Eging
Eging: Καλαμάρια με Φουσκοθαλασσιά
Όλοι όσοι ασχολούμαστε με το ψάρεμα των καλαμαριών, έχουμε διαπιστώσει ότι αν έχει φουσκοθαλασσιά κι αφρουδιά, δύσκολα πλησιάζουν την ακτογραμμή κι ακόμη δυσκολότερα αρπάζουν τις καλαμαριέρες μας. Τι κάνουμε λοιπόν όταν στον τόπο που πηγαίνουμε να τα αναζητήσουμε επικρατούν τέτοιες «αντίξοες» συνθήκες. Επιστρέφουμε σπίτι ή προσπαθούμε κάπου εκεί τριγύρω να τα πετύχουμε;
Το να αναβάλουμε μια εξόρμηση η οποία έχει ήδη ξεκινήσει, δεν είναι ότι το καλύτερο. Βέβαια αν είχαμε παρακολουθήσει τις καιρικές προβλέψεις, δε θα εξορμούσαμε εκεί αλλά σε διαφορετικό σημείο. Τώρα αν υπάρχει σημείο εκεί κοντά με τον καιρό πίσω, για να μη σηκώνεται αφρουδιά και κυματισμός, τότε κατευθυνόμαστε προς τα εκεί. Αν δεν υπάρχει, τότε αναγκαστικά θα πρέπει να βρούμε ένα όσο το δυνατόν πιο απάγκιο σημείο εκεί κοντά. Ένα μικρό κολπάκι ή μια εσοχή όπου δε θα υπάρχει τόσο πολύ αφρουδιά, είναι μια καλή επιλογή. Αν γνωρίζουμε τα σημεία της περιοχής, αναζητούμε τόπο που να έχει κάποιο βάθος. Έχουμε παρατηρήσει ότι με αυτές τις συνθήκες τα καλαμάρια πλησιάζουν πολύ πιο εύκολα στα βαθιά σημεία, από ότι στα ρηχά.
H πλευρά του κόλπου που θα επιλέξουμε, θα εξαρτηθεί από τη διεύθυνση του ανέμου-κυματισμού. Προτιμούμε αυτήν που θα έχουμε τον αέρα όσο το δυνατόν πιο πλάι και πίσω. Αυτό για να μπορούμε να πετάμε σε μια απόσταση τις καλαμαριέρες μας, αλλά και για να μην χτυπά προς τα εμάς ο καιρός και σηκώνει κυματιά.
Η καλαμαριέρα μας πρέπει να είναι αρκετά βαριά (3.5-4.0), γιατί και ο αέρας δεν είναι βολικός, αλλά και γιατί το βάθος είναι αρκετό. Επίσης με τη βαριά καλαμαριέρα έχουμε μια καλύτερη αίσθηση για το που βρίσκεται και το που ψαρεύει σε σχέση με μία ελαφρότερη, γιατί ας μη ξεχνάμε, το ρεύμα έρχεται τις περισσότερες φορές κατά πάνω μας.
Ο χρωματισμός υποχρεωτικά αρκετά έντονος, αφού τα νερά δεν έχουν την καθαρότητα της καλοσύνης, και μάλιστα αν θέλουμε η καλαμαριέρα μας να είναι ευδιάκριτη από μακριά, θα πρέπει να είναι τέτοιου χρώματος που να ξεχωρίζει στη θολούρα.
Από τη στιγμή που ο ήλιος εξαφανίζεται , μέχρι και ένα τέταρτο μετά από το πέσιμο της νύχτας, είναι η καλύτερη ώρα για εξόρμηση, και οι πιθανότητες για συνάντηση με τα καλαμάρια αυξάνονται σημαντικά.
Ο γάντζος για να μπορέσουμε να αρπάξουμε και να ανεβάσουμε στην ακτή ένα ιδιαίτερα αξιόλογο καλαμάρι, είναι άκρως απαραίτητος. Γιατί πρέπει να έχουμε υπόψη μας, ότι στη φουσκοθαλασσιά μπορεί να μην έχει πολλά καλαμάρια, έχει όμως λίγα και καλά.
Τέλος δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το εσωτερικό των λιμανιών αποτελεί πάντα μια λύση, ακόμη και για τις μέρες εκείνες του έτους όπου επικρατούν οι πιο αντίξοες καιρικές συνθήκες.
Καλή προσπάθεια.
TIPS
- Επιλέγουμε βαθύ σημείο.
- Επιθυμούμε ο αέρας να έρχεται από πλάι ή πίσω.
- Κολπάκια ή εσοχές προτιμούνται σε σχέση με τους κάβους.
- Το εσωτερικό τμήμα των λιμανιών αποτελεί πάντα τόπο που μαζεύει καλαμάρια.
- Προτιμούμε αρκετά βαριά καλαμαριέρα.
- Όταν επικρατεί θολούρα, ο χρωματισμός της καλαμαριέρας πρέπει να είναι έντονος.
