Απικο
Μελανούρια με Κυματισμό – Εκμεταλλευόμενοι Συνήθειες και Συμπεριφορά τους
Ένα ψάρι που για να τσιμπήσει στα δολώματά μας χρειάζεται να υπάρχουν συγκεκριμένες καιρικές συνθήκες είναι το μελανούρι. Στον ίδιο τόπο, με το ίδιο δόλωμα και με την ίδια τεχνική παρατηρείς ότι με άπνοια και καλοσύνη δεν παίρνεις τσιμπιά ενώ με αεράκι και κυματισμό τα ψάρια βγαίνουν το ένα μετά το άλλο.
Τόποι
Το μελανούρι είναι ένα ψάρι όπου θα το συναντήσουμε κυρίως σε βραχώδεις περιοχές, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχει στις αμμούδες και τις φυκιάδες. Απλώς στους βράχους βρίσκει πιο εύκολα καταφύγιο αλλά και συνάμα ορμητήριο, ενώ η τροφή είναι πολύ πιο πλούσια εκεί.
Βυθοί με μεγάλα μονόπετρα, κατρακοίλια, σχισμές, πλακούρες οι αγαπημένοι του τόποι ενώ οι ξέρες και τα ξενέρια πάντα κρατούν μεγάλα ψάρια του είδους. Τους ζεστούς μήνες του χρόνου είναι πιο εύκολα να το βρούμε σε νερά πιο βαθιά ενώ τους κρύους μήνες προτιμά τις ρηχαδιές. Κάβοι με κρεμαστά νερά συγκεντρώνουν μεγάλα κοπάδια κατά καιρούς ενώ μικρά κολπάκια και βάλες μας δίνουν πιο εύκολα ψάρια αφού μπορούμε να τα μαλαγρώσουμε εκεί.
Συνήθειες – Συμπεριφορά
Κοπαδιάρικο ψάρι με όλες τις συνήθειες και τη συμπεριφορά που έχει ένα ψάρι του κοπαδιού. Αν κάποιο ψάρι αποφασίσει να φάει το δόλωμά μας τότε και τα υπόλοιπα θα πράξουν το ίδιο. Αν όμως κάποιο από αυτά αντιληφθεί παγίδα και κίνδυνο τότε αυτομάτως μεταδίδεται σε όλα τα ψάρια του κοπαδιού με συνέπεια ή να απομακρυνθούν από την περιοχή ή να παραμείνουν κοντά χωρίς όμως να πλησιάζουν τα δολώματά μας.
Το μελανούρι είναι επίσης ψάρι που πολύ εύκολα καταλαβαίνει αν υπάρχει τροφή σε μια περιοχή. Έτσι αν κάπου παρατηρηθεί φαγητό, ακόμη και αν δεν υπάρχουν ψάρια στην περιοχή, θα διαπιστώσουμε ότι τα μελανούρια κάνουν έντονη την παρουσία τους. Για αυτό θα τα δούμε να κάνουν την εμφάνισή τους σε αμμούδες ενώ πολύ συχνό είναι το φαινόμενο να συγκεντρώνονται σε λιμάνια με επιβατηγά πλοία αφού όλο και κάτι θα πέσει από εκεί όπως και σε λιμάνια με ψαροκάικα που καθαρίζουν οι ψαράδες τα δίκτυα τους και μαλαγρώνουν την περιοχή.
Δεν τα απασχολεί αν η τροφή βρίσκεται στο βυθό ή στον αφρό. Ακόμη κι ένα κομμάτι ψωμί αν επιπλέει γρήγορα θα το πάρουν είδηση και μέσα σε ελάχιστο χρόνο θα το καταβροχθίσουν. Επίσης και το είδος της τροφής δεν παίζει σημαντικό ρόλο. Έχει παρατηρηθεί μελανούρια να εξαφανίζουν ακόμη και καρπουζόφλυδα.
Η τακτική μας
Γνωρίζοντας τις συνήθειες και τη συμπεριφορά του μελανουριού προσπαθούμε να τα εκμεταλλευτούμε με τον καλύτερο τρόπο στο ψάρεμά μας. Τι σημαίνει αυτό; Το οποιοδήποτε ελάττωμα του γίνεται πλεονέκτημα για εμάς ενώ αποφεύγουμε όλα αυτά που θα το τρομάξουν. Κι επειδή αυτά μπορεί να είναι κάπως αόριστα για πολλούς φίλους, θα προσπαθήσουμε να γίνουμε πολύ συγκεκριμένοι.
Μαλάγρα
Το μελανούρι όπως είπαμε είναι ένα ψάρι που εύκολα έλκεται όταν μυριστεί φαγητό σε μια περιοχή. Ο ψαράς προκειμένου να το μαζέψει από μακριά και να το συγκεντρώσει μέσα στη ψαρεύτρα του θα πρέπει να μαλαγρώσει την περιοχή. Η μαλάγρα αυτή θα πρέπει να είναι και σωστά κατασκευασμένη αλλά και να μαλαγρώνει με τον κατάλληλο τρόπο. Αν αυτά δεν γίνουν σωστά τότε αντί να μαζέψουμε τα ψάρια και να τα ωθήσουμε να φάνε στη συνέχεια τα δολώματά μας ή θα τα διώξουμε ή θα τα απωθήσουμε από τα δολώματά μας.
Όσο αφορά την μαλάγρα μας ως προς τα συστατικά, αυτή θα πρέπει να είναι σε απόλυτη σχέση με το δόλωμά μας. Τι σημαίνει αυτό; Ότι δόλωμα χρησιμοποιήσουμε τέτοια γεύση θα πρέπει να είναι και η μαλάγρα.
Εύκολο αν χρησιμοποιούμε για δόλωμα σαρδέλα, ζυμάρι, μπικατίνι, ψωμί όμως αρκετά δύσκολο όταν χρησιμοποιούμε στα αγκίστρια μας ακροβάτη, μάνα, φαραώ, πεταλίδα, γαρίδα κ.α.
Τι κάνουμε στη δεύτερη περίπτωση; Απλό. Ή δεν μαλαγρώνουμε καθόλου ή μαλαγρώνουμε με τέτοιο τρόπο ώστε ο σκοπός μας να είναι η συγκέντρωση των ψαριών μόνο στην περιοχή μας και όχι η προσπάθεια μύησή τους στο δόλωμά μας. Η ώθηση τότε στα δολώματά μας θα γίνει με άλλον τρόπο ή με την μεγάλη ελκυστικότητα των ίδιων των δολωμάτων(ζωντάνια, κινητικότητα, καλή παρουσίαση).
Πάμε να δούμε τώρα πως θα εναποθέσουμε στο νερό τη μαλάγρα, όποια και αν είναι αυτή. Το να τη ρίξουμε απλώς κάπου εκεί κοντά στον τόπο που ψαρεύουμε δεν έχει ουσιαστικό αποτέλεσμα αφού δεν ξέρουμε που θα καταλήξει. Εμείς θέλουμε να πάει αυτή σχεδόν πάνω στα αγκίστρια μας. Αυτό σημαίνει υπολογισμό ρέματος αν την ρίξουμε από την επιφάνεια ή τρόπο ρίψης συγχρόνως με την αρματωσιά μας. Μπομπάρδες, μαλαγρωτές και διάφορα έλαια και οσμές που τοποθετούνται στην αρματωσιά μας μαλαγρώνουν το συγκεκριμένο σημείο ενώ στις δύσκολες συνθήκες όπου ο υπολογισμός του ρέματος είναι δύσκολος ή όχι βολικός μπορεί να γίνει μαλάγρωμα της περιοχής λίγο κοντύτερα από το σημείο που πέφτει η αρματωσιά μας ώστε τα ψάρια να τα εγκλωβίσουμε ανάμεσα μαλάγρα και δολώματος.
Η μαλάγρα σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να χορταίνει τα ψάρια. Η ποσότητα πρέπει να είναι τέτοια που να μαζεύει τα ψάρια, να τα μυεί σε συγκεκριμένη γεύση και να τους ανοίγει την όρεξη για περαιτέρω τροφή. Τυχόν επιπλέον ποσότητα θα φέρει αρνητικό αποτέλεσμα.
Διακριτικός εξοπλισμός
Το μελανούρι είναι ένα από τα πιο δύσπιστα ψάρια σε κάθε τι που δεν φαίνεται φυσικό και φυσιολογικό. Αυτό σημαίνει ότι πολύ δύσκολα θα πάει να δοκιμάσει ένα δόλωμα το οποίο βρίσκεται σε ένα παράμαλλο χοντρό και συνεπώς ορατό. Προτιμά να μείνει νηστικό παρά να μπει σε κίνδυνο. Ο ψαράς που δεν προσέχει τον εξοπλισμό του και χρησιμοποιεί χοντρές πετονιές, μεγάλα στριφτάρια, αγκίστρια εμφανή, χοντροκομμένους κόμπους και παρελκόμενα που κάνουν «μπαμ» δύσκολα θα πάρει τσιμπιά μελανουριού. Αντίθετα ο επιμελής και προσεκτικός ψαράς με τις μικρές διαμέτρου πετονιές και μάλιστα αόρατες, τα λεπτά αγκίστρια, τις λιτές αρματωσιές έχει πολλές πιθανότητες τσιμπιάς.
Ευπαρουσίαστο δόλωμα
Εμείς αυτό που αποσκοπούμε είναι να πάει το μελανούρι και να τσιμπήσει το δόλωμά μας. Εύκολο αν είναι ευπαρουσίαστο και τρομερά δύσκολο αν είναι κακοδολωμένο και σε άσχημη κατάσταση. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να δίνουμε τεράστια σημασία στην εικόνα που θα παρουσιάζει το δόλωμά μας.
Το μελανούρι είναι ένα παμφάγο ψάρι. Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι δεν κάνει επιλογές. Απλώς σιγουρεύει αυτό που βλέπει μπροστά του αν μοιάζει φυσικό ή όχι. Το παρατηρεί από αρκετά μακριά και το βλέπει το πως κινείται και το πως βουλιάζει. Αν όλα είναι φυσιολογικά τότε πηγαίνει και το αρπάζει με λαιμαργία. Αν όμως δει κάτι ύποπτο τότε το παρατηρεί μόνο από απόσταση και δεν το πλησιάζει κοντά. Δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο να βλέπουμε τα μελανούρια να τρώνε για παράδειγμα ένα κομμάτι ελεύθερο ψωμί και εμεί να τους ρίχνουμε δίπλα ένα παρόμοιο σε μέγεθος ψωμί αλλά δολωμένο σε αγκίστρια και να μην το πλησιάζουν. Καταλαβαίνουν βλέπετε την παγίδα που τους στήνουμε και δεν πλησιάζουν.
Το οποιοδήποτε ζωντανό δόλωμα σίγουρα θα τραβήξει από αρκετά μακριά τα μελανούρια. Οι κινήσεις που κάνει πάνω στο αγκίστρι αποτελούν από μόνες τους μαλάγρωμα αλλά συγχρόνως και ώθηση για τσιμπιά. Αρκεί αυτό το δόλωμα να είναι περασμένο με τέτοιο τρόπο στο αγκίστρι που και να το καλύπτει αλλά και να υπάρχει κάπου ελεύθερη η ακίδα για να καρφώσει. Σε περίπτωση που το δόλωμα είναι κακοπερασμένο στο αγκίστρι, όσο καλό και αν είναι, θα διαπιστώσουμε ή ότι τα ψάρια δεν το τσιμπούν γιατί η όλη εικόνα που παρουσιάζει τα φοβίζει ή ότι το αρπάζουν και το βγάζουν από το αγκίστρι χωρίς να πιάνονται. Έτσι ο ψαράς παίρνει τσιμπιές και μάλιστα έντονες αλλά δεν καταφέρνει να αγκιστρώσει τα ψάρια.
Καιρικές συνθήκες
Οι καχυποψίες και οι φοβίες που έχει το μελανούρι μπορούν να αυξηθούν ή να μειωθούν ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες που υπάρχουν σε μια περιοχή. Έτσι όταν επικρατεί άπνοια και τα νερά είναι πεντακάθαρα το κάθε τι πάνω στην αρματωσιά μας γίνεται εύκολα αντιληπτό και δεν πάει να τσιμπήσει. Ακόμη και οι κινήσεις του ψαρά στην ακτογραμμή δημιουργούν ανασταλτικό παράγοντα στο πλησίασμα των ψαριών στην ψαρεύτρα μας με αποτέλεσμα, αν καθίσουμε να ψαρέψουμε, μια πολύ φτωχή ψαριά.
Αντίθετα πάλι όταν επικρατεί αεράκι και κυματισμός και τα νερά είναι θολά οποιαδήποτε ατέλεια τόσο σε αρματωσιά όσο και σε τεχνική περνά απαρατήρητη από τα ψάρια. Αν μάλιστα το κυματάκι είναι προς το μέρος της ακτής που ξεπλένει τα βράχια και παρασύρει διάφορους μικροοργανισμούς στο νερό τότε τα μελανούρια έχουν ήδη μαλαγρωθεί, έχουν συνηθίσει να βρίσκονται κοντά στην ακτογραμμή και είναι σε μια διέγερση τροφική που σημαίνει αυτό ότι πολύ γρήγορα θα αρπάξουν και το δόλωμά μας που θα πέσει εκεί κοντά χωρίς ιδιαίτερο έλεγχο. Ψαρεύουμε δηλαδή με τις ιδανικότερες συνθήκες για το ψάρι αυτό και οι πιθανότητες επιτυχίας είναι αυξημένες κατά πολύ.
Χάντρες και πούλιες
Σε ψαρέματα casting που το μαλάγρωμα δεν είναι εύκολη υπόθεση προσπαθούμε να τραβήξουμε τα μελανούρια με άλλους τρόπους κι ένας από αυτούς που έχει αποτέλεσμα είναι να εκμεταλλευτούμε την περιέργειά τους.
Ο εύκολος και πρακτικός τρόπος που έχει δείξει και η πράξη ότι αποδίδει είναι η τοποθέτηση χαντρών αλλά και πουλιών στο παράμαλλο μας. Αυτά τα μικροεξαρτήματα με τις αντανακλάσεις τους και τον έντονο χρωματισμό τραβούν την προσοχή των ψαριών από αρκετά μεγάλη απόσταση. Αν συνοδεύονται κι από ένα καλοδολωμένο αγκίστρι τότε η τσιμπιά είναι σχεδόν δεδομένη.
Χάντρες, πούλιες όπως και άλλα τέτοια μικροαντικείμενα λειτουργούν με επιτυχία όταν τα νερά είναι θολά και η υπόλοιπη αρματωσιά γίνεται σχεδόν αόρατη. Όταν τα νερά είναι καθαρά τότε παύουν να αποδίδουν σωστά αφού η καχυποψία των μελανουριού υπερισχύει της περιέργειας, τουλάχιστον τις ημερήσιες ώρες. Μόλις σκοτεινιάσει τα πράγματα διαφοροποιούνται και μπορεί να πάρουμε ψάρια ακόμη και με διάφανα νερά.
Ανυψωτικά δολώματος
Τα μελανούρια όπως είπαμε τα ψαρεύουμε συνήθως με συνθήκες κυματισμού και θαλασσοταραχής. Πολλές φορές όμως οι συνθήκες αυτές έχουν εναποθέσει στο βυθό και διάφορα αντικείμενα με πιο συνηθισμένα τα φύκια της ευρύτερης περιοχής. Έτσι το δόλωμα που θα ρίξει ο ψαράς υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να χωθεί μέσα στα φύκια και τη σαβούρα του βυθού και να μην είναι ορατό στα ψάρια. Ο ψαράς εκεί για να μπορέσει να ξεπεράσει το πρόβλημα θα πρέπει να τοποθετήσει στα παράμαλλά του και μάλιστα κοντά στα δολώματα μικρά ανυψωτικά, τα λεγόμενα floater όπως είναι πιο γνωστά. Το μέγεθος που θα έχουν αυτά είναι ανάλογο με το βάρος του δολωμένου αγκιστριού.
Μάλιστα πολλοί ψαράδες που ασχολούνται με το ψάρεμα των μελανουριών τοποθετούν πολύχρωμα ανυψωτικά στα παράμαλλά τους ή κάνουν εναλλαγή ανυψωτικού με χάντρες και πούλιες ώστε εκτός από την ανύψωση του δολώματος να έχουμε συγχρόνως και κέντρισμα της περιέργειας των ψαριών. Είναι μια μέθοδος που από ότι φαίνεται αποδίδει ιδιαίτερα.
