Καθετη-Τσαπαρι
Λυθρίνια στα Ρηχά
Πολλές φορές έχουμε ασχοληθεί με το ψάρεμα του λυθρινιού. Αυτό άλλωστε είναι λογικό αφού το λυθρίνι αποτελεί το κορυφαίο ψάρι του απλού καθετίστα ψαρά. Είναι το ψάρι εκείνο που πιστοποιεί τις ικανότητές μας και μας ανεβάζει αρκετά σκαλιά στην ιεραρχία των ψαράδων. Αυτήν τη φορά θα ασχοληθούμε μαζί του με μια διαφορά. Θα δούμε το ψάρεμα του σε ρηχά νερά το οποίο έχει αρκετές ιδιαιτερότητες σε σχέση με το βαθεινό και γνωστότερο στους περισσότερους.
Αυτό που σίγουρα μας καθοδηγεί στην επιλογή των άρθρων μας είναι οι αναγνώστες μας. Οι υποδείξεις, οι απορίες και τα ερωτηματικά τους γίνεται μπούσουλας πάνω στον οποίο κτίζουμε την ύλη μας. Αφορμή του συγκεκριμένου άρθρου είναι η απορία αρκετών φίλων που ενώ ψαρεύουν τα λυθρίνια με τους γνωστούς τρόπους και τα δολώματα που αναφέρουμε στις σελίδες ή στις εικόνες των dvd δεν καταφέρουν να τα πιάσουν στα αγκίστρια τους.
Συνηθισμένες απορίες είναι: Βάζουμε γαρίδα και δεν την πλησιάζουν. Κατασκευάζουμε τις αρματωσιές που βλέπουμε ότι βγάζετε ψάρια αλλά δεν αποδίδουν. Εφαρμόζουμε τα τεχνάσματα που δείχνετε αλλά η κατάσταση δεν αλλάζει. Τι φταίει;
Όταν τους ρωτάμε για τον τόπο που ψαρεύουν και το βάθος του, μας απαντούν το πολύ δεκαπέντε με είκοσι μέτρα. Βάθος όχι ιδιαίτερα συνηθισμένο για λυθρίνια αφού η πλειοψηφία των ψαράδων τα αναζητεί στα ογδόντα και βάλε μέτρα, όχι όμως και απαγορευτικό για την ύπαρξή τους.
Υπάρχουν τόποι και περιοχές όπως στο Θερμαϊκό, στον Κορινθιακό (Γαλαξίδι), στο Σαρωνικό, στον Ευβοϊκό που το βάθος είναι μικρό σε μεγάλη έκταση. Τα λυθρίνια αναγκαστικά αν υπάρχουν θα είναι σε αυτό το βάθος στο οποίο το ψάρεμα έχει ιδιαιτερότητες. Το μικρό βάθος, η διαύγεια των νερών, η ορατότητα, η ύπαρξη διαφορετικών μικροοργανισμών και τροφής, η μεγαλύτερη κίνηση και φασαρία έχει προσαρμόσει τα ψάρια στα υπάρχοντα δεδομένα. Ο ψαράς προκειμένου να καταφέρει να τα δελεάσει και να έχει μια ικανοποιητική ψαριά θα πρέπει να προσαρμόσει τον τρόπο ψαρέματος του στα δεδομένα αυτά.
Αρματωσιές
Οι χοντροκομμένες αρματωσιές με τα μικρά παράμαλλα και τις μεγάλης διαμέτρου πετονιά δεν έχουν καμιά θέση. Εδώ θα χρειαστούμε πολύ λεπτές πετονιές, αόρατα και μακριά παράμαλλα, ελάχιστο βάρος μολυβιού. Τα τριπλάρια και με περισσότερα παράμαλλα αρματωσιές θα δώσουν τη θέση τους στα διπλάρια ή στις δύσκολες καταστάσεις σε μονάγκιστρα και μάλιστα συρόμενα. Το μήκος του καλαμιού αν χρησιμοποιήσουμε θα καθορίσει και το μήκος των παράμαλλων. Παράμαλλα ενός μέτρου είναι κάτι φυσιολογικό εδώ και πολλές φορές αποτελεί το μυστικό της επιτυχίας. Μάνα εικοσάρα, παράμαλλο δεκαοκτάρι fluorocarbon και μολύβι τριάντα γραμμαρίων είναι ένας καλός συνδυασμός.
Εξοπλισμός
Ψάρεμα που μπορεί να γίνει τόσο στο χέρι όσο και με καλάμι. Σίγουρα το καλάμι υπερέχει που αν το μήκος του είναι αρκετά μεγάλο μας δίνει πολλές δυνατότητες ψαρέματος. Ένας μηχανισμός τύπου casting δηλαδή με μεγάλη μπομπίνα γεμισμένη με πετονιά και όχι νήμα θα συμπληρώσει το σύνολο. Αν είμαστε από τους παραδοσιακούς στο χέρι τότε το καρούλι μας θα έχει πετονιά διαμέτρου 0,25-0,30 για να καταλαβαίνουμε εύκολα τις μικροτσιμπιές και για να νιώθουμε καλύτερα τη συμπεριφορά των ψαριών.
Δόλωμα
Το δόλωμα είναι αυτό που θα καθορίσει τα τσιμπήματα που θα δεχτούμε. Ενώ στα βαθιά δεν παίζει ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο η επιλογή του εδώ είναι καθοριστική. Ξεχνάμε τα εύκολα κατεψυγμένα δολώματα όπως γαρίδα, σουπιά καλαμάρι και πάμε σε φρέσκα και ζωντανά. Καραβιδάκι, ζωντανή γαριδούλα, σωλήνας, σκαρτσίνι, μύδι, σκουλήκι οι πρώτες μας επιλογές που συμπληρώνονται από ψαροδόλι και κοπανισμένο νωπό καλαμάρι.
Μύδι: Ένα από τα καλύτερα δολώματα για το ψάρεμα ρηχά του λυθρινιού είναι το μύδι. Όμως επειδή αρέσει και στα υπόλοιπα ψάρια πρέπει να βρούμε έναν τρόπο ώστε να στέκεται περισσότερη ώρα στο αγκίστρι μας. Ο πιο εύκολος είναι με τη βοήθεια ελαστικού νήματος. Η διαδικασία απλή
- Καθαρίζουμε με ένα μαχαιράκι το μύδι βαστώντας το μαλακό τμήμα του
- Περνάμε στη βελόνα δόλωσης το καθαρισμένο αυτό τμήμα όπως και άλλα αν θέλουμε περισσότερες δολωσιές μαζί και τυλίγουμε με ελαστικό νήμα
- Κόβουμε το περιεχόμενο της βελόνας σε μικρά κομματάκια ανάλογα με το μέγεθος του αγκιστριού μας
- Περνάμε τις δολωσιές στο αγκίστρι μας
- Το αγκίστρι μας έτοιμο, δολωμένο να πέσει στο νερό.
Τόπος ψαρέματος
Κάβοι, αποχές ξέρας, πράσινο μαρουλάκι και βραχώδης βυθός σε αμμούδα είναι οι επιλογές μας και τα σημεία που θα αναζητήσουμε. Βέβαια εδώ παίζει σπουδαίο ρόλο η γνώση της περιοχής. Τα σημεία με τα μεγάλα λυθρίνια είναι συγκεκριμένα που αν τα γνωρίζουμε η επιτυχία είναι δεδομένη. Αν όχι τότε αναγκαστικά θα τα ψάξουμε να τα ανακαλύψουμε. Σε αυτό θα μας βοηθήσει η παρατήρηση των άλλων καθετάκηδων τριγύρω μας και οι έγκυρες πληροφορίες φίλων και γνωστών.
Ώρα
Οι πρώτες πρωινές ώρες και οι απογευματινές τότε που δύει ο ήλιος είναι αυτές που θα μας δώσουν γρήγορα και μαζεμένα ψάρια και προτείνονται για αυτούς που το ψάρεμά τους είναι σύντομο. Για αυτούς που έχουν τα περιθώρια χρόνου θα προτιμήσουν τις νυκτερινές ώρες που συνοδεύονται από σούρουπο ή ξημέρωμα. Τι σημαίνει αυτό; Πάμε το απόγευμα για ψάρεμα και καθόμαστε και ψαρεύουμε και το βράδυ όσο θέλουμε ή πάμε νύκτα και ψαρεύουμε μέχρι να φωτίσει και να βγει ο ήλιος. Η επιλογή είναι δική μας.
Τα μυστικά μας
- Λεπτές πετονιές
- Αόρατα και μακριά παράμαλλα
- Εκλεκτό δόλωμα
- Καλή ώρα
- Τόπος
- Τεχνική
Τρόποι ψαρέματος
Αν υπάρχει καλοσύνη τότε το ψάρεμα αρόδου είναι το καλύτερο αν ο τόπος είναι αρκετά μεγάλος. Το ελαφρύ σύρσιμο του σκάφους εξερευνά περιοχές και χτενίζει βυθό. Αν υπάρχει ελαφρύ αεράκι τότε η πλωτή είναι μια λύση ενώ στο δυνατό καιρό το φουντάρισμα αναγκαίο κακό. Φουνταριστά μπορούμε να ψαρέψουμε και τη νύκτα αν γνωρίζουμε τόπο ώστε να μαλαγρώσουμε τα ψάρια από κάτω μας. Τα μακριά καλάμια και οι βολές τριγύρω από το σκάφος θα οργώσουν την περιοχή.
Ψάρεμα φουνταριστό με μακριά καλάμια
Μια τεχνική που μπορεί να μας προσφέρει πολλά κι αξιόλογα σε μέγεθος ψάρια. Το μακρύ καλάμι είναι ο βοηθός μας ενώ όσοι δεν έχουν θα προσπαθήσουν με τον υπάρχοντα εξοπλισμό τους (μικρού μήκους καλάμια ή καρούλια) να μιμηθούν την τεχνική.
Φουντάρουμε στο κέντρο ενός όχι ιδιαίτερα μεγάλου τόπου με καλό βυθό που γνωρίζουμε ή πιστεύουμε ότι κρατά ψάρια. Δολώνουμε τις αρματωσιές μας και τις ρίχνουμε στο νερό, τριγύρω από το σκάφος αλλά σε κοντινή απόσταση. Αν τα ψάρια μας τσιμπήσουν οι επόμενες ριξιές γίνονται στα ίδια σημεία. Αν όχι τότε θα ρίξουμε λίγο μακρύτερα και πάει λέγοντας. Στο τέλος θα κάνουμε βολές πολύ μακρινές και για αυτό θα χρειαστούμε τα μακριά καλάμια αλλά και τους μηχανισμούς τύπου casting γεμισμένους με λεπτή πετονιά. Αν ο εξοπλισμός μας δεν προσφέρεται τότε η έκταση που θα ψαρέψουμε θα είναι σίγουρα πολύ μικρότερη.
Συνδυασμός μακριών καλαμιών και πεταχταριών
Αν στο σκάφος μας υπάρχει κάποιος που έχει μακρύ καλάμι ενώ οι υπόλοιποι έχουν κοντά ή κοινά πεταχτάρια ο συνδυασμός που μπορεί να γίνει είναι ο παρακάτω. Αυτός που έχει το μεγάλο καλάμι θα ψαρεύει αρκετά μακριά από το σκάφος αλλά πάντα τριγύρω από αυτό (αλλάζοντας μεριά) ενώ οι υπόλοιποι θα ψαρεύουν κάτω από το σκάφος ή τριγύρω από αυτό σε απόσταση που καταφέρνουν να ρίξουν τις αρματωσιές τους.
Με μονάγκιστρο
Σε πολυψαρεμένα μέρη το μονάγκιστρο είναι αυτό που θα καταφέρει και τσιμπιές να πάρει αλλά και ψάρια να βγάλει εκεί όπου τα υπόλοιπα εργαλεία σιωπούν. Ένα συρόμενο μικρό μολυβάκι, ικανό να βυθίσει το δόλωμά μας πάνω στην πετονιά και στη συνέχεια δεμένο το αγκίστρι μας κι αυτό είναι όλο. Από ότι καταλαβαίνεται μάνα και παράμαλλο είναι το ίδιο και για αυτό μιλάμε για λεπτή πετονιά για παράδειγμα δεκαοκτάρα. Αν θέλουμε ανάμεσα στο αγκίστρι και το μολυβάκι μπορούμε να τοποθετήσουμε μια μικρή χαντρούλα κατά προτίμηση διάφανη.
Δολώνουμε το αγκίστρι μας και ρίχνουμε το μονάγκιστρό μας στο νερό. Όταν βυθιστεί και πατώσει περιμένουμε την τσιμπιά να φανεί. Δεν τραβάμε με το μικροτσιμπιματάκι αλλά με το καλό. Το ψάρι πιθανό να είναι πιασμένο. Βλέπετε το μικροτσιμπηματάκι είναι τότε που το ψάρι δαγκώνει ή επεξεργάζεται το δόλωμα και το καλό τσίμπημα όταν το καταπίνει.
Μερικές φορές που τα ψάρια είναι ανόρεκτα μπορεί να παίρνουμε μόνο μικροτσιμπιές. Εκεί τραβάμε τότε δυνατά στη πιο έντονη ή στο συνεχόμενο ώστε να καρφώσουμε το ψάρι τη στιγμή που έχει το δόλωμα στο στόμα.
Με ζοκάκι
Ζοκάκια με μικρό βάρος αλλά και μικρό αγκίστρι μπορούν να χρησιμοποιηθούν θαυμάσια και στο ρηχό ψάρεμα των λυθρινιών. Εδώ αυτό που πρέπει να προσέξουμε είναι η χρησιμοποίηση ζωντανού δολώματος και μάλιστα να το δολώσουμε από την αντίθετη πλευρά από ότι στο αγκίστρι. Αυτό το κάνουμε για να φαίνεται στα ψάρια το μολυβάκι της ζόκας σα μικρόψαρο και το καραβιδάκι, σκαρτσίνι ή γαριδούλα ο μεζές που έχει αρπάξει το μικρόψαρο. Αυτή η φαινομενική πάλη ερεθίζει τα ψάρια που τρέχουν να αρπάξουν δυο μεζέδες μαζί και την πατάνε.
Ξεσέρνοντας
Μια τεχνική που εφαρμόζεται πολύ στο ρηχό ψάρεμα των λυθρινιών είναι το ψάρεμα ξεσέρνοντας. Ρίχνουμε μια ελαφριά αρματωσιά, το μονάγκιστρο ή το ζοκάκι μας στο νερό κι αφήνουμε το σκάφος να ξεσύρει. Όταν καταλάβουμε μικροτσιμπιά δεν τραβάμε αλλά αμολάμε λίγο πετονιά και στη συνέχεια τραβάμε δυνατά. Το ψάρι συνήθως καρφώνεται τη στιγμή αυτή.
Αν δεν πάρουμε τσιμπιά κρατάμε λίγο σταθερή τη πετονιά μας ώστε το δόλωμα να σύρει στο βυθό και αμολάμε. Η κίνηση αυτή του δολώματος προσελκύει τα ψάρια από μακριά και τα ωθεί να τσιμπήσουν το δόλωμα.