Συρτη Φυλακας

Γνωριμία με την Τεχνική του Φύλακα – Μέρος 1ο

Οι ερωτήσεις που δεχόμαστε καθημερινά για την τεχνική του μολυβιού φύλακα είναι τόσες πολλές που μας προτρέπουν να κάνουμε μια προσέγγιση του θέματος από την αρχή. Έτσι όλοι όσοι θελήσουν να ασχοληθούν θα έχουν κάπου να πιαστούν για να ξεκινήσουν ενώ όλοι όσοι είχαν και έχουν απορίες και ερωτήσεις πιστεύουμε ότι είναι μια ευκαιρία να λυθούν και να απαντηθούν.

Πως και γιατί δημιουργήθηκε η συγκεκριμένη τεχνική;

Ο ψαράς γνώριζε πολύ καλά την αξία που είχε το ζωντανό δόλωμα ειδικά στα μεγάλα και μίζερα ψάρια. Στην αρχή προσπάθησε να το κατεβάσει με ένα είδος καθετής και είδε ότι είχε επιτυχία. Όμως τα ψάρια δεν ήταν πάντα από κάτω από το σκάφος αλλά κυκλοφορούσαν σε μια μεγαλύτερη έκταση. Έτσι αναγκάστηκε να βρει τρόπο να μετακινεί το δόλωμα του και αυτό ήταν να προχωρήσει το σκάφος του και να σύρει από πίσω το δόλωμά του. Σωστή η σκέψη για τα ρηχά νερά όμως στα βαθιά είχε δυσκολία. Το δόλωμα ανέβαινε ψηλότερα από εκεί που επιθυμούσε να βρίσκεται. Η λύση ήρθε να δοθεί με τη χρησιμοποίηση μεγαλύτερου βαριδιού.

Οι επιτυχίες αυξηθήκαν κατακόρυφα αφού πέρα από ότι ψάρευε μεγαλύτερη σε έκταση περιοχή τα ψάρια ορμούσαν καλύτερα να αρπάξουν ένα δόλωμα που κινείται με κάποια ταχύτητα παρά ένα σταθερό. Έτσι πολλές φορές που δεν έβρισκε ζωντανό δόλωμα τοποθετούσε στα αγκίστρια του νωπό που από ότι φάνηκε έπαιρνε κι αυτό συρόμενο αρκετές τσιμπιές.

Τα χρόνια πέρασαν και ο τρόπος αυτός ψαρέματος έδινε ψάρια. Όσοι το χρησιμοποιούσαν είχαν επιτυχίες και φρόντιζαν να μείνει όσο μπορούσαν μυστικό. Αργότερα όταν τα ψάρια λιγόστεψαν και χρειάστηκε ο ψαράς να επισκεφτεί άγριους τόπους θα γίνει πρόβλημα το σύρσιμο του δολώματος εκεί λόγο των πολλών σκαλωμάτων. Αυτό θα λυθεί με την χρησιμοποίηση λεπτότερου και μακρύτερου παράμαλλου στο μολύβι και σπάσιμο αυτού όταν σκαλώνει σε κακοτράχαλο βυθό. Δηλαδή το μολύβι πέρα από το να κατεβάσει το δόλωμα στο βυθό θα λειτουργήσει σαν ένα είδος φύλακα για την υπόλοιπη αρματωσιά από όπου θα πάρει και η τεχνική την ονομασία μολύβι φύλακας.

Με την πάροδο του χρόνου και με την εξέλιξη τόσο του βασικού εξοπλισμού όσο και του αναλώσιμου ο ψαράς θα εφοδιαστεί με καλάμια που κουράζουν το ψάρι και μηχανισμούς που δεν κολλάνε και δεν αχρηστεύονται στο κεφάλι ενός δυνατού αντιπάλου. Μάλιστα η χρήση νήματος στο μηχανισμό θα βοηθήσει τον ψαρά να ψαρέψει πιο βαθινά σημεία αφού ούτε αντίσταση μεγάλη έχει αλλά υπάρχει και καλύτερη αίσθηση της τσιμπιάς.

Ποια τα πλεονεκτήματα του φύλακα σε σχέση με την παραδοσιακή συρτή βυθού;

Η ύπαρξη ζωντανού δολώματος αποτελεί από μόνο του μεγάλο πλεονέκτημα απέναντι σε ένα ψεύτικο. Θα μπορούσε αυτό και μόνο να μας κάλυπτε όμως δεν είναι και το μοναδικό.

