Ζοκα-Καμπουρα
Για τους Νέους Φίλους: Τα Εργαλεία Δεν Κάνουν το Μάστορα
Γράφω αυτό το άρθρο με αφορμή τις ερωτήσεις κάποιων φίλων, για την αγορά εξοπλισμού αλιείας και σκάφους. Απευθύνομαι δηλαδή σε ανθρώπους που θέλουν να ξεκινήσουν ή να εξελιχθούν στο ψάρεμα και μπερδεύονται μέσα σε αυτήν την πληθώρα εξοπλισμών, που υπάρχουν στο εμπόριο. Πηγαίνοντας σε ένα κατάστημα αλιείας και ακούγοντας τον πωλητή, θέλουν όλοι να αγοράσουν τα ακριβότερα, γιατί νομίζουν ότι αυτά είναι τα καλύτερα. Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνει.
Όλοι μας βρισκόμαστε σε μία πολύ δύσκολη οικονομική κατάσταση και ίσως τα πράγματα να γίνουν ακόμα δυσκολότερα. Εμείς λοιπόν τι πρέπει να κάνουμε; Να σταματήσουμε να ψαρεύουμε; Ή να σταματήσουμε τις αγορές μας;
Έχω ένα φίλο στην περιοχή που ψαρεύω, που έχει μια βάρκα μικρότερη από 5 μέτρα, ένα βυθόμετρο αγορασμένο πριν 7-8 χρόνια και γενικά ο εξοπλισμός του δεν είναι από αυτούς που λέμε top. Χωρίς δηλαδή να έχει δώσει πάρα πολλά χρήματα, μπορεί και πηγαίνει για ψάρεμα. Το αποτέλεσμα… όλοι θέλουν να πηγαίνουν μαζί του, γιατί αυτός πάντα θα βρει τα ψάρια, θα βάλει τα κατάλληλα εργαλεία και δεν θα γυρίζει ποτέ άψαρος πίσω στο λιμάνι.
Δεν θέλω σε καμία περίπτωση να απαξιώσω τους ακριβούς εξοπλισμούς. Το «ότι πληρώνεις παίρνεις» και σε αυτήν την περίπτωση είναι σωστό, αλλά για φανταστείτε κάποιον που θέλει να εξοπλίσει σήμερα ένα σκάφος, να πάρει καλάμια, πετονιές αγκίστρια, να φτιάξει συρτές και παραγάδια, πόσα χρήματα θα πρέπει να ξοδέψει αν αγοράσει τα ακριβότερα;
Εγώ ξεκίνησα να κάνω jigging με ένα απλό καλάμι ελαφριάς συρτής και με ένα μηχανισμό καθετής. Έμαθα πάνω σε αυτό τον εξοπλισμό, τι πρέπει να κάνω όταν ψαρεύω με jigging. Έπιασα μερικά ψάρια, κάποια έχασα φυσικά λόγο κακού εξοπλισμού, αλλά μετά από όλα αυτά, ήξερα τι να αγοράσω και το βασικότερο, αν ήθελα εξοπλισμό για αυτόν τον τρόπο ψαρέματος. Αγόρασα λοιπόν ένα καλάμι και ένα μηχανισμό, όχι με πάρα πολλά χρήματα. Το αποτέλεσμα είναι ότι δεν τα αλλάζω με τίποτα.
Πολλοί φίλοι που θέλουν να ασχοληθούν για παράδειγμα με το jigging, χωρίς να έχουν ψαρέψει ποτέ τους με αυτήν την τεχνική, δίνουν πάρα πολλά χρήματα για να αγοράσουν ένα τέτοιο καλάμι με μηχανισμό, με την πίστη ότι τα ψάρια πιάνονται με ακριβά εργαλεία. Το αποτέλεσμα… 9 στις 10 φορές, να μην έχουν το αναμενόμενο αποτέλεσμα.
Δεν χρειάζεται, ιδίως ξεκινώντας, να ξοδευτούν πολλά χρήματα για εξοπλισμούς. Τα ψάρια δεν είναι γυναίκες, να θέλουν το ακριβότερο αυτοκίνητο ή το ακριβότερο σκάφος για να τσιμπήσουν. Ο σκοπός είναι να ξέρεις να διαβάζεις καλά το βυθόμετρο σου, όποιο και αν είναι αυτό. Να ξέρεις να βάζεις σωστά σημάδια στο GPS σου, ας είναι και το ποιο φθηνό χειρός που υπάρχει. Να κάνεις σωστούς κόμπους -ώστε να μην χάνεις ψάρια από δικά σου λάθη- με όποια πετονιά ή νήμα έχεις στα χέρια σου.
Να ξέρεις σε τι ψάρια απευθύνεσαι, ώστε να βάλεις τα κατάλληλα εργαλεία, χωρίς να έχει και πολύ σημασία η μάρκα τους και η τιμή τους. Πρέπει να ξέρεις τι θέλεις και τι σου χρειάζεται, για να πάς για ψάρεμα. Πρώτα έρχεται η γνώση και η πείρα και μετά ο εξοπλισμός και ιδιαίτερα ο ακριβός εξοπλισμός.
Ας μην τρελαινόμαστε λοιπόν με τα ακριβά εργαλεία. Μπορούμε να ασχοληθούμε με το αγαπημένο μας χόμπι, να φορτώσουμε τις προσωπικές μας μπαταρίες, να μυρίσουμε τη θάλασσα και να γευτούμε τα δώρα της, χωρίς πολλά έξοδα. Με απλά λόγια πιστεύω ότι «τα εργαλεία, δεν κάνουν το μάστορα».