Καθετη-Τσαπαρι
Καθετή: Λυθρίνια στα Βαθιά
Το λυθρίνι αποτελεί πολυπόθητο θήραμα, για όλους εμάς που ασχολούμαστε με την καθετή. Το συναντάμε σε όλα τα βάθη, από λίγα μέτρα έως και τα 100. Έχει όμως μεγαλύτερο ενδιαφέρον το ψάρεμά του στα βαθιά, και σε αυτό το ψάρεμα θα αναφερθούμε.
Ένα ψάρεμα στα 80 ή περισσότερα μέτρα, πάντα κρύβει συγκινήσεις. Τα ψάρια, μπορεί να φανούν εκεί που δεν τα περιμένεις, και σε σύντομο χρονικό διάστημα, η αψαρία σου να γίνει σούπερ επιτυχία. Η ποικιλία των ψαριών μεγάλη, το άγνωστο σε κρατά σε αγωνία, ενώ η έκπληξη καραδοκεί σε κάθε ριξιά.
Εξοπλισμός
Το καλάμι μας, δεν είναι απαραίτητο να έχει μεγάλο μήκος. Ακόμη και 1,80 μέτρα να είναι, μπορεί να χρησιμοποιηθεί με ικανοποιητικά αποτελέσματα, φθάνει η μύτη του να είναι τέτοια, ώστε να μπορούμε να διακρίνουμε και τα πιο ανεπαίσθητα τσιμπηματάκια. Το μεγάλο μήκος, θα χρειαστεί σε ρηχότερα νερά, με πιο πονηρεμένα ψάρια, όπου οι αρματωσιές μας είναι αναγκαστικά ιδιαίτερα μακριές.
Ο μηχανισμός για το ψάρεμα των λυθρινιών στα βαθιά, πρέπει να είναι αρκετά μεγάλος και δυνατός. Η φαρδιά μπομπίνα αποτελεί πλεονέκτημα, αφού με λίγες στροφές, ανακτούμε αρκετά μέτρα. Το νήμα απαραίτητο, με πάχος όχι παραπάνω από 0,23 χιλιοστά, διάμετρος που επιτρέπει και να χρησιμοποιήσουμε μικρότερο μολύβι, αλλά και να κατεβαίνουμε γρηγορότερα στο βυθό. Τα τελευταία όμως 3-4 μέτρα, καλό είναι να υπάρχει μια πετονιά διαμέτρου 0,35-0,40. Έτσι, αφενός μεν θα καταλαβαίνουμε ότι φθάνει η αρματωσιά μας στο σκάφος και θα είμαστε σε ετοιμότητα, αφετέρου θα έχουμε κάποια στοιχειώδη ελαστικότητα.
Η αρματωσιά μας
Η αρματωσιά μας σε αυτά τα βάθη, είναι σχετικά κοντή. Εξοπλίζεται με τρία παράμαλλα, μήκους μέχρι 30 εκατοστά (για να μην μπερδεύονται), κατασκευασμένα από πετονιά fluorocarbon (αόρατη), διαμέτρου 0,25. Η μάνα της αρματωσιάς, έχει διάμετρο 0,30 χιλιοστά. Η σύνδεση των παράμαλλων με τη μάνα, γίνεται με τη βοήθεια διάφανων χαντρών σύνδεσης. Τα αγκίστρια έχουν μέγεθος 6-8, και το βαρίδι στην άκρη της αρματωσιάς είναι κατά προτίμηση φωσφοριζέ, με βάρος 100-125 γραμμάρια. Η σύνδεση με τη μάνα του μηχανισμού (νήμα), γίνεται αφού κάνουμε μια θηλιά στο επάνω άκρο της αρματωσιάς, και την περάσουμε στη στριφταροπαραμάνα της μάνας.
Μία χάντρα ελαστική, με έντονο χρωματισμό και μέγεθος αρκετά μεγάλο για να μην περνά από το δακτυλίδι της κορυφής, είναι μάλλον χρήσιμη, για να μας θυμίζει ότι η αρματωσιά φθάνει επάνω.
Δόλωμα
Η καθαρισμένη και αλατισμένη γαριδούλα, αποτελεί μια από τις πρώτες μας επιλογές. Συνηθίζουμε να καθαρίζουμε τη γαρίδα από το σπίτι, όπου και την αλατίζουμε με χοντρό αλάτι. Έτσι παραμένει άσπρη, και το κυριότερο: αρκετά σκληρή για να μην μας τη χαλάσουν εύκολα τα τσερουλάκια, τα γοπάκια και τα άλλα μικρόψαρα, που πιθανό να βρίσκονται στο βυθό.
Τρόπος ψαρέματος
Οι πρωινές αλλά και οι απογευματινές ώρες, προσφέρονται ιδιαίτερα για καθετή, ειδικά τώρα τους καλοκαιρινούς μήνες. Το ψάρεμα, επιλέγουμε να γίνεται αρόδου, για να μπορούμε να εξερευνούμε μεγαλύτερη έκταση. Με το gps κατευθυνόμαστε στα γνωστά σημεία, και αφού σταματήσουμε για λίγο, παρατηρούμε τη διεύθυνση του ρέματος, μέχρι να αρματώσουμε τα καλάμια μας. Στη συνέχεια, ανάλογα με το την κατεύθυνσή του, σταματούμε το σκάφος μας. Δολώνουμε και ρίχνουμε την αρματωσιά μας στο βυθό, περιμένοντας να έρθει ο τσίμπος. Το λυθρίνι, τις περισσότερες φορές, πηγαίνει πρώτο από τα υπόλοιπα ψάρια. Η τσιμπιά του, είναι άλλοτε μίζερη και άλλοτε δυνατή. Το κάρφωμα επιβάλλεται, για να το αγκιστρώσουμε με σιγουριά. Στο ανέβασμα, τα εναλλασσόμενα σκορτσαρίσματα είναι το χαρακτηριστικό του γνώρισμα.
Σε περίπτωση που ο καιρός μας ξεσέρνει αρκετά και δεν μπορούμε να ψαρέψουμε, η πλωτή άγκυρα ίσως μας δώσει τη λύση. Στην ανάγκη, υπάρχει και η απλή άγκυρα, αλλά θα την αφήσουμε ως τελευταία επιλογή. Το μπιτόνι με τον χαλκά, απαραίτητο εργαλείο για το σήκωμά της, θα πρέπει τότε να μπει σίγουρα μέσα στο πλάνο μας.