Στη συρτή βυθού για να κατεβάσουμε το δόλωμά μας κοντά στο βυθό θα χρειαστούμε ένα σημαντικό αριθμό μολυβιών. Όταν το βάθος που ψαρεύουμε μεγαλώνει τότε η αντίσταση των μολυβιών αυτών γίνεται έντονη και το κράτημα της αρματωσιάς στο χέρι σχεδόν αδύνατο. Θα χρειαστεί εδώ να μπει ηλεκτρικός μηχανισμός για να καταφέρουμε να ψαρέψουμε με αξιώσεις. Αντίθετα στο φύλακα το συνολικό βάρος της όλης αρματωσιάς είναι μηδαμινό και κάλλιστα μπορεί ο ψαράς να κρατήσει το καλάμι στα χέρια του για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Το πιάσιμο του ψαριού στην παραδοσιακή συρτή δεν έχει κάποια πάλη αφού τα πολλά μολύβια δεν αφήνουν το ψάρι να αντιδράσει έντονα. Στο φύλακα η πάλη είναι δυνατή και ο ψαράς ζει την αναμέτρηση από το πρώτο δευτερόλεπτο μέχρι και το τελευταίο.

Μέρη άγρια που η παραδοσιακή συρτή αδυνατεί να τα ψαρέψει ο φύλακας περνά από πάνω τους και τα ψαρεύει με ελάχιστες απώλειες σε εξοπλισμό.

Υπάρχουν μειονεκτήματα σε σχέση με την παραδοσιακή πάντα συρτή βυθού;

Ασφαλώς και υπάρχουν μειονεκτήματα. Αν δεν υπήρχαν τότε όλοι θα ψάρευαν μόνο με φύλακα και όχι και με τις άλλες τεχνικές.

Η εύρεση του ζωντανού δολώματος είναι το σημαντικότερο και αυτό που κάνει πολλούς φίλους να μην την χρησιμοποιούν. Στη συνέχεια έρχεται η μεταφορά και διατήρησή του δολώματος αυτού σε καλή κατάσταση ώστε να μπορεί να δολωθεί όταν χρειαστεί.

Η σιγανή ταχύτητα που πηγαίνουμε με το φύλακα δεν μας δίνει περιθώρια ψαξίματος ευρύτερης περιοχής και έτσι αναγκαζόμαστε να περιοριστούμε σε μικρή έκταση. Τέλος έχουμε και τα εποχιακά μειονεκτήματα όπως όταν τα ψάρια είναι αυγωμένα δεν πάνε να φάνε το ζωντανό αλλά ορμούν να διώξουν το τεχνητό.

Τι εξοπλισμός χρειάζεται για να ασχοληθώ με το φύλακα;

Πρώτα από όλα χρειάζεται ένα καλάμι κι ένας μηχανισμός. Για αρχή το καλάμι δεν χρειάζεται σε καμιά περίπτωση να είναι πανάκριβο. Βρίσκουμε στην αγορά καλάμια της τάξης των πενήντα ευρώ που μπορεί να μας συντροφέψουν με επιτυχία στα πρώτα μας βήματα. Αυτό θα πρέπει να είναι με action γύρω στις είκοσι λίμπρες και να δέχεται μηχανισμό οριζοντίου τυμπάνου, δηλαδή τύπου βαρελάκι.

Ο μηχανισμός μας, οριζοντίου συνήθως τυμπάνου, καλό είναι να έχει lever drag. Το lever drag για αυτούς που δεν γνωρίζουν είναι ένας μοχλός που μπορείς εύκολα να ρυθμίσεις με μια κίνηση τα φρένα σου. Πάντως αν έχουμε στην κατοχή μας κάποιο άλλο μηχανισμό που μπορεί να χωρέσει γύρω στα 300 περίπου μέτρα νήμα διαμέτρου 0,25-0,30 χιλιοστά τότε και πάλι είμαστε σε θέση να ξεκινήσουμε το ψάρεμά μας και στην πορεία, ανάλογα με τα αποτελέσματά μας και τις εμπειρίες που έχουμε αποκομίσει πηγαίνουμε σε πιο εξειδικευμένο σύνολο.

Τον οποιοδήποτε μηχανισμό έχουμε τον γεμίζουμε με νήμα διαμέτρου 0,25-0,30 χιλιοστών αφήνοντας λίγα περιθώρια για το παράμαλλο μας που θα αποτελείται από πετονιά διαμέτρου 0,60 μήκους γύρω στα δεκαπέντε μέτρα.

Μια ζώνη μέσης, ένας γάντζος για το ανέβασμα των ψαριών, κάποια αγκίστρια για να κατασκευάσω τις αρματωσιές μου, μερικά βαρίδια, δυο τρία στριφταράκια, μερικά γαντζάκια, κάποια λεπτότερη πετονιά διαμέτρου 0,40-0,45 για το μολύβι και τέλος ένα βυθόμετρο κι ένα gps για το σκάφος μας είναι αυτά που θα μας χρησιμέψουν στη συνέχεια.

Τι είδους αγκίστρια χρησιμοποιώ;

Τα αγκίστρια που χρησιμοποιούμε στο φύλακα είναι πολύ σκληρά για να αντέχουν τα κεφάλια ενός μεγάλου ψαριού και να μην ανοίγουν και πολύ κοφτερά συγχρόνως για να αγκιστρώσουν το ψάρι με το παραμικρό. Το μέγεθός τους κυμαίνεται από 4/0 έως 8/0 και προτιμούμε να είναι με κρίκο στο τελείωμα του κοτσανιού. Μάλιστα στην αρματωσιά μας χρησιμοποιούμε δυο διαφορετικού τύπου αγκίστρια. Αυτά με το λοξό κρίκο που τα έχουμε για συρόμενα και αυτά με τον ίσιο κρίκο που τα έχουμε για σταθερά.

***Αγκίστρια για ψάρεμα φύλακα***. Συνήθως χρησιμοποιούμε δυο ειδών. Αυτά με το λοξό κρίκο αριστερά και αυτά με τον ίσιο δεξιά. Το αριστερό αγκίστρι προορίζεται για συρόμενο ενώ το δεξιά για σταθερό.

Πως μπορώ να προστατέψω το παράμαλλο μου από τα δόντια των ψαριών;

Ο πιο απλός τρόπος είναι το διπλάρωμά του στο τελείωμα, εκεί που θα τοποθετήσω τα αγκίστρια μου. Είναι το σημείο εκείνο που καταπονείται περισσότερο κι αυτό που είναι το πιο επικίνδυνο. Το πως το διπλαρώνουμε μπορείτε να το δείτε αναλυτικά στις φωτογραφίες που ακολουθούν μαζί με τις απαραίτητες λεζάντες.

Κόμπος διπλαρώματος

Διπλαρώνουμε στην άκρη το παράμαλλό μας περίπου απόσταση ενός μέτρου

Κάνουμε μια θηλιά εκεί που θέλουμε να κάνουμε τον κόμπο μας και την κρατούμε με τα δάκτυλά του ενός χεριού

Με το άλλο χέρι τυλίγουμε τη διπλαρωμένη πετονιά τριγύρω από τη θηλιά και πάνω στα δάκτυλά μας

Κάνουμε κι άλλες βόλτες (περίπου 4 τον αριθμό)

Περνάμε την άκρη μέσα από την αρχική θηλιά

Αρχίζουμε να τραβάμε την άκρη μέχρι να ξετυλιχτούν οι βόλτες τριγύρω από τα δάχτυλά μας

Τραβάμε τώρα γερά να σφίξει ο κόμπος

Ο κόμπος μας είναι σχεδόν έτοιμος

Κόβουμε με το ψαλιδάκι μας το περίσσευμα αφήνοντας όμως ένα μικρό περίσσευμα γύρω στο μισό εκατοστό για ασφάλεια

Ο κόμπος μας είναι έτοιμος.

Πως μπορώ να κατασκευάσω μια αρματωσιά αφού δεν γνωρίζω από πριν το μέγεθος των δολωμάτων που θα βρω;

Το συρόμενο αγκίστρι στην αρματωσιά μας είναι η λύση στο μέγεθος των δολωμάτων. Αυτό μπορεί να γίνει είτε δένοντας το αγκίστρι με λεπτό νήμα ή με μια πετονιά λεπτότερη είτε με την χρησιμοποίηση ενός λεπτού σωληνάκι σιλικόνης όπως θα δούμε στις φωτογραφίες που ακολουθούν. Το σωληνάκι φροντίζουμε να έχει τέτοιο πάχος που να περνά μέσα του το αγκίστρι έστω και με δυσκολία και να μπορεί να συγκρατήσει μέχρι ένα σημείο σταθερό το αγκίστρι στην αρματωσιά μας.

Πέρασμα συρόμενου αγκιστριού

Περνάμε τη διπλαρωμένη πετονιά μέσα από τον κρίκο του συρόμενου αγκιστριού

Κατεβάζουμε το αγκίστρι μας λίγο πιο χαμηλά χωρίς να το απομακρύνουμε αρκετά από το άκρο

Περνάμε τώρα το άκρο μέσα από ένα σωληνάκι διαμέτρου τέτοιας που να ζορίζει λίγο το πέρασμα του αγκιστριού

Περνάμε τώρα το αγκίστρι μας μέσα από το σωληνάκι

Κατεβάζουμε το αγκίστρι μας στο επιθυμητό ύψος

Ποια είναι μια αξιόπιστη, πρακτική και εύκολη να κατασκευαστεί αρματωσιά;

Αρματωσιές στο φύλακα υπάρχουν πολλές που ακολουθούν ένα γενικό κανόνα. Έχουν δυο ή τρία αγκίστρια με το ένα αγκίστρι στο τελείωμα πάντα σταθερό ενώ τα υπόλοιπα είναι σταθερά αν γνωρίζουμε το μέγεθος των δολωμάτων μας ή συρόμενα αν το μέγεθος των δολωμάτων είναι άγνωστο.

Αφού διπλαρώσουμε το παράμαλλό μας όπως είδαμε πιο πριν, περνάμε το συρόμενο αγκίστρι με τη βοήθεια του λεπτού σωλήνα σιλικόνης και στη συνέχεια δένουμε το σταθερό αγκίστρι στην άκρη όπως βλέπουμε στις φωτογραφίες που ακολουθούν.

Δέσιμο σταθερού αγκιστριού