Καλαμαρια-Θραψαλα
Εποχιακά ψαρέματα: Θράψαλα σε Κοφτά Νερά
Υπάρχουν ψαρέματα που μπορούν να πραγματοποιηθούν όλες τις εποχές του χρόνου, αλλά η επιτυχία τους είναι δεδομένη μονάχα ένα μικρό χρονικό διάστημα. Αυτά τα ψαρέματα τα ονομάζουμε εποχιακά, και σίγουρα μέσα σε αυτά συγκαταλέγεται και το ψάρεμα των θραψάλων.
Που τα συναντάμε
Τα θράψαλα ζουν και κινούνται σε πολύ βαθιά νερά. Το βάθος δημιουργεί στον ψαρά συνειρμό για θράψαλα και το αντίθετο και για να αποφασίσουμε να τα αναζητήσουμε θα πρέπει ο τόπος να έχει αρκετά μεγάλο βάθος. Αν οι τόποι μας είναι ρηχοί και ομαλοί, τότε σπάνια θα συναντήσουμε θράψαλα. Αν όμως η περιοχή μας έχει νερά με βάθη μεγαλύτερα από 100 μέτρα και απότομες διακυμάνσεις, τότε κάπου εκεί θα τα βρούμε. Δε θα τα ψαρέψουμε όμως στα πιο βαθιά σημεία, αλλά θα αναζητήσουμε κοφτά νερά, όσο γίνεται πιο κοντά στην ακτογραμμή.
Τα θράψαλα έχουν τη συνήθεια -ιδιαίτερα τώρα το καλοκαίρι- να αφήνουν τα βάθη και να πλησιάζουν την ακτογραμμή, τις νυκτερινές ώρες. Αυτή τη συμπεριφορά θα την εκμεταλλευτούμε στο έπακρο, ώστε να μπορέσουμε να τα ψαρέψουμε πιο εύκολα, ξεκούραστα και αποδοτικά.
Εξοπλισμός
Θα χρειαστούμε ένα αρκετά σκληρό καλάμι, με δυνατό μηχανισμό γεμισμένο με νήμα διαμέτρου τουλάχιστον 0,23 χιλιοστών. Στο τελείωμα του νήματος μπορούμε να προσθέσουμε γύρω στα 3 μέτρα πετονιάς διαμέτρου 0,70 χιλιοστών και αυτό όχι γιατί δε θα πάει το θράψαλο να αρπάξει το δόλωμά μας, αλλά για να καταλαβαίνουμε ότι η αρματωσιά μας φθάνει στην επιφάνεια και να είμαστε προσεκτικοί στο τύλιγμά της. Στην άκρη της πετονιάς θα δέσουμε μια στριφταροπαραμάνα, και πάνω της θα προσαρμόσουμε τη θραψαλιέρα μας.
Η θραψαλιέρα διαφέρει από τη καλαμαριέρα, τόσο στα μεγάλα άγκιστρα που έχει για να συγκρατεί το δόλωμα, όσο και σε βάρος-στιβαρότητα. Σχεδόν πάντα ψαρεύει με την προσθήκη δολώματος, και αν δεν έχει βάρος για να κατεβεί, θα πρέπει να της προσθέσουμε ένα βαριδάκι στο κάτω μέρος της. Αν χρησιμοποιήσουμε βαριδάκι καλό είναι να φωσφορίζει, μιας και έχει αποδειχτεί ότι προσελκύει αρκετά καλά τα θράψαλα.
Τώρα, αν είμαστε από τους παραδοσιακούς τύπους, υπάρχει και το ψάρεμα στο χέρι. Εκεί θα χρειαστούμε μια μεγάλη ρόδα, με τυλιγμένα πάνω της αρκετά μέτρα χοντρής πετονιάς. Η κατοστάρα είναι το μικρότερο νούμερο που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε. Στο τελείωμα της πετονιάς μας τοποθετούμε τη στριφταροπαραμάνα και πάνω της τη δολωμένη θραψαλιέρα μας. Ένα στριφταράκι σε απόσταση δυο οργιές από τη θραψαλιέρα, θα μας προειδοποιεί ότι αυτή έφθασε κοντά.
Τρόπος ψαρέματος
- Τα θράψαλα πλησιάζουν την ακτογραμμή στο πέσιμο του ήλιου, άρα είναι λογικό το ψάρεμά μας να ξεκινά τη συγκεκριμένη ώρα. Την ώρα που σκοτεινιάζει και δυο ώρες μετά τα θράψαλα τσιμπούν καλύτερα και δεν πρέπει να τις χάνουμε.
- Ρίχνουμε τη δολωμένη θραψαλιέρα μας στο νερό, και την αφήνουμε να βυθιστεί. Αν υπάρχει κάποιο θράψαλο στην περιοχή, θα αρπάξει τη θραψαλιέρα μας και θα τη σταματήσει. Αμέσως τραβάμε δυνατά για να το καρφώσουμε, κι αρχίζουμε να μαζεύουμε πετονιά ή νήμα. Λίγο πριν το ανεβάσουμε στο σκάφος, το αφήνουμε να βγάλει το νερό που έχει μέσα του.
- Αν δε σταματήσει τη θραψαλιέρα μας στο κατέβασμα, τότε μόλις πατώσει αρχίζουμε να μαζεύουμε μια-δυο μανιβελιές ή χεριές, πραγματοποιώντας συγχρόνως και δυνατά χτυπήματα για προσέλκυση των θραψάλων.
- Για δόλωμα χρησιμοποιούμε ψάρια σκληρά και ανθεκτικά στα τσιμπήματα. Σαυρίδια, κεφαλόπουλα είναι τα πιο συνηθισμένα, ενώ ακολουθούν ζαργάνες, γόπες, τσέρουλες, μένουλες, λυθρινάκια, μουσμούλια. Εξίσου καλά δολώματα είναι το πλοκάμι χταποδιού, η ουρά της σπάθας και το μουγκρί. Τα δολώματα τα περνάμε μέσα στη βελόνα ξεκινώντας από το κεφάλι, και τα δένουμε με ένα σκοινάκι στην τρυπούλα που υπάρχει στην άκρη της βελόνας για να μη φύγουν.
- Αν το ψάρεμά μας πραγματοποιείται σε πολύ βαθιά νερά, τότε η προσθήκη μιας φωτεινής πηγής (χημικό φως, στεγανό λαμπάκι με μπαταρία) λίγο πιο πάνω από τη θραψαλιέρα μας, θα προσελκύει καλύτερα τα θράψαλα.
- Άπνοια και ελαφρύ στεριανό αεράκι, είναι οι καλύτερες συνθήκες για το ψάρεμα τους.