Συρτη Βυθου
Ντάσκες: Ψάρεμα στον Αφρό και τα Μεσόνερα
Ένα ψάρι το οποίο μας προσφέρει δυνατές συγκινήσεις είναι η ντάσκα. Η δύναμη της είναι τέτοια που βάζει σε δοκιμασία τόσο τον εξοπλισμό μας, όσο και τη τέχνη και την υπομονή μας. Η σύλληψη της με ψιλά εργαλεία αφήνει στον ψαρά στιγμές αλησμόνητες.
Με ελαφριά συρτή αφρού
Ο τρόπος ψαρέματος με τη μεγαλύτερη σε διάρκεια μάχη με το ψάρι. Οι ψιλές πετονιές σε συνδυασμό με το μικρό πολλές φορές δόλωμα δεν αφήνουν πολλά περιθώρια λάθους. Θα πρέπει ο ψαράς να είναι έμπειρος, να έχει υπομονή αλλά και κατάλληλο εξοπλισμό για να μπορέσει να φέρει στο σκάφος ένα ψάρι που πολλές φορές ξεπερνά τα 10 κιλά. Όσον αφορά τον εξοπλισμό να πούμε το εξής. Μπορεί κάποιος να χρησιμοποιήσει καλάμι ή να ψαρέψει στο χέρι. Επειδή όμως το ψάρεμα στο χέρι δύσκολο θα μας φέρει το καλό το ψάρι, γι’ αυτό δεν θα αναφερθούμε σ’ αυτό τον τρόπο ψαρέματος, αλλά μόνο στη χρήση καλαμιού. Συνήθως το καλάμι που χρησιμοποιούμε είναι μονοκόμματο ή δύο τεμαχίων. Τα τηλεσκοπικά καλάμια λόγω των πολλών τεμαχίων είναι πολύ πιο εύθραυστα αφού καταπονούνται σε περισσότερα σημεία, στα δυνατά κεφάλια ενός ψαριού. Το μήκος τους έως το πολύ δύο μέτρα και το action τους μικρό (π.χ. έως 12lbs).
Ο μηχανισμός καλό θα ήταν να είναι οριζόντιου τυμπάνου, χωρίς αυτό να αποκλείει και τους μηχανισμούς σταθερού τυμπάνου. Η πετονιά είναι προτιμότερη από το νήμα γιατί έχει την ελαστικότητα που μπορεί να συγχωρέσει λάθη, αλλά και να κουράσει το ψάρι. Αν χρησιμοποιήσουμε νήμα, τότε θα πρέπει στο τέλος να τοποθετήσουμε ένα πολύ μακρύ παράμαλλο με πετονιά, με μήκος τουλάχιστον 20 μέτρα. Αυτό το παράμαλλο είναι που θα δεχτεί όλες τις πιέσεις του ψαριού και από ότι καταλαβαίνετε πρέπει να είναι άριστης ποιότητας.
Το δόλωμά μας, τεχνητό ψαράκι, μήκους 8-18εκ. Το είδος του και το μήκος του εξαρτάται πολύ από το τι μικρόψαρα έχει η περιοχή. Αν στην περιοχή υπάρχει σαρδέλα, τότε θα είναι απομίμηση σαρδέλας. Αν υπάρχει γαύρος, τότε απομίμηση γαύρου, ενώ αν υπάρχει αθερίνα (πιο σπάνιο), απομίμηση αθερίνας. Το μικρό σε μήκος δόλωμα πολλές φορές είναι πιο προκλητικό στα ψάρια, όμως έχει το μειονέκτημα ότι μπορεί το ψάρι να το καταπιεί, οπότε υπάρχει κίνδυνος να μας κόψει το παράμαλλο. Αυτός είναι και ο λόγος που χρησιμοποιούμε συνήθως δολώματα από 12 εκ. και πάνω.
Η ταχύτητα του σκάφους από 3,5knots και πάνω. Οι ντάσκες είναι γρήγορα ψάρια και αρπάζουν το δόλωμά μας όσο μεγάλη κι αν είναι η ταχύτητα. Πολλές φορές ίσως χρειαστεί να ξεπεράσουμε τα 4,5 knots, προκειμένου να τα δελεάσουμε και να τσιμπήσουν. Με το που πιαστεί το ψάρι αρχίζουμε να τυλίγουμε χωρίς να κάνουμε κρατεί τη μηχανή. Το σταμάτημα του σκάφους αποδεικνύεται μεγάλο σφάλμα στα συγκεκριμένα ψάρια, αφού τους δίνουμε τη δυνατότητα να μας οδηγούν εκεί που θέλουν κι όχι εμείς αυτά. Έχοντας το σκάφος εν κινήσει, μαζεύουμε την πετονιά μας με σταθερό ρυθμό.
Σε περίπτωση που το ψάρι κάνει κεφάλια, τότε θα πάρει από το μηχανισμό μας τα χρειαζούμενα μέτρα. Εννοείται ότι τα φρένα του μηχανισμού θα είναι σφιγμένα σε τέτοιο βαθμό που θα αφήνουν πετονιά όταν η δύναμη κοντεύει να φτάσει στα όρια του παράμαλλου. Το καλάμι το έχουμε πάντα αρκετά όρθιο, ώστε η παραβολή του να κουράζει κι αυτή το ψάρι. Η πλάγια θέση αποφεύγεται. Αυτό που θέλει προσοχή είναι όταν το ψάρι έρθει κοντά στο σκάφος. Εκεί θα πρέπει να το αγκιστρώσουμε με το γάντζο με την πρώτη. Τυχόν αστοχία θα έχει σαν αποτέλεσμα ένα μεγάλο κεφάλι του ψαριού, το οποίο θα πάρει αρκετά μέτρα πετονιά και πιθανό μπέρδεμα της πετονιάς στην προπέλα του σκάφους.
Αν είμαστε τυχεροί και δουλέψουμε από την αρχή που θα πιαστεί στρωτά το ψάρι, μην αφήνοντάς του περιθώρια, μπορεί να το πάρουμε πάνω χωρίς να κάνει τα επικίνδυνά του κεφάλια. Επίσης, διαφορετικά θα χειριστούμε ένα ψάρι μεγάλο που έχει πιαστεί σε μικρό δόλωμα με ψιλό παράμαλλο και ένα ψάρι μεγάλο που έχει πιαστεί σε μεγάλο δόλωμα και χοντρό παράμαλλο. Το πρώτο αναγκαστικά δεν θα το ζορίσουμε, ενώ στο δεύτερο έχουμε τη δυνατότητα να το φέρουμε έξω πιέζοντάς το.
Σιλικονούχα δολώματα
Πολύ καλά δουλεύουν και τα σιλικονούχα δολώματα, όμως κι αