Εγγλεζικο-Μπολονεζ
Εγγλέζικο-Μπολονέζ: Μουρμούρες με Δόλωμα Μπιγκατίνι
Η μουρμούρα αποτελεί ένα από τα εκλεκτά θηράματα για τον παράκτιο ψαρά, και γι’ αυτό την αναζητά με πολλές τεχνικές. Μπορεί το casting να κατέχει την πρωτιά ανάμεσα στις ενδεικνυόμενες και προτιμώμενες τεχνικές, όμως το εγγλέζικο και το μπολονέζ είναι πολύ πιο διασκεδαστικά. Τα λεπτά εργαλεία σε συνδυασμό με το μπιγκατίνι, θα μας προσφέρουν δυνατές συγκινήσεις, που δύσκολα μπορούμε να απολαύσουμε αλλιώς.
Εξοπλισμός
Αν τις αναζητήσουμε σε λιμάνι, τότε το πιο λογικό είναι το καλάμι του μπολονέζ, αφού οι βολές μας είναι σχετικά κοντινές. Σε διαφορετικές περιπτώσεις, όπου η μακρινή βολή είναι αναγκαία προϋπόθεση, το εγγλέζικο θα αποτελέσει τη λύση.
Και στις δυο περιπτώσεις, ο μηχανισμός μας θα είναι γεμισμένος με λεπτή πετονιά διαμέτρου 0,16-0,18 χιλιοστών. Το παράμαλλό μας επιλέγεται λίγο λεπτότερο και συμπληρώνεται με αγκιστράκια μεγέθους 12-14, με λεπτό και μακρύ στέλεχος (μακρυκότσανο). Ο φελλός μας θα είναι τύπου stick -δηλαδή μακρόστενος- για το λιμάνι, και στρογγυλός αν ψαρεύουμε από ακτή και υπάρχει κυματισμός. Λίγα μικρά, σχιστά βαριδάκια θα συμπληρώσουν τον εξοπλισμό μας, ενώ δεν πρέπει να παραλείψουμε την απόχη, η οποία αποτελεί απαραίτητο βοήθημα σε όλα σχεδόν τα ψαρέματα με λεπτά εργαλεία.
Αρμάτωμα
Επειδή η μουρμούρα ζει πολύ κοντά στο βυθό, το ζητούμενο είναι η αρματωσιά μας να κατεβαίνει γοργά. Γι’ αυτό θα χρησιμοποιήσουμε μια τορπίλη, ή πολλά μολυβάκια συγκεντρωμένα κοντά στο αγκίστρι.
Το παράμαλλό μας είναι συνήθως αρκετά μεγάλο (πολλές φορές ξεπερνά τα 40 εκατοστά), ώστε όταν το δόλωμα φθάσει κοντά στο βυθό να συνεχίσει να πέφτει με πολύ αργό και προκλητικό ρυθμό για τις μουρμούρες, και να γίνεται ορατό από μεγαλύτερη απόσταση, για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Δόλωμα-μαλάγρα
Το δόλωμα που θα χρησιμοποιήσουμε είναι το μπιγκατίνι. Αρχικά, δολώνουμε ένα σκουληκάκι κατά μήκος του (να καλύψει δηλαδή το στέλεχος του αγκιστριού), και κατόπιν σχηματίζουμε μια μεγάλη μπουκιά από 3 ή και 4 ακόμα σκουλήκια μαζί, τα οποία είναι περασμένα από την ουρά -εκτός ίσως από ένα-. Αυτός είναι ο πλέον ιδανικός τρόπος δόλωσης.
Για μαλάγρα θα χρησιμοποιήσουμε ή σκέτο μπιγκατίνι το οποίο πετάμε με μια σφεντόνα στην περιοχή ψαρέματος, ή μίγμα νερού και αλεύρων στο οποίο προσθέτουμε και μπιγκατίνι. Στην αρχή του ψαρέματος θα ρίξουμε μια αρκετά ικανοποιητική ποσότητα (πχ. 4-5 μπάλες μεγέθους πορτοκαλιού), και συνεχίζουμε με πολύ μικρές ποσότητες (μεγέθους καρυδιού), κάθε φορά που αραιώνουν οι τσιμπιές ή ανεβάζουμε κάποιο ψάρι και κάνει μεγάλο σαματά, τρομάζοντας τα υπόλοιπα.
Τρόπος ψαρέματος
Τις μουρμούρες τις αναζητούμε νύχτα τους καλοκαιρινούς και πρώτους φθινοπωρινούς μήνες, ενώ το υπόλοιπο χρονικό διάστημα ψαρεύουμε μέρα. Προτιμούμε η θάλασσα να έχει θολούρα. Μόλις φτάσουμε στον τόπο, αρχικά μαλαγρώνουμε και έπειτα αρματώνουμε το καλάμι μας. Κατά τη βυθομέτρηση υπολογίζουμε το δόλωμά μας σχεδόν να ακουμπά στο βυθό. Στη συνέχεια, κατά τη διάρκεια του ψαρέματος προσπαθούμε να ρίχνουμε την αρματωσιά μας συνεχώς στο ίδιο σημείο, ή όσο μπορούμε πιο κοντά. Αν η περιοχή κρατά ψάρια, πολύ γρήγορα θα έρθουν στα αγκίστριά μας.
Το τσίμπημά τους είναι συνήθως ανεπαίσθητο στην αρχή και γρήγορα συνοδεύεται από ένα δυνατό κατέβασμα. Ο ψαράς τότε καρφώνει, και το ψάρι είναι σχεδόν σίγουρο. Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται λίγο πριν το απόχιασμα. Ποτέ δεν ακολουθούμε την πορεία του ψαριού με την απόχη, αλλά το οδηγούμε μέσα της κρατώντας την σταθερή.
Σε καθαρά νερά, μπορούμε να κατέβουμε αρκετά σε πάχος παράμαλλου και να χρησιμοποιήσουμε διαμέτρους ακόμα και 0,10 χιλιοστών. Η μουρμούρα δε διαθέτει κοφτερά δόντια, και αν τη δουλέψουμε σωστά, δύσκολα θα κόψει το παράμαλλο.
