μας φωνάζουν να ετοιμαστούμε και να βγούμε έξω καθώς είχε έρθει η σειρά μας…
Το σενάριο που αντικρίσαμε ήταν ό,τι καλύτερο είχα δει, υπήρχε πλοκή, οργάνωση και πειστικότητα. Ο χρόνος μας για την αντιμετώπιση ξεκίνησε και με όση ψυχραιμία είχαμε αντιμετωπίσαμε το σενάριο. Στη συνέχεια έπρεπε να μπούμε στο χώρο της πισίνας όπου και πάλι θα έπρεπε να έρθουμε αντιμέτωποι με ένα καλοστημένο σενάριο!!! Εκεί δυσκολευτήκαμε αρκετά μπορώ να πω! Τα σενάρια έχουν τελειώσει και έχουν μείνει τα τελευταία αγωνίσματα για τη λήξη του διημέρου! Δυστυχώς παρόλο που η ομάδα μας ήταν αρκετά καλή η πληροφόρηση και η προετοιμασία δεν ήταν μάλλον επαρκής! Τα λάθη ήταν πολλά και οι ακυρώσεις ήταν αναμενόμενες!!!
ΑΠΟΝΟΜΕΣ-ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ
Στη συνέχεια ακολούθησε η τελετή απονομής μεταλλίων και επαίνων, όπου και εμείς με τη σειρά μας πήραμε την 3η θέση στην κατηγορία των αντρών!!! Οι αγώνες έχουν πια λάβει τέλος και όλοι έχουμε ανάμεικτα συναισθήματα….
Α-Δ: Κατερίνα Καλέμη, Εμμανουέλα Κάρδαρη, Ιάκωβος Χασάπης, Jared Wray, Γιάννης Χαλκιαδάκης, Διονυσία Κάρδαρη.
Απογοήτευση εν μέρη για θέσεις που θα είχαμε κατακτήσει εάν δεν ακυρωνόμασταν αλλά παράλληλα πραγματικά υπερήφανοι που εκπροσωπήσαμε για πρώτη φορά τη χώρα μας σε μια τέτοια διοργάνωση! Οι εμπειρίες που αποκομίσαμε όλοι μας είναι πολλές και σίγουρα ανεκτίμητες!!!
Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαιτέρως τον καθηγητή μας Στάθη Αβραμίδη αλλά και το Πανεπιστήμιο μας που μας έδωσε αυτή την ευκαιρία να αγωνιστούμε και να αποκτήσουμε όλη αυτή την όμορφη εμπειρία!!!!