Καθετη-Τσαπαρι
Μπαλάς: Ψάρεμα σε Μεγάλα Βάθη
Ένα ψάρι που θα το συναντήσουμε αποκλειστικά σε βαθιά έως πολύ βαθιά νερά είναι ο μπαλάς. Για να καταφέρει ο ψαράς να τον προσεγγίσει θα πρέπει να προσαρμόσει όλο του τον εξοπλισμό αλλά και τον τρόπο ψαρέματος στα δικά του δεδομένα.
Τόποι
Κρεμαστά νερά σε μεγάλα βάθη τα σημεία όπου θα το συναντήσουμε. Κατρακοίλια στα 200 και ακόμη περισσότερα μέτρα και απότομες διακυμάνσεις βάθους οι ενδείξεις ότι μπορεί να υπάρχουν ψάρια. Η ύπαρξη ρεμάτων στην περιοχή από τα θετικά ενός τόπου, άσχετα αν εμείς για να τον ψαρέψουμε αναζητούμε μέρα χωρίς ρέματα.
Συνήθειες
Ζει και κινείται σε μεγάλα κοπάδια, συνήθως ατόμων παρομοίου μεγέθους. Υπάρχουν τόποι όπου θα βρούμε μόνο μεγάλους μπαλάδες και τόποι με μόνο μικρούς. Η ύπαρξη τροφής σε μια περιοχή είναι αυτό που κρατά τα ψάρια εκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα. Με την αλλαγή όμως τόσο του καιρού όσο και του ρέματος η τροφή χάνεται και το κοπάδι μετακινείται σε νέα πλούσια περιοχή. Οι ψαράδες που ψαρεύουν σε συγκεκριμένο ψαρότοπο γνωρίζουν πολύ καλά το που θα βρουν τους μπαλάδες ανάλογα με τις υπάρχουσες καιρικές συνθήκες και εκεί τους αναζητούν.
Διευκρίνιση: Εδώ να κάνουμε και μια διευκρίνιση. Μπαλάς, μουσμούλι και κεφαλάς είναι τρία διαφορετικά είδη ψαριών που πολλοί είναι οι ψαράδες που τα μπερδεύουν μεταξύ τους και που πολλές φορές από περιοχή σε περιοχή έχουν κι άλλη ονομασία. Σε κάποιο επόμενο άρθρο σίγουρα θα αναφερθούμε στις διαφορές που έχουν αυτά τα είδη μεταξύ τους. Όμως για τους ψαράδες της βαθιάς καθετής έχει επικρατήσει η ορολογία να αποκαλούν τα ψάρια που πιάνουν σε αυτά τα βάθη μπαλάδες χωρίς να ξεχωρίζουν είδος, τις καθετές τους να τις λένε μπαλαδοκαθετές, τα ηλεκτρικά μηχανάκια μπαλαδομηχανές κ.ο.κ. και για αυτό εμείς εδώ αναφερόμαστε στο μπαλά και στο ψάρεμά του χωρίς να κάνουμε διακρίσεις και ξεχωριστή αναφορά στο κάθε είδος.
Τρόποι ψαρέματος
Μπορεί ο μπαλάς να ψαρευτεί με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους όμως αυτός που αποδίδει είναι η βαθιά καθετή που για πολλούς είναι συνδυασμένη με τον μπαλά. Άλλοι τρόποι είναι η καμπούρα, το tai rubber, η ζόκα, το παραγάδι, η μπασταρδιά αλλά λόγο του μεγάλου βάθους ελάχιστοι επιχειρούν να ψαρέψουν μπαλάδες με αυτούς.
Βαθιά καθετή
Ένα ψάρεμα που αποδίδει τα μέγιστα στους μπαλάδες είναι η βαθιά καθετή. Μάλιστα οι δυο τελευταίοι μήνες της άνοιξης και ο Ιούνιος θεωρούνται από τους καλύτερους μήνες για το ψάρεμά τους. Οι καλοσύνες που επικρατούν σε συνδυασμό με την απροθυμία ακόμη των ψαριών να φάνε τα δολώματά μας στα ρηχά, μας οδηγούν σε ένα βαθύ ψάρεμα, που όλα εκεί ακολουθούν τους δικούς τους κανόνες.
Τα καιρικά φαινόμενα σίγουρα διαφέρουν από τόπο σε τόπο. Ιόνιο, Αιγαίο, Κρητικό, Ικάριο, Θερμαϊκός δεν συμβαδίζουν σχεδόν ποτέ σε κακοκαιρία και μπουνάτσες. Ο Μάιος όμως και ο Ιούνιος είναι ένας από τους μήνες όπου θα πετύχουμε την απόλυτη λαδιά που λαχταρούμε για μια μακρινή εξόρμηση μεσοπέλαγα. Βλέπετε το ψάρεμα των μπαλάδων και γενικά της βαθιάς καθετής θέλει απόλυτη καλοσύνη και συνήθως μια αρκετά μεγάλη απόσταση να διανύσουμε.
Η απόσταση του τόπου ψαρέματος από την αφετηρία μας, είτε αυτή είναι ένα μόνιμο αραξοβόλι σε λιμάνι είτε ρίξιμο σκάφους από γλίστρα, είναι μεγάλη και θα πρέπει οι ψαράδες που θα εξορμήσουν να έχουν πάρει και σωστή πρόβλεψη καιρού αλλά και να είναι κατάλληλα εξοπλισμένοι. Λίγοι είναι οι τυχεροί που οι τόποι βρίσκονται κοντά τους. Αφήνοντας στην άκρη τη πρόβλεψη του καιρού, που το θεωρούμε δεδομένο ότι έχει πραγματοποιηθεί σωστά, πηγαίνουμε στον εξοπλισμό που εδώ είναι το κομμάτι εκείνο που όλο κάτι ξεχνούμε ή αμελούμε και το ψάρεμα δεν στέφεται με την επιτυχία που του αρμόζει.
Καλάμι-μηχανισμός
Το ψάρεμα σε ένα βάθος που τις περισσότερες φορές ξεπερνά τα 200 μέτρα θέλει όπως καταλαβαίνετε έναν ιδιαίτερα εξειδικευμένο εξοπλισμό που δεν ταιριάζει ή αν θέλετε δεν είναι παρόμοιος με άλλους τρόπους ψαρέματος. Το καλάμι και ο μηχανισμός που χρησιμοποιούμε στην ρηχή και μεσαίου βάθους καθετή δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί εδώ. Ακόμη και αν η καθέλκυση, δηλαδή το αμόλημα και η κάθοδος της αρματωσιάς στο βυθό γίνει εφικτή, η ανέλκυση είναι από τρομερά δύσκολη μέχρι αδύνατη να πραγματοποιηθεί. Άρα πάμε αναγκαστικά σε έναν εξοπλισμό προσαρμοσμένο σε αυτό το ψάρεμα.
Οι επιλογές μας είναι δύο με κάποιες παραλλαγές. Το καλάμι με έναν ηλεκτρικό μηχανισμό προσαρμοσμένο στο καλάμι και ο ηλεκτρικός μηχανισμός βαθιάς καθετής. Η πρώτη επιλογή είναι για αυτούς που επιθυμούν ένα πιο ελαφρύ εξοπλισμό που να πλησιάζει στον τρόπο της κλασικής καθετής με μόνη διαφορά την κίνηση του μηχανισμού και η δεύτερη επιλογή στους καθαρόαιμους βαθύτες.
Στο ψάρεμα με το καλάμι ο ψαράς έχει την αίσθηση του ψαριού, αφού το νοιώθει και το καταλαβαίνει. Το μέγεθος του βαριδιού είναι εκείνο που θα κάνει την αίσθηση αυτή εντονότερη ή όχι. Μεγάλο βαρίδι έχει γρήγορη κάθοδος της αρματωσιάς στο βυθό αλλά λιγότερη αίσθηση του ψαριού ενώ μικρότερο μολύβι έχει σαν αποτέλεσμα αργή κάθοδος της αρματωσιάς αλλά εντονότερη αίσθηση ψαρέματος. Ο κάθε ψαράς ανάλογα με το τι επιθυμεί κανονίζει το βάρος αυτό. Επίσης έχει τη δυνατότητα από κάποιο βάθος και μετά να κάνει χειροκίνητη την ανέλκυση της αρματωσιάς για ακόμη καλύτερη αίσθηση ψαρέματος.
Στο ψάρεμα με ηλεκτρικό μηχανισμό βαθιάς καθετής ο ψαράς δεν κάνει στην ουσία τίποτα αφού το μηχάνημα φροντίζει για όλα. Πρόκειται για ένα πολύ πιο αποδοτικό και ξεκούραστο ψάρεμα με σχεδόν καθόλου αίσθηση ψαριού αφού αυτή περιορίζεται στο τσίμπημα και αν θέλετε στο κάρφωμα του ψαριού. Από εκεί και πέρα, το κουραστικό τμήμα της ανέλκυσης το κάνει με σιγουριά και άνεση το μηχάνημα. Εμείς το μόνο που μας μένει, είναι όταν έρθει η αρματωσιά μας στην επιφάνεια, να την ανεβάσουμε στο σκάφος μαζί με το όποιο ψάρι έχει πιαστεί.
Τόσο στον μηχανισμό καλαμιού όσο και στον μηχανισμό βαθιάς καθετής χρησιμοποιούμε νήμα και όχι πετονιά. Αυτό γίνεται και για να έχουμε καλύτερη αίσθηση της τσιμπιάς αλλά και να μειώσουμε τη διάμετρο. Στο καλάμι το νήμα του μηχανισμού είναι dynnema ενώ στον ηλεκτρικό μηχανισμό μπορεί να είναι dynema ή Dacron. Στο dynema κερδίζουμε σε διάμετρο όμως είναι πολύ πιο ακριβό από ότι το Dacron. Εσείς βάζετε κάτω τα δικά σας κριτήρια και επιλέγετε αυτό που σας ταιριάζει.
Υπάρχουν και κάποιοι ψαράδες που χρησιμοποιούν χειροκίνητους μηχανισμούς γεμισμένους με νήμα ή χοντρή πετονιά ενώ κάποιοι άλλοι χρησιμοποιούν απλό καλάμι και μηχανισμό(όχι ηλεκτρικό). Το ψάρεμα με αυτόν τον εξοπλισμό μπορεί να πραγματοποιηθεί κάτω από κάποιες προϋποθέσεις, όμως δεν έχει καμιά σχέση με το ευχάριστο, ξεκούραστο κι αποδοτικό ψάρεμα των πρώτων δυο επιλογών. Συνήθως είναι η πρώτη εμπειρία στο συγκεκριμένο τρόπο ψαρέματος και ο πρόδρομος της απόκτησης ενός αξιόλογου εξοπλισμού στη συνέχεια.
Αρματωσιά
Η αρματωσιά μας εδώ δεν έχει καμιά σχέση με τη λεπτεπίλεπτη αρματωσιά της ρηχής καθετής όπου προσπαθούσαμε να είναι όσο γίνεται πιο λεπτή, λιτή και διακριτική. Στο βαθύ ψάρεμα καθετής μιλάμε για χοντροκομμένες, πολυάγκιστρες αρματωσιές με πολλά πρόσθετα πάνω τους τόσο για να μην μπερδεύονται από τα ισχυρά ρέματα και τα ψάρια αλλά και για να προσελκύουν τα ψάρια.
Το βάθος που ψαρεύουμε αρκετό και το ανεβοκατέβασμα στο βυθό διαρκεί μεγάλο χρονικό διάστημα. Αν δεν υπάρχουν τα πολλά αγκίστρια τότε οι πιθανότητές μας μικραίνουν. Επίσης τα πολλά αγκίστρια θα λειτουργήσουν και σαν κράχτης αλλά και σα μαλάγρωμα της περιοχής όπου αν έρθουν τα ψάρια που αναζητούμε θα έχουμε μια καλή σοδειά. Αν όχι τότε θα αναγκαστούμε να πάμε πιο κάτω σε άλλο σημείο.
Τα ψάρια στα βαθιά μετακινούνται συνεχώς, πάντα σε κοπάδια. Ένας τόπος που δίνει ψάρια μια μέρα δεν σημαίνει ότι θα δώσει και την επόμενη στο ίδιο σημείο. Κάποιες εκατοντάδες μέτρα πιο κάτω μπορεί να γίνεται συνωστισμός ενώ εκεί που βρισκόμαστε να έχει νέκρα. Ο ψαράς που ψαρεύει μια ευρύτερη περιοχή με τον καιρό μαθαίνει ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες που επικρατούν που θα πάει συγκεκριμένα να τα αναζητήσει.
Συρμάτινα παράμαλλα, πολύχρωμες χάντρες, μεγάλα αγκίστρια, στριφτάρια, παραμάνες, χοντρές πετονιές, σωληνάκια, ελατήρια, φωτάκια είναι κάποια από αυτά που θα συναντήσουμε στις αρματωσιές μας. Αρματωσιές με δέκα, δώδεκα, δεκαπέντε αγκίστρια υπάρχουν έτοιμες στα καταστήματα με είδη αλιείας που ανάλογα με τα γούστα μας επιλέγουμε την κατάλληλη ή προμηθευόμαστε τα απαραίτητα εξαρτήματα και κατασκευάζουμε μόνοι μας την προσωπική μας αρματωσιά.
Δόλωμα
Ο μπαλάς είναι ψάρι παμφάγο και ότι και να του βάλουμε θα πάει και θα τσιμπήσει. Ψαροδόλι και γαρίδα αποτελούν τις πρώτες μας επιλογές ενώ το καλαμάρι το ξεπετσιασμένο και κοπανισμένο αποτελεί μια πολύ καλή πρόταση.
Τα κομμάτια που θα κόψουμε για να τα δολώσουμε θα πρέπει να είναι αρκετά μεγάλα αφού τα ψάρια στα βαθιά έλκονται πιο πολύ από το μέγεθος του δολώματος παρά από την ποιότητα του.
Ρέμα
Η ύπαρξη ρέματος σε αυτά τα βάθη, όσο σιγανό κι αν είναι, γίνεται ιδιαίτερα αισθητό. Η μετακίνηση του σκάφους όταν είναι αρόδου είναι τέτοια που μας μεταφέρει ταχύτατα στη δικιά του πορεία και μας βγάζει έξω από τα σημάδια που βρίσκονται τα ψάρια. Το φουντάρισμα απαραίτητο και μάλιστα σε σημείο αρκετά πιο μπροστά από τον τόπο προς το σημείο που έρχεται το ρέμα. Έτσι μέχρι να πατώσει η άγκυρά μας ή αυτό που χρησιμοποιούμε για άγκυρα και να σταθεροποιηθεί το σκάφος μας να είμαστε στάσιμοι στο σωστό σημείο. Βλέπετε τα σημεία που ψαρεύουμε είναι κρεμάσματα και τα λίγα μέτρα αριστερά-δεξιά σημαίνουν πολλά μέτρα διαφορά σε βάθος.
Καιρός
Η καλοσύνη που επιθυμούμε στο ψάρεμα δεν είναι πάντα εφικτή. Όσο καλός και αν είναι ο καιρός όλο θα βγάλει κάποιο στεριανό ή θαλασσινό αεράκι, συνήθως τοπικά φαινόμενα, που λόγο της απομάκρυνσης από την ακτή και του πελάγους που βρισκόμαστε είναι ιδιαίτερα αισθητό. Η σιγουριά της πρόβλεψης είναι αυτό που θα μας επιτρέψει να συνεχίσουμε το ψάρεμα έστω και με λίγο μπότζι. Αν δεν υπάρχει πρόβλεψη καλοσύνης τότε τα πράματα πρέπει να μελετηθούν ξανά και αν ο καιρός επιμένει με αύξηση να τα μαζεύουμε για επιστροφή.
Το δεύτερο σκάφος στην εξόρμηση είναι μια μεγάλη σιγουριά και ασφάλεια. Καλό είναι να κανονίζεται από νωρίς αυτό και να βγαίνει ένα κοινό πλάνο ταξιδίου και ψαρέματος. Αν δεν υπάρχει αυτό τότε ο εξοπλισμός του σκάφους μας πρέπει να είναι ασφαλώς πιο μεγάλος με εφεδρική μηχανή συν όλα τα άλλα σωστικά, τηλέφωνα, άγκυρες και σχοινιά.
Ψάρεμα
Πάμε τώρα στο κυρίως ψάρεμα που είναι κι αυτό που μας ενδιαφέρει περισσότερο. Τα ψάρια που αναζητούμε σε μια βαθιά καθετή είναι οι μπαλάδες. Ψάρια κοπαδιαστά που μπορεί να έχουν τους τόπους τους όμως υπάρχουν συνεχώς μετακινήσεις. Δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο τη μια μέρα να βρίσκονται σε ένα συγκεκριμένο σημείο και την άλλη αρκετά μέτρα πιο μακριά με αισθητή διαφορά στο βάθος.
Μια πρώτη ανιχνευτική ριξιά μπορεί να γίνει με μια απλή αρματωσιά κι ένα καλάμι με μηχανισμό(ηλεκτρικό ή χειροκίνητο) για να δούμε την ύπαρξη ψαριών. Το σκάφος δεν φουντάρει αλλά χρησιμοποιεί την μηχανή για σταθεροποίηση. Αν υπάρχουν ψάρια θα φανεί αμέσως αφού θα δεχτούμε τσιμπήματα. Αν δεν υπάρξουν τσιμπιές σε αυτήν την λιτή αρματωσιά τότε στην άλλη την χοντρή σίγουρα τα πράματα θα είναι χειρότερα. Το μέρος συνεπώς δεν μας κάνει οπότε μετακινιόμαστε πιο πέρα για νέο έλεγχο ψαριών και διαθέσεων.
Όταν πετύχουμε τα ψάρια σημαδεύουμε το σημείο στο gps και λαμβάνοντας υπόψη μας τον καιρό και το ρέμα φουντάρουμε με τέτοιο τρόπο ώστε το σκάφος μας να ακινητοποιηθεί πάνω από το σημαδεμένο αυτό σημείο. Εκεί θα μπει σε λειτουργία ο κανονικός μηχανισμός ψαρέματος με την μπαλαδοκαθετή που θα δολωθεί και θα πέσει στο νερό.
Αν στο σκάφος υπάρχει μόνο ένας μηχανισμός ψαρέματος τότε μέχρι να κατεβεί η αρματωσιά στο βυθό, να ψαρέψει και να ξανάρθει στην επιφάνεια υπάρχει άφθονος χρόνος για να κόψουμε άλλα δολώματα και να δολώσουμε μια δεύτερη αρματωσιά. Αυτήν την αρματωσιά θα την αλλάξουμε με την αρχική όταν ανέβει στο σκάφος και θα την ρίξουμε στο νερό και στη συνέχει θα γίνει το ξεψάρισμα, το δόλωμα και τυχόν επιδιόρθωση που θα χρειαστεί στην πρώτη αρματωσιά. Αν υπάρχουν δυο μηχανισμοί και δυο ψαράδες τότε αυτό γίνεται ξέχωρα για τον κάθε ψαρά ή φροντίζουν οι ψαράδες σε συνεννόηση μεταξύ τους να υπάρχει πάντα στο βυθό μια δολωμένη αρματωσιά για να συγκεντρώνει τα ψάρια εκεί.
Τι να προσέξουμε
Καλό είναι να κάνουμε μια αναφορά σε κάποιες λεπτομέρειες που πολλές φορές δεν δίνουμε την πρέπουσα σημασία και μετά αναρωτιόμαστε τι έφταιξε και το ψάρεμά μας δεν ήταν τόσο αποδοτικό όσο επιθυμούσαμε.
Διακριτικές αρματωσιές. Όσο πιο ρηχά ψαρεύουμε τόσο πιο λεπτά πρέπει να είναι τα παράμαλλά μας και η υπόλοιπη αρματωσιά μας. Τα ψάρια θα τσιμπήσουν καλύτερα στις λεπτές πετονιές φθάνει όμως να μην είναι τόσο λεπτές που να υπάρχει κίνδυνος να κοπούν και να χάσουμε ένα αξιόλογο ψάρι αλλά και να μην στρίβουν . Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα βάλουμε τα σωληνάκια μας και τα άλλα παρελκόμενα. Απλώς στην άκρη του παράμαλλου να υπάρχει ένα τμήμα πετονιάς, έστω 5 εκατοστά και στη συνέχεια το αγκίστρι. Το δόλωμα που θα τοποθετηθεί στο αγκίστρι θα μπορεί να «πλέει» κατά κάποιο τρόπο παρουσιάζοντας μια φυσιολογική κίνηση μέσα στο νερό και να μην είναι ακίνητο όπως αν το παράμαλλό μας είναι όλο συρμάτινο ή άκαμπτο.
Κοφτερά, χοντρά και σκληρά αγκίστρια. Τα αγκίστρια μας λογικό είναι να κόβουν για να μπορούν να αγκιστρώσουν το ψάρι που θα τσιμπήσει. Όμως επειδή το βάθος είναι μεγάλο και το ανέβασμα διαρκεί αρκετά λεπτά θα πρέπει να είναι και σκληρά για να μην ανοίγουν και αν γίνεται και με χοντρό στέλεχος για να μην κόβουν το χείλος του ψαριού. Μια καλή πρόταση για να μην ξεψαρίζουν τα ψάρια κατά τη ανέλκυση είναι τα κυκλικά αγκίστρια.
Χάντρες και πούλιες. Εμείς προσπαθούμε να μαζέψουμε το κοπάδι των ψαριών κοντά στην αρματωσιά μας. Για να μπορέσει αυτή να γίνει ορατή, πέρα από το δόλωμα που είναι ο καλύτερος κράχτης, τοποθετούμε στην αρματωσιά μας και στα παράμαλλα μας πράσινες φωσφορίζοντες χαντρούλες και πούλιες.
Καλή παρουσίαση δολώματος. Το καλό κόψιμο των δολωμάτων μας και η σωστή δόλωση των αγκιστριών μας κάνει το δολωμένο αγκίστρι πολύ πιο ελκυστικό στα ψάρια και το καταπίνουν σχεδόν με τη μία. Σε διαφορετική περίπτωση ενός κακοδολωμένου αγκιστριού τα ψάρια θα πηγαίνουν και θα τραβούν τις ακρίτσες που περισσεύουν μέχρι να πάρουν όλο το δόλωμα από το αγκίστρι χωρίς ασφαλώς να πιαστούν.
Ποικιλία δολωμάτων. Καλό είναι στα βαθιά μας ψαρέματα να έχουμε και ένα δεύτερο εναλλακτικό δόλωμα. Κάποιες φορές το δεύτερο αυτό δόλωμα θα κρίνει και το αποτέλεσμα. Δολώνουμε τα αγκίστρια μας και με τα δυο είδη δολωμάτων ή και τρίτου αν υπάρχει η δυνατότητα και παρατηρούμε τις προτιμήσεις των ψαριών τη συγκεκριμένη μέρα. Όποιο δόλωμα δούμε ότι προτιμείται με αυτό δολώνουμε τα περισσότερα αγκίστρια μας. Ποτέ όμως όλα γιατί μπορεί να παρουσιαστεί και κάποιο διαφορετικό είδος ψαριού που να θέλει διαφορετικό δόλωμα. Γαρίδα, ψαροδόλι και καλαμάρι κοπανισμένο τα πιο συνηθισμένα δολώματά μας.
Μπαταρία. Οι περισσότεροι σε αυτά τα βάθη ψαρεύουμε με ηλεκτρικούς μηχανισμούς. Αυτοί μπορεί να είναι σταθερής βάσης ή μηχανισμοί καλαμιού. Και τα δυο είδη για να λειτουργήσουν χρειάζονται ρεύμα και συνεπώς μπαταρία. Αν παίρνουν ρεύμα από την μπαταρία του σκάφους τότε καλό είναι στο ανέβασμα να έχουμε ανοικτή τη μηχανή για να γεμίζει η μπαταρία και να μην αδειάσει. Οι πιο προνοητικοί και αυτοί που ασχολούνται σχεδόν αποκλειστικά με αυτό το ψάρεμα έχουν και δεύτερη μπαταρία που παίρνουν ρεύμα οι μηχανισμοί από αυτήν και η πρώτη είναι για να βάζουν μόνο μπροστά τη μηχανή του σκάφους τους.
Ασφάλεια. Το ψάρεμα της βαθιάς καθετής προϋποθέτει καλοσύνη αφού οι αποστάσεις που διανύουμε μεγάλες και μάλιστα μακριά από την ακτή. Πρόβλεψη καιρού, αξιόπλοο σκάφος και παρέα ενός δεύτερου σκάφους είναι αυτά που θα κάνουν το ψάρεμα μας πιο ασφαλή. Η ασφάλεια είναι αυτό που πρέπει να κυριαρχεί και στη συνέχεια το καλό αποτέλεσμα.
Άλλοι τρόποι ψαρέματος
Το μεγάλο βάθος όπου συναντάμε τους μπαλάδες αποθαρρύνει την πλειοψηφία των άλλων τρόπων ψαρέματος χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα πιάσουμε μπαλάδες και διαφορετικά.
- Το βαθύ παραγάδι θα μας δώσει αρκετά κομμάτια όμως θα πρέπει να το καλάρουμε σε σχετικά ρηχό κομμάτι και όχι ιδιαίτερα άγριο.
- Η μπασταρδιά, το μικρό παραγαδάκι, είναι κάτι που δουλεύεται από μερικούς ψαράδες με επιτυχία. Μάλιστα το έχουν δεμένο σε καρούλα, όπου αφού το καλάρουν στο βυθό και πατώσει, αμολάνε την καρούλα στο νερό με σημαδούρα. Την καρούλα αυτήν, όπως και τις υπόλοιπες που θα αμολήσουν, τις μαζεύουν στη συνέχεια με ηλεκτρικό μοτέρ.
- Το light jigging, η καμπούρα, το tai rubber είναι αυτά που θα μας δώσουν ψάρια και μάλιστα ιδιαίτερα μεγάλα, όπως επίσης η ζόκα. Πολύ λεπτό νήμα για να μην παρασύρεται από τα ρέματα και σχετικά βαριά δολώματα αυτά που θα μας προσφέρουν πιο άνετο ψάρεμα.
Δολωμένα νάιλον δίκτυα-Η καταστροφή των μπαλάδων
Κάποτε οι θάλασσές μας ήταν γεμάτες από μπαλάδες. Το μεγάλο βάθος όπου ζούσαν σε συνδυασμό με τον άγριο τόπο όπου κατοικούσαν δεν επέτρεπαν σε πολλούς να τους αναζητήσουν. Όμως το «ευφυές» μυαλό του έλληνα επαγγελματία ψαρά που κατεβάζει ιδέες σκέφτηκε τον τρόπο. Βρήκε τα δολωμένα δίκτυα.
Πρόκειται για δίκτυα κατασκευασμένα από νάιλον τα οποία τα καλάριζε ο ψαράς στους τόπους όπου κατοικούσαν οι μπαλάδες και τα άφηνε για μια, δυο ή και περισσότερες μέρες. Τα ψάρια που πιανόντουσαν πάνω λειτουργούσαν ως δόλωμα για τους μπαλάδες που πήγαιναν κοντά τους και μπερδευόντουσαν στα δίκτυα. Με αυτήν τη μέθοδο έβγαλαν τεράστιες ποσότητες από μπαλάδες όμως με ένα ρίσκο. Υπήρχε μεγάλη πιθανότητα το δίκτυ λόγο του ρέματος, της αγριάδας και του καιρού να έμενε κάτω στο βυθό. Και αν αυτό ήταν απώλεια για τον ψαρά, γινόταν ο καταστροφέας του συγκεκριμένου τόπου.
Το δίκτυ που είχε μείνει στο βυθό ήταν νάιλον που δεν έλειωνε και λειτουργούσε συνεχώς ως παγίδα. Οι μπαλάδες πήγαιναν να φάνε τα πιασμένα ψάρια του δικτυού και πιανόντουσαν κι αυτοί με τη σειρά τους παριστάνοντας τώρα αυτοί το δόλωμα προσελκύοντας τους άλλους της περιοχής. Μια παγίδα που λειτουργούσε για μεγάλο χρονικό διάστημα, καταστρέφοντας όλο το κοπάδι και νεκρώνοντας την συγκεκριμένη περιοχή.
