Απικο
Η Τεχνική της Βάλας
Όταν λέμε βάλα εννοούμε κάποιο μικρό κολπάκι ή κάποια εσοχή στην ακτογραμμή. Επειδή το ψάρεμα μας γίνεται σε κάποιο τέτοιο σημείο για αυτό και η τεχνική μας λέγεται τεχνική της βάλας.
ΤΙ ΕΠΙΘΥΜΟΥΜΕ
Ο ψαράς που πηγαίνει για ψάρεμα επιθυμεί να έχει μια όσο γίνεται πιο πλούσια ψαριά. Για να το καταφέρει αυτό θα πρέπει να προσελκύσει τα ψάρια της ευρύτερης περιοχής σε κάποιο σημείο τέτοιο που να είναι δύσκολο να απομακρυνθούν. Το σημείο αυτό θα πρέπει να κρατά τη μαλάγρα, να μην έχει ρέματα και να έχει αφρουδιά ώστε τα ψάρια που θα μαζευτούν και να τσιμπούν στα αγκίστρια μας αλλά και να μην διακρίνουν εύκολα τις παγίδες μας.
Η ΛΥΣΗ
Τα σημεία που έχουν ρέμα τα ξεχνάμε γιατί θα πάρουν μακριά τη μαλάγρα μας και μαζί τους και τα ψάρια. Επίσης αφήνουμε τα σημεία χωρίς αφρουδιά και τα σημεία που ο καιρός έρχεται από πίσω ή στο πλάι. Αναζητούμε συνεπώς σημεία κόντρα στο καιρό που να μπορούν να κρατήσουν τη μαλάγρα συγκεντρωμένη. Άρα πια είναι τα σημεία αυτά; Τα μικρά κολπάκια και οι εσοχές πάνω στο καιρό.
Αν μάλιστα τα σημεία αυτά έχουν κοντά μέρη βραχώδη, όπου κυκλοφορούν ψάρια τότε μιλάμε για τα ιδανικά σημεία ψαρέματος.
Η ΤΕΧΝΙΚΗ ΜΑΣ
Αφού βρούμε το κολπάκι ή την εσοχή που μας κάνει για το ψάρεμά μας κι έχει τις ανάλογες καιρικές συνθήκες (αφρουδιά και θολούρα) μαλαγρώνουμε καλά την περιοχή. Η μαλάγρα πέφτει στο εσωτερικό σημείο της εσοχής και πάνω στο βράχο ώστε ο κυματισμός να παίρνει σιγά σιγά τη μαλάγρα και να τη σκορπά ολόγυρα.
Με αυτόν τον τρόπο προσπαθούμε πρώτο να μαζέψουμε κοντά μας τα ψάρια της ευρύτερης περιοχής και δεύτερο να τα φέρουμε όσο γίνεται πιο πολύ στο εσωτερικό της εσοχής ώστε να είναι δύσκολο στη συνέχεια να απομακρυνθούν. Η άμμος στη μαλάγρα θα την καθίσει χαμηλά ενώ το βρεγμένο ψωμί θα σκορπιστεί τριγύρω μαζεύοντας τα μελανούρια, τους κεφάλους, τις σάλπες και τα υπόλοιπα ψάρια που τους αρέσει το ψωμί.
Το μαλάγρωμα δεν τελειώνει με τη μία φορά αλλά συνεχίζεται σε πολύ μικρά και τακτά διαστήματα καθ όλη τη διάρκεια του ψαρέματος. Θέλουμε τα ψάρια που θα μαζευτούν να έχουν συνεχώς κάτι να τα απασχολεί και να μη τα αφήνει να φύγουν. Επίσης μαλάγρα, πάντα σε μικρή ποσότητα, ρίχνουμε όταν βγάζουμε ένα ψάρι για να μην τρομάξουν τα υπόλοιπα ή όταν έχουμε την ατυχία και μας ξεψαρίσει κάποιο από αυτά.
Στην τεχνική της βάλας μπορούμε να ψαρέψουμε με απίκο, εγγλέζικο, μπολονέζ, spinning, casting ακόμη και jigging. Η επιλογή έχει να κάνει με τις δικές μας προτιμήσεις. Τα ψάρια είναι συγκεντρωμένα και μας περιμένουν.
Ψωμί ο οδηγός μας
Ένας εύκολος τρόπος για να δούμε αν η εσοχή που διαλέξαμε για ψάρεμα μας κάνει ή όχι είναι το κομμάτι του ψωμιού. Κόβουμε ένα κομμάτι ψωμιού αρκετά μεγάλο ώστε να το διακρίνουμε από μακριά για παράδειγμα στο μέγεθος μιας φέτας και το πετάμε στο νερό στο σημείο όπου περίπου θα πέσει η αρματωσιά μας. Αυτό αν δεν έχει ρέμα ή έχει ρέμα ευνοϊκό θα παραμείνει σε αυτό το σημείο ή κάπου μέσα στην εσοχή. Αν συμβεί αυτό τότε το σημείο είναι κατάλληλο για ψάρεμα. Αν όμως έχει ρέμα μη ευνοϊκό τότε αυτό θα απομακρυνθεί από το κολπάκι και θα βγει έξω από αυτό. Σε αυτήν την περίπτωση το σημείο δεν μας κάνει για ψάρεμα αφού όπως απομακρύνθηκε το ψωμί θα απομακρυνθεί στη συνέχεια τόσο η μαλάγρα που θα ρίξουμε όσο και τα ψάρια που θα μαζέψει η μαλάγρα.
Το ψωμί πέρα από οδηγός για τον αν ένα σημείο είναι κατάλληλο ή όχι για ψάρεμα μας δείχνει και αν υπάρχουν ψάρια στην περιοχή. Τα μελανούρια, οι σάλπες και οι κέφαλοι πολύ γρήγορα αν υπάρχουν θα πάνε και θα τσιμπήσουν το ψωμί. Αν μάλιστα το μέγεθός τους είναι μεγάλο τότε το ψωμί θα εξαφανιστεί σε λιγοστά τσιμπήματα.
Ψάρεμα με πλανάκια
Όταν η βάλα που θα βρούμε έχει και κάποιο σχετικό βάθος τότε είναι κατάλληλη και για την τεχνική του light jigging ή αν προτιμάτε ψάρεμα με πλανάκια. Τα μικρά κι ελαφριά δολώματα απομιμήσεις καλαμαριού ή μικροψάρου είναι ότι πρέπει για το ψάρεμά μας. Αυτά μπορούμε να τα δέσουμε στη πετονιά ενός καλαμιού με μηχανισμό ή στη πετονιά ενός καλαμιού απίκο.
Στην πρώτη περίπτωση πετάμε το δόλωμά μας στο μέσω της εσοχής και το μαζεύουμε με μικρά τιναγματάκια προς στο μέρος μας, ενώ στη δεύτερη περίπτωση αφήνουμε το δόλωμά μας να βυθιστεί και το ανεβοκατεβάζουμε με αργές κινήσεις. Αν θέλουμε να έχουμε και σίγουρους «τσίμπους» τότε θα δολώσουμε τα αγκίστρια του τεχνητού μας με φυσικό δόλωμα όπως για παράδειγμα ζυμάρι, ψαροδόλι, σκουλήκι, γαρίδα.