Jigging-Inchiku-Slow
Jigging: Το Ψάρεμα της Συναγρίδας
Ο εξοπλισμός στο συγκεκριμένο τρόπο ψαρέματος είναι απλός, επιτρέποντας ακόμα και στους αρχάριους να ασχοληθούν με αυτήν την τεχνική χωρίς πολλά προβλήματα . Μάλλον, αυτό είναι μια από τις αιτίες της επιτυχίας του και γι’ αυτό τον λόγο έχει αγαπηθεί από πληθώρα ερασιτεχνών. Εδώ θα πούμε μερικά απλά , αλλά και πολύ βασικά tips που θα μας βοηθήσουν να πιάσουμε στα αγκίστρια μας τη βασίλισσα των θαλασσών, τη συναγρίδα και όχι μόνο.
Βυθόμετρο
Το βυθόμετρο είναι απαραίτητο, αλλά αυτό βέβαια από μόνο του δεν αρκεί. Θα πρέπει να ξέρουμε καλά και να το διαβάζουμε. Πρέπει να αφιερώσετε πολύ από τον χρόνο σας στο να το μάθετε πολύ καλά. Αλλά και όταν το μάθετε, γνώμη μου είναι ότι, αν για παράδειγμα όλη μας η εξόρμηση είναι 5 ώρες, το 60% – 70% του χρόνου σας πρέπει να έχετε τα μάτια σας στο βυθόμετρο ψάχνοντας τα σωστά σημεία για να ψαρέψετε.
Τόποι
Οι τόποι που θα κάνουμε jigging είναι τα απότομα κατεβάσματα του βυθού και γενικά οι πυθμένες με πολλά και ακανόνιστα βράχια και φυσικά τα ναυάγια.
Σκαλώματα
Σε αυτούς τους τόπους καλό θα είναι να έχουμε στο μηχανισμό μας νήμα με διαφορετικούς χρωματισμούς -ανά 10 μέτρα συνήθως- ώστε να μάς βοηθήσει να μην έχουμε πολλά προβλήματα με σκαλώματα στο βυθό. Κατεβάζουμε τον πλάνο μας μία φορά βλέποντας σε ποιο χρώμα του νήματος θα σταματήσει καθώς ο πλάνος φτάσει στον πυθμένα. Την επόμενη φορά το σταματάμε εκεί που ξέρουμε…
Το νήμα αν κατά δεκάδες μέτρα έχει διαφορετικό χρωματισμό θα μας εξυπηρετήσει στο να καταλαβαίνουμε πότε φθάνουμε βυθό
Με αυτόν τον τρόπο δεν θα έχουμε ιδιαίτερα προβλήματα με σκαλώματα.
Ιδανικό Βάθος
Ιδανικό βάθος για να κάνουμε jigging ψάχνοντας τις συναγρίδες είναι από 60-120 περίπου μέτρα, βάθος αποδεκτό ακόμη και για όσους δεν βρίσκονται σε καλή φυσική κατάσταση.
Πώς να κάτσουμε σωστά στον τόπο
Το ψάρεμα μας πρέπει να αρχίσει όσο πιο κοντά στα φρύδια του βυθού, πράγμα που έχει άμεση σχέση με την ικανότητα του skipper να σταματήσει το σκάφος εκεί που θα μπορέσουμε να κάνουμε το καλύτερο πέρασμα σε όλη την κατηφόρα του βυθού ή στις άκρες των ναυαγίων.
Επίσης ένα βασικό για να περάσει ο πλάνος μας μέσα από το ψάρια και να μπορούμε να ψαρεύουμε κάθετα, είναι να ελέγξουμε εάν υπάρχουν ρέματα έτσι ώστε να υπολογίσουμε πότε να ρίξουμε τον πλάνο μας στη θάλασσα.
Ιδανικές συνθήκες είναι n άπνοια και n θάλασσα χωρίς ρέματα, αλλά επειδή αυτές δεν τις βρίσκουμε συχνά, έτσι προσαρμόζουμε το ψάρεμά μας στις εκάστοτε συνθήκες, προσπαθώντας πάντα να ψαρεύουμε κάθετα.
Αυτό μπορούμε να το πετύχουμε με 2-3 τρόπους.
- Ρίχνουμε τον πλάνο μας κόντρα στο ρέμα, ώστε ώσπου να φτάσει στο βυθό να έχει έρθει σε κάθετη θέση.
- Εάν το ρέμα είναι πολύ δυνατό διορθώνουμε και με τη μηχανή.
- Χρησιμοποιούμε πλάνους κοντούς που κατεβαίνουν πιο γρήγορα στο βυθό και ίσως και μεγαλύτερου βάρους.
Εάν παρόλα αυτά δεν μπορούμε να ψαρέψουμε κάθετα, καλύτερα να ασχοληθούμε με άλλο τρόπο ψαρέματος εκείνη τη μέρα, γιατί το πιο πιθανό είναι να κολλήσουμε και να χάσουμε μερικούς πλάνους στην καλύτερη περίπτωση, αλλά και νήμα σε κάποιες άλλες (ανάλογα πόσο καλός είναι ο κόμπος που έχουμε κάνει μεταξύ νήματος και παράμαλλου).
Πλάνοι
Τι είναι; Οι πλάνοι είναι μεταλλικά αστραφτερά ψαράκια που βυθίζονται σαν πύραυλοι στο βυθό, και όταν φθάσουν εκεί, ξεκινούν μια ξέφρενη πορεία προς την επιφάνεια της θάλασσας, κάνοντας απότομα τινάγματα και σκορπώντας λάμψεις.
Γιατί τα ψάρια θα επιτεθούν σε έναν πλάνο; Η κίνηση που κάνει ο πλάνος ανεβαίνοντας στην επιφάνεια, δίνει την εντύπωση ενός ψαριού που είναι πληγωμένο και πολύ τρομαγμένο τρέχει προς την επιφάνεια. Αυτό λοιπόν είναι μια υπέροχη ευκαιρία για τους κυνηγούς του βυθού για ένα εύκολο γεύμα που περνά από μπροστά τους.
Ένας άλλος λόγος που θα κάνει τα ψάρια να επιτεθούν είναι ότι, τα μεγάλα αρπακτικά του βυθού έχουν την αίσθηση της χωροκρατίας. Έχουν δηλαδή μια περιοχή, την οποία θεωρούν δική τους και δεν ανέχονται απρόσκλητους επισκέπτες. Έτσι κάθε επίδοξος εισβολέας που θα τους ενοχλήσει, θα δεχτεί επίθεση.
Ιδανικό Βάρος. Αν μιλάμε για βάθος 60-80 μέτρα χρησιμοποιούμε πλάνους βάρους 150-200 gr. και στα 80-120 μέτρα 200-300 gr. Όλα αυτά όπως είπαμε παραπάνω έχουν σχέση με τα ρέματα και τις καιρικές συνθήκες που επικρατούν. Κατά τη γνώμη μου τα πλάνα που «αγαπούν» οι συναγρίδες είναι σε παστέλ χρωματισμούς με ιδιαίτερη προτίμηση στους ροζ, πράσινους και ασημί.
Άλλες φορές μας χτυπούν σε λεπτούς και μακριούς πλάνους και άλλες σε κοντούς. Προσωπικά εγώ έχω πάρει συναγρίδες μόνο με κοντούς πλάνους.
Τεχνική
- Όταν ο πλάνος μας φτάσει στο βυθό το μάζεμα θα είναι της τάξης των 20-40 μέτρων. Τα χτυπήματα που κάνουμε στο καλάμι μας είναι πιο αργά στην αρχή και ανεβάζουμε την ταχύτητα σιγά-σιγά.
- Κάλο θα είναι να κάνουμε μερικά σταματήματα κάθε τόσο.
- Το φρένο μας αρκετό σφιχτό ώστε να μην μπορέσουν τα ψάρια να πάρουν πολλά μέτρα νήμα και να πάνε σε κάποιο βράχο ή σίδερο (αν μιλάμε για ναυάγιο) και κόψουν το παράμαλλο ή το νήμα.
- Όταν νιώσουμε στο καλάμι μας ένα απότομο σταμάτημα από το πιάσιμο ενός ψαριού n αδρεναλίνη μας εκτινάσσεται στα ύψη και εκεί είναι που πρέπει να έχουμε ηρεμία και σιγουριά για να φέρουμε το ψάρι στο σκάφος.
- Μόλις τσιμπήσει το ψάρι δεν βιαζόμαστε να βάλουμε το καλάμι στη ζώνη μας γιατί βρισκόμαστε στην αρχή της «μάχης» και δεν ξέρουμε πως θα αντιδράσει.
- Στην αρχή ψαρεύουμε με το καλάμι κάτω από την μασχάλη και όταν νιώσουμε ότι έχουμε το ψάρι σε συνεχή πίεση και απόλυτο έλεγχο τότε βάζουμε το καλάμι στη ζώνη. Επίσης ένα λάθος που κάνουν πολλοί είναι να σφίγγουν τα φρένα την ώρα που το ψάρι φεύγει. Αυτό το κάνουμε μόνο όταν έχουμε το ψάρι υπό πίεση και έλεγχο.
- Όταν το ψάρι έρθει στην επιφάνεια πρέπει να έχουμε έτοιμο τον γάντζο και με αποφασιστικότητα να το καρφώσουμε και να το βάλουμε στο σκάφος.
Τύχη
Αν με ρωτήσετε αν παίζει ρόλο και η θεά τύχη θα σας πω ένα μεγάλο ΝΑΙ. Υπάρχουν περιπτώσεις που είναι δύο ψαράδες σε ένα σκάφος, ψαρεύουν από την ίδια πλευρά, έχουν τον ίδιο ρυθμό και τον ίδιο πλάνο και το ψάρι χτυπάει στον ένα…
Κάποιος άλλος φίλος χωρίς να έχει καμία σχέση με το jigging και έχοντας ένα καλάμι ελαφριάς συρτής και έναν και μόνο πλάνο, χωρίς να ξέρει καλά-καλά πως και πού να βάλει τον πλάνο και το αγκίστρι, με την πρώτη φορά που δοκίμασε πήρε μία συναγρίδα 8 κιλά. Εγώ πάντως σας εύχομαι να έχετε την τύχη πάντα μαζί σας!
Και μην ξεχνάμε, με σεβασμό στη θάλασσα περνάμε πάντα ωραία.