Εγγλεζικο-Μπολονεζ
Match Fishing: Ψάρι Ρεκόρ με Εγγλέζικο – Καραγκίδα 7,295 κιλά!
Όλοι όσοι ασχολούμαστε με τις match τεχνικές (εγγλέζικο, μπολονέζ, απίκο στη θάλασσα), γνωρίζουμε πολύ καλά ότι κάθε ψάρι μεγέθους κιλού είναι ένας άξιος αντίπαλος, που πρέπει να γνωρίζεις καλά τα εργαλεία σου για να καταφέρεις να το φέρεις στην επιφάνεια. Αν το ψάρι ξεπερνά τα δυο κιλά, τότε μιλάμε για τρομερά δύσκολο αντίπαλο και θα χρειαστεί εμπειρία, υπομονή κι επιμονή προκειμένου να μπει μέσα στην απόχη, αφού φυσικά προηγηθεί πολύλεπτη πάλη.
Τώρα αν το ψάρι είναι πάνω από τρία κιλά, τότε αυτό αποτελεί γεγονός, ενώ όταν πλησιάζει τα πέντε κιλά είναι σπάνιο φαινόμενο και είδηση για τους γνώστες του είδους. Φανταστείτε να σας έλεγε κάποιος για ψάρι μεγαλύτερο από επτά κιλά πιασμένο με match τεχνική! Θα το θεωρούσατε αδύνατον. Κι όμως αυτό συνέβη, και μάλιστα σε αγώνα πανελλήνιου πρωταθλήματος στο λιμάνι της Σητείας, την Κυριακή 27 Μαρτίου 2016. Ο αθλητής του Ν.Ο. Σητείας Κώστας Βουτυράκης, κατάφερε να αλιεύσει μια καραγκίδα βάρους 7,295 κιλών. Ένα ψάρι ρεκόρ για τον τρόπο σύλληψής του, όχι μόνο για τα ελληνικά δεδομένα, αλλά και για αγώνες αλιείας με φελλό στη θάλασσα σε παγκόσμιο επίπεδο.
Μπορεί σε άλλες τεχνικές κι αγώνες να έχουμε δει να βγαίνουν ψάρια πολύ μεγαλύτερα, όμως εκεί τα εργαλεία είναι χοντρά και ο ψαράς απευθύνεται σε μεγάλα θηράματα. Εδώ όμως που όλοι ψαρεύουν με πετονιές διαμέτρου πολύ μικρότερης από 0.20 χιλιοστά και αγκίστρια κατηγορίας «μύγας», καταλαβαίνετε τι διαστάσεις παίρνει το συγκεκριμένο γεγονός!
Στο συγκεκριμένο αγώνα είχα την τύχη να βρίσκομαι διαγωνιζόμενος στη διπλανή ψαρεύτρα από τον Κώστα. Εγώ είχα την ψαρεύτρα με τον αριθμό 39 και ο Κώστας με τον αριθμό 40. Η κάθε ψαρεύτρα είχε μήκος λιγότερο από 10 μέτρα και οι αθλητές ψάρευαν ο ένας δίπλα στον άλλον, με συγκεκριμένα εργαλεία και καθορισμένη ποσότητα δολωμάτων: 4 σαρδέλες, 2 κουτιά ακροβάτη, 200 γραμμάρια γαρίδα και 200 γραμμάρια μπιγκατίνι, ήταν το μέγιστο των δολωμάτων που μπορούσε να χρησιμοποιήσει ο καθένας μας.
Ο καιρός ήταν αρκετά καλός, με ένα ελαφρύ πλάγιο αεράκι που κάποιες στιγμές δυσκόλευε τις προσπάθειες για μακρινές βολές. Τα ψάρια στην ευρύτερη περιοχή του μικρού λιμανιού όπου βρισκόμαστε εμείς (ο δικός μας τομέας ήταν μέσα στο μικρό λιμάνι, ενώ οι υπόλοιποι τέσσερις στο μεγάλο), δεν έδειχναν ενδιαφέρον να γευτούν τα δολώματά μας. Έτσι, οι αθλητές έριχναν τις επιτρεπόμενες από τον κανονισμό μαλάγρες μέσα στις ψαρεύτρες τους, προκειμένου να τα δελεάσουν.
Κάποια στιγμή παρατηρήσαμε δυνατούς παφλασμούς στην επιφάνεια της θάλασσας, σε απόσταση γύρω στα 30 μέτρα από το μόλο. Κάποιο μεγάλο ψάρι είχε μπει στο λιμάνι και κυνηγούσε τα μικρόψαρα, αλλά δεν καταφέραμε διακρίνουμε το είδος του. Επειδή τα ψάρια που μας ενδιέφεραν ήταν φυσικό να τρομάζουν στη θέα ενός μεγάλου θηρευτή, οι περισσότεροι από εμάς αναγκαστήκαμε να αναζητήσουμε αλιεύματα δίπλα στο ντόκο, όπου κάποια έβρισκαν προστασία.
Από πληροφορίες που μαθαίναμε από το άλλο μέτωπο, αυτό του μεγάλου λιμανιού, ήταν για λαγόψαρα τα οποία είχαν μαζευτεί από τις μαλάγρες και έκοβαν τα παράμαλλα των αθλητών το ένα μετά το άλλο, σε όσους τολμούσαν να βάλουν μεγάλες δολωσιές. Έτσι όταν ο Κώστας πήρε την τσιμπιά, το βούλιαγμα στο φελλό του και το υπερβολικό λύγισμα του καλαμιού του μετά το κάρφωμα, έδιναν την εντύπωση σε αυτόν και σε εμένα που τον παρακολουθούσα, πως επρόκειτο για λαγόψαρο.
Για πάνω από ένα πεντάλεπτο, το καλάμι ήταν λυγισμένο, ο Κώστας όρθιος να βαστά με τα δάκτυλα τα φρένα του μηχανισμού προσπαθώντας να δώσει τα απαραίτητα μπόσικα που χρειάζονταν για να μην κόψει την πετονιά το υποτιθέμενο λαγόψαρο, το οποίο δεν έκανε απότομα μεγάλα φευγιά, αλλά ένα συνεχές τράβηγμα με κατεύθυνση τις περισσότερες φορές προς τα δεξιά, όπου βρισκόμουν εγώ. Έτσι, αναγκαστικά τύλιξα την αρματωσιά μου κι έφερα το φελλό μου δίπλα στο ντόκο για να μην ενοχλεί.
Κάποια στιγμή φάνηκε μια τεράστια λάμψη κι ένα ασημένιο πλακέ ψάρι που έμοιαζε σαν κάτι μεταξύ συναγρίδας και μαγιάτικου. Όταν ξενέρισε για πρώτη φορά στην επιφάνεια και μάλιστα πρώτο το τμήμα της ουράς του, διαπιστώσαμε ότι επρόκειτο για μια μεγάλη καραγκίδα ή «τρουλίσκο» όπως το αποκάλεσαν οι ντόπιοι.
Το ξενέρισμα όμως ήταν πρόσκαιρο, αφού στη συνέχεια το ψάρι πήρε αρκετά μέτρα πετονιά κι εξαφανίστηκε προς το βυθό. Τη στιγμή που ο Κώστας διαπίστωσε ότι δεν ήταν ένα λαγόψαρο με τα κοφτερά του δόντια και είδε ότι μπορεί να το φέρει στην επιφάνεια μιας και ήδη το ξενέρισε μια φορά, «πήρε τα πάνω του» και συνέχισε να παλεύει το ψάρι με περισσότερη αυτοπεποίθηση, προκειμένου να το κουράσει και να το οδηγήσει κάποια στιγμή μέσα στην απόχη.
Οι κινήσεις του ήταν όλες σίγουρες και προσεγμένες. Η εμπειρία του με μεγάλα ψάρια σε τεχνικές από σκάφος, ήταν μάλλον το κλειδί της επιτυχίας. Πιστεύω λοιπόν ακράδαντα, πως αν το ψάρι αυτό τσιμπούσε σε κάποιον άλλον από τους διαγωνιζόμενους, πολύ δύσκολα θα μπορούσε αυτός να το συγκρατήσει μέχρι αυτήν τη στιγμή. Ο Κώστας όμως συνέχιζε τις προσπάθειές του απτόητος και με σιγουριά. Οι φωνές του έμπειρου κριτή του αγώνα Γιάννη Φραγκούλη που απομάκρυνε τους θεατές από κοντά για να μην εμποδίζουν και εμψύχωνε τον ντόπιο αθλητή ότι τα δύσκολα πέρασαν και ότι από στιγμή σε στιγμή θα κουραστεί το ψάρι, ακούγονταν σε όλη την προβλήτα, όπου οι περισσότεροι αθλητές είχαν παρατήσει τα καλάμια τους και παρακολουθούσαν τη μάχη.
Δεύτερο ανέβασμα του ψαριού στην επιφάνεια, όπου όμως η θέα της απόχης το έκανε να κατευθυνθεί και πάλι απότομα προς το βυθό. Μάλιστα για κάποια στιγμή έκανε να πλησιάσει προς το ντόκο, και ήταν η πρώτη στιγμή όπου ο Κώστας φοβήθηκε για τρίψιμο της πετονιάς. Όμως οι κινήσεις του ήταν τέτοιες που το απομάκρυναν από την επικίνδυνη περιοχή.
Τα κεφάλια γίνονταν όλο και λιγότερα (σημάδι κούρασης) και αυτό που έπρεπε πια να διαχειριστούν ο Κώστας και το καλάμι του, ήταν το μεγάλο βάρος του ψαριού, ώστε να το οδηγήσουν ξανά στην επιφάνεια με ασφάλεια. Η γυαλάδα φαινόταν μια προς τα δεξιά, μια προς τα αριστερά και άλλοτε προς τα ανοικτά. Όταν το ψάρι άλλαζε κατεύθυνση, ο Κώστας κατάφερνε να μαζέψει πιο εύκολα κάποια μέτρα από αυτό και η απόσταση μίκραινε πιο εύκολα, ενώ όταν αυτό τραβούσε, το ζόρι μεγάλωνε.
Το ψάρι ανέβηκε για τρίτη φορά στην επιφάνεια, αρκετά μέτρα μακριά από το μόλο, σχεδόν παραδομένο πια, και ο Κώστας άρχισε να τυλίγει την πετονιά, οδηγώντας το μέσα στην απόχη που είχε ήδη μπει στο νερό και περίμενε ακίνητη.
Κάνοντας μία ύστατη σύντομη κίνηση των πλαϊνών πτερυγίων και της ουράς για αντίσταση, η μεγάλη καραγκίδα πέρασε το στεφάνι με δυσκολία και κατέληξε στο δίχτυ της απόχης. Πιάσιμο της στεφάνης με τα χέρια για να μη ξεκολλήσει λόγω του βάρους από το κοντάρι, και το ψάρι βρισκόταν πάνω στο μόλο, μέσα στα χειροκροτήματα και τις επευφημίες των παρευρισκόμενων.
Δείτε το βίντεο με το πιάσιμο της μεγάλης Καραγκίδας: Βίντεο: Ψάρι Ρεκόρ με Εγγλέζικο – Καραγκίδα 7,295 kg!
Παράμαλλο 0,16 χιλιοστά
Για την ιστορία το παράμαλλο ήταν διαμέτρου 0.16 χιλιοστών, το δόλωμα κομμάτι ακροβάτη, και το ψάρι βάρους 7.295 γραμμαρίων είχε στο στομάχι του μεγάλη ποσότητα από μπιγκατίνι που είχε καταπιεί με τη μαλάγρα των αθλητών. Αυτός ήταν και ο λόγος που είχε πλησιάσει σε απόσταση τεσσάρων μέτρων από την προβλήτα και τσίμπησε σε βάθος γύρω στα επτά μέτρα.
Εξυπακούεται φυσικά, πως ο αθλητής Κώστας Βουτυράκης του Ν.Ο. Σητείας με το συγκεκριμένο αλίευμα κατάφερε να πάρει την πρώτη θέση στον τομέα του, την πρώτη θέση στο δεύτερο αυτόν αγώνα και το κύπελλο του μεγαλύτερου αλιεύματος όλου του πανελληνίου πρωταθλήματος αλιείας με φελλό από λιμενικές εγκαταστάσεις!
Ρεπορτάζ των αγώνων μπορείτε να δείτε και στο αντίστοιχο άρθρο: Πανελλήνιο Πρωτάθλημα με Φελλό στη Σητεία
Δείτε το βίντεο με την παρουσίαση των ομάδων, την προετοιμασία, το ψάρεμα και τις απονομές στη Σητεία: Βίντεο: Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Αλιείας με Φελλό στη Σητεία