Jigging-Inchiku-Slow
Jigging με «Κοροϊδευτάρι» – Βελτιώνοντας την Τεχνική μας
Για να μπορούμε να έχουμε επιτυχίες στις εξορμήσεις μας, πρέπει συνεχώς να βελτιώνουμε την εκάστοτε τεχνική και να την προσαρμόζουμε στις υπάρχουσες κάθε φορά καταστάσεις. Ακόμη και η καλύτερη και πιο αποδοτική τεχνική, υπάρχουν ημέρες, εποχές και περιοχές που δεν αποδίδουν, είτε γιατί τα ψάρια είναι πονηρεμένα, είτε γιατί οι συνθήκες τη συγκεκριμένη στιγμή δεν είναι οι κατάλληλες. Σίγουρα θα έχετε βρεθεί σε τόπους όπου ενώ η οθόνη του βυθομέτρου δείχνει ένα βυθό γεμάτο από ζωή, τα ψάρια αδιαφορούν, και αυτό συμβαίνει πολύ συχνά, σε όλες τις τεχνικές. Σε μέρη μάλιστα που ψαρεύονται συστηματικά, το φαινόμενο είναι ακόμα πιο συχνό. Αυτό αν το καλοσκεφτούμε είναι πολύ λογικό, αφού τα ψάρια μαθαίνουν τις παγίδες σε μικρό σχετικά χρονικό διάστημα, και διστάζουν να ορμήσουν.
Το jigging έδωσε σε όλους όσους ασχοληθήκαμε με αυτό πολλά και καλά ψάρια. Αν και συνεχίζουμε να παίρνουμε αξιόλογα θηράματα, οι επιτυχίες έχουν μειωθεί στα πολυψαρεμένα σημεία. Πρέπει να εξορμήσουμε σε μακρύτερους τόπους, πιο «παρθένους», σε μέρη με πολύ «ζωντανούς» και «κινητικούς» βυθούς, εκεί όπου δε συχνάζουν άλλοι και τα ανακαλύψαμε μετά από προσεκτική παρατήρηση στο βυθόμετρό μας.
Ακόμα όμως και εκεί, τυχαίνει πολλές φορές ο πλάνος μας να κατεβαίνει μπροστά στις μουσούδες τους και τα ψάρια να τον αγνοούν. Τι κάνουμε τότε εμείς; Σταματάμε μήπως το ψάρεμα, αναζητούμε άλλη τεχνική, ή προσπαθούμε να βελτιώσουμε την ήδη υπάρχουσα;
Όποια απάντηση και αν διαλέξετε, ένα είναι σίγουρο: όποιος συνδυάζει το πείσμα με το σωστό εξοπλισμό και φυσικά γνωρίζει καλά τα μυστικά μιας τεχνικής, θα έχει πολύ περισσότερες πιθανότητες να δεχτεί το χτύπημα του μεγάλου αρπακτικού.
Γιατί μπορεί η «μόδα» να επιβάλλει light jigging, και συγκεκριμένα inchiku, slow pitch jigging κλπ. (τεχνικές που διαβάζετε ήδη και θα συνεχίσετε να διαβάζετε), όμως αυτό δεν αναιρεί τους τρόπους και τις συνήθειές μας.
Έτσι, και εδώ, θα πρωτοτυπήσουμε για ακόμα μία φορά με μια βελτίωση του εξοπλισμού μας, και συγκεκριμένα του πλάνου μας, που μπορεί να αυξήσει κατακόρυφα την απόδοσή του. Κάτι εντελώς απλό, αλλά με τη στατιστική αύξηση της απόδοσης να ξεπερνά το 400%, σε σχέση με το σύνηθες jigging. Δεν ξέρω αν αυτή η διαφορά απόδοσης εξακολουθήσει και στο μέλλον να βρίσκεται σε αυτά τα επίπεδα, ή τα ψάρια αποκωδικοποιήσουν το «μυστικό» μας με την πάροδο του χρόνου. Αποτελεί όμως μια πρόταση που αξίζει να δοκιμάσετε, για να διαπιστώσετε και μόνοι σας αυτά που εμείς παρατηρούμε καθημερινά στις εξορμήσεις μας.
Το «κοροϊδευτάρι», είναι ένα μυστικό που επιθυμούμε να μοιραστούμε μαζί σας και όχι να το κρατάμε επτασφράγιστα κρυφό όπως πολλοί συνηθίζουν, γιατί αυτός είναι ο στόχος μας: να γίνουμε όλοι καλύτεροι ψαράδες, και κυρίως, να απολαύσουμε το ψάρεμα περισσότερο.
Τι είναι το κοροϊδευτάρι
Πρόκειται για μικρά σιλικονούχα χταποδάκια των 7 – 10 εκατοστών (λέγονται και «φούστες»), τα οποία προσθέτουμε στον πλάνο μας. Όχι στο assist hook όπως σας έχουμε παρουσιάσει στο παρελθόν (και κάποιοι το γνωρίζετε ήδη αρκετά καλά ότι κάνει τη διαφορά σε ορισμένα είδη ψαριών), αλλά στην αντίθετη πλευρά από αυτό. Θα μπορούσε κάποιος να το συσχετίσει με τα χταποδάκια του inchiku που τοποθετούνται στην κάτω μεριά του πλάνου μας, όμως στη δική μας περίπτωση το assist με τα χταποδάκια δένεται στην άκρη του πλάνου.
Αρματωσιά
Αρματώνουμε ένα σιλικονούχο χταποδάκι με δυο αγκίστρια μεγέθους συνήθως 3/0 έως 5/0. Το κρικάκι στην άκρη δεν είναι απαραίτητο, αφού η θηλιά αρκεί για να μπορέσουμε να το προσαρμόσουμε στον κρίκο του πλάνου μας με τη βοήθειά της. Αν επιθυμούμε όμως και τον κρίκο, τότε για να δουλέψει σωστά το όλο σύστημα, πρέπει προηγουμένως να το προσαρτήσουμε με έναν ανοικτό κρίκο σύνδεσης. Η σωστή απόσταση μεταξύ των αγκιστριών, είναι εκεί που τελειώνει το ένα, να αρχίζει το άλλο. Το αρματωμένο αυτό χταποδάκι με τα δυο αγκίστρια, προσαρμόζεται στο κάτω μέρος του πλάνου. Στο πάνω μέρος του πλάνου τοποθετούμε το assist μας με μέγεθος αγκιστριού γύρω στο 7/0 (ανάλογα και με το μέγεθος – πλάτος του πλάνου) και δένουμε και το παράμαλλό μας με τη βοήθεια κρίκων.
Τα αγκίστριά μας πρέπει να είναι πολύ ελαφριά και γερά, για μέγιστη απόδοση. Συνήθως αυτά προορίζονται για εφαρμογές slow jigging και στα υλικά αυτής της τεχνικής θα τα αναζητήσουμε, με τα βασικά τους χαρακτηριστικά να είναι η πιο λεπτή τους κατασκευή, και η καλύτερη αιχμή για πιο γρήγορο άρπαγμα. Ο λόγος που τα προτιμούμε, είναι η ευκολότερη τοποθέτηση των ελαφρύτερων αγκιστριών στο στόμα του ψαριού, όταν αυτό επιτεθεί στο δόλωμα. Το χταποδάκι δημιουργεί αντίσταση στο νερό όσο ο πλάνος κατεβαίνει, με αποτέλεσμα να δίνει εντελώς άλλη πλεύση. Το διαφορετικό αυτό ζύγισμα, κάνει τον πλάνο να κινείται με πλάγιες λοξές κινήσεις και απότομες εναλλαγές κατεύθυνσης, όπως δηλαδή κινείται ένα τραυματισμένο ψάρι.
Αρμάτωμα Πλάνου
Τα υλικά που θα χρειαστούμε για να αρματώσουμε τον πλάνο μας είναι ένα σιλικονούχο χταποδάκι, 3 αγκίστρια(2 μικρότερα για το χταποδάκι κι ένα μεγαλύτερο για το assist), σκοινάκι κι ένα πενσάκι.
Κόβουμε την άκρη στο καλαμαράκι, δένουμε ένα αγκίστρι στο ένα άκρο του σκοινιού και ετοιμαζόμαστε να δέσουμε ένα δεύτερο σε απόσταση που μας εξυπηρετεί.
Κάνουμε μια θηλιά στο σκοινάκι με τέτοιο τρόπο ώστε το ένα αγκίστρι να είναι στη συνέχεια του άλλου. Δηλαδή εκεί που τελειώνει το ένα να ξεκινά το δεύτερο.
Περνάμε τη θηλιά μέσα από το χταποδάκι μας.
Συνδέουμε το αρματωμένο χταποδάκι στο πλάνο μας είτε με τη βοήθεια κρίκων σύνδεσης είτε και με απλή θηλιά.
Ετοιμάζουμε και το assist hook στο μήκος που επιθυμούμε και του προσθέτουμε τα κρικάκια.
Ο πλάνος μας είναι αρματωμένος, έτοιμος να ψαρέψει.
Ψάρεμα-Παρατηρήσεις
- Ο τρόπος που ψαρεύουμε με το συγκεκριμένο πλάνο, δε διαφέρει πολύ από αυτόν που γνωρίζαμε μέχρι σήμερα. Οι κινήσεις μας μπορεί να είναι ίδιες ή -ακόμη καλύτερα- πιο αργές, δηλαδή πιο ξεκούραστες για εμάς. Αυτό σημαίνει περισσότερο ψάρεμα, άρα και μεγαλύτερες πιθανότητες να πιάσουμε κάποιο αξιόλογο θήραμα.
- Αν έχετε ήδη καλάμι για jigging, μπορείτε να το ψαρέψετε, αν θέλετε όμως το ιδανικό, επιλέξτε ένα μακρύ 1,90 – 2,10 μέτρα και πιο μαλακό από αυτά που συνήθως χρησιμοποιούσατε, με καλή επαναφορά.
- Η προσθήκη κοροϊδευταριού αλλάζει την πλεύση του πλάνου μας, και τον κάνει να κατεβαίνει με πλάγιες λοξές κινήσεις, δημιουργώντας μικρά σκαλοπατάκια στο νερό και προσελκύοντας ακόμη καλύτερα τα ψάρια.
- Μπορούμε να ψαρέψουμε σε οποιοδήποτε βάθος επιθυμούμε, και δουλεύει ιδιαίτερα καλά σε νερά πολύ βαθιά για jigging (150+ μέτρα).
- Tο ψάρεμά μας μπορεί να πραγματοποιηθεί ακόμη και αν ξεσέρνει το σκάφος, και όχι μόνο κατακόρυφα, όπως απαιτείται με το σύνηθες πλάνο του jigging.
- Γρήγορα θα διαπιστώσετε ότι οι τσιμπιές σας θα πολλαπλασιαστούν με το συγκεκριμένο αρμάτωμα. Ένας δεύτερος ψαράς στο σκάφος, που θα ψαρεύει συγχρόνως με απλό πλάνο, είναι ο καλύτερος τρόπος για να το δείτε και εσείς.
- Τέσσερα στα πέντε ψάρια θα πιαστούν στα αγκίστρια του σιλικονούχου κι ένα μόνο στο assist. Αυτό σημαίνει ότι τα αγκίστρια για το αρμάτωμά του πρέπει να είναι καλής ποιότητας, ώστε να μπορέσουν να αγκιστρώνουν τα ψάρια που θα τσιμπούν, να τα συγκρατούν και να μην ανοίγουν ή σπάνε.
- Από τα προσωπικά μας ψαρέματα διαπιστώσαμε ότι όλοι οι πλάνοι μπορούν να χρησιμοποιηθούν εδώ. Έτσι, πλάνοι παροπλισμένοι για μεγάλο χρονικό διάστημα, μπορούν να ψαρευτούν με ικανοποιητικά αποτελέσματα, χρησιμοποιώντας το «κοροϊδευτάρι».
- Μια επιπλέον τροποποίηση που μπορούμε να κάνουμε, είναι αντί για να περάσουμε το «κοροϊδευτάρι» μας στο κάτω μέρος του πλάνου, να τον τρυπήσουμε χαμηλά και να το περάσουμε εκεί, όπως κάνουμε δηλαδή και στην τρύπα του inchiku.
- Οι μακριοί πλάνοι δε μπερδεύουν καθόλου τα αγκίστριά μας, ενώ οι πλατιοί κατεβαίνουν πολύ πιο αργά. Έτσι, με τους τελευταίους παίρνουμε ψάρια πιο εύκολα στο κατέβασμα, ενώ με τους πρώτους ψαρεύουμε καλύτερα στα βαθιά.
- Τέλος, μη διστάσετε να χρησιμοποιήσετε μεγάλου μεγέθους σιλικονούχα, όπως πχ. 11-13 εκατοστών, και όχι μόνο τα μικρά που τοποθετούσατε μέχρι τώρα στο assist.
