Συρτη Φυλακας
Μεγάλα Μαγιάτικα: Ο Δεκάλογος της Επιτυχίας
Ο πιο χαρακτηριστικός και σίγουρος τρόπος ψαρέματος για μεγάλα μαγιάτικα είναι η συρτή με μολύβι φύλακα και ζωντανό καλαμάρι. Ένας τρόπος ψαρέματος που έχει αναλυθεί σε προηγούμενο άρθρο και μας δίνει δυνατές συγκινήσεις με ιδιαίτερα μεγάλα ψάρια. Εδώ θα δούμε συνοπτικά τα 10 βασικά σημεία που πρέπει να προσέξουμε στο ψάρεμά μας για να έχουμε επιτυχίες.
Προετοιμασία
1.Εύρεση ζωντανού δολώματος. Χωρίς αυτό ψάρεμα δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί επομένως αν δεν βρούμε δόλωμα δεν μπορούμε να συνεχίσουμε το ψάρεμά μας.
2. Κατάλληλο δοχείο συντήρησης. Μπορεί κι ένα φρεσκοπιασμένο νωπό δόλωμα να πιάσει ψάρι, όμως σε τίποτα δεν συγκρίνεται η απόδοσή του με το ζωντανό.
3. Γνώση τόπου. Ο ψαράς που γνωρίζει πολύ καλά την περιοχή του ξέρει που και πότε θα πάει να αναζητήσει τα μεγάλα μαγιάτικα.
4. Παρατήρηση με το βυθόμετρο. Δεν ξεκινάμε ποτέ το ψάρεμά μας στα τυφλά αλλά πάντα εφόσον μας πληροφορήσει το βυθόμετρο ότι έχει κίνηση στο βυθό και μάλιστα τα ψάρια που αναζητάμε.
5. Αμόλημα δολώματος πιο μακριά. Με το που μαζέψουμε τις πληροφορίες που χρειαζόμαστε από το βυθόμετρο, πηγαίνουμε λίγο πιο μακριά από το βασικό σημείο ενδιαφέροντος, δολώνουμε κι αμολάμε το δόλωμά μας στο βυθό. Στη συνέχεια με σταθερές κινήσεις κατευθυνόμαστε προς τα ψάρια.
6. Πάντα σε επιφυλακή. Όταν διασχίζουμε σημεία ενδιαφέροντος και μάλιστα σε άγριους κι επικίνδυνους βυθούς όπως τα ναυάγια δεν χαλαρώνουμε. Αν μάλιστα δούμε και στο βυθόμετρο καθώς ψαρεύουμε μεγάλα ψάρια, τότε είναι που καθόμαστε σε «αναμμένα κάρβουνα». Ανά πάσα στιγμή το καλό μπορεί να μας τσιμπήσει κι εμείς πρέπει να είμαστε πανέτοιμοι να μονομαχήσουμε μαζί του.
Το Ψάρι τσίμπησε!
7. Να περάσουν τα πρώτα κρίσιμα δευτερόλεπτα. Τα περισσότερα μεγάλα ψάρια του είδους εκεί είναι που μας «γονατίζουν». Το δυνατό κεφάλι, το καλάμι που κολλά και δεν λέει να κουνηθεί, το νήμα που φεύγει από το μηχανισμό είναι σημεία που πρέπει να τα αντιμετωπίσουμε με ψυχραιμία και σύνεση. Δεν αφήνουμε μπόσικα να πάει το ψάρι στο ναυάγιο αλλά το ζορίζουμε όσο αντέχει ο εξοπλισμός μας προσπαθώντας να το απομακρύνουμε από αυτό.
8. Το σκάφος σε κίνηση. Όσο παλεύουμε και η μάχη δεν έχει κριθεί, δεν αφήνουμε ποτέ το σκάφος σε ακινησία. Με ελάχιστη ταχύτητα απομακρυνόμαστε από τον άγριο τόπο κι αφού βγούμε στα «νέτα» τότε αποφασίζουμε τι θα πράξουμε εκεί στη συνέχεια.
9. Υπομονή. Το βασικό μας εφόδιο στις δύσκολες μάχες. Δεν χρειάζεται γρηγοράδα και ζόρισμα στη συνέχεια αλλά καρτερικότητα. Τη στιγμή που καταφέραμε να πάρουμε το ψάρι μακριά, δύσκολα θα το χάσουμε στη συνέχεια. Θα κουραστεί από μόνο του και θα οδηγηθεί αργά αλλά με σιγουριά σκασμένο στην επιφάνεια.
10. Ανέβασμα στο σκάφος. Ο γάντζος είναι αυτός που θα χρειαστεί στον επίλογο της μάχης. Αγκίστρωμα από σίγουρο σημείο κοντά στο στόμα, όταν το ψάρι έρθει παραδομένο κοντά μας και ανέβασμα στην κουβέρτα από το χαμηλότερο σημείο. Το ψάρι είναι δικό μας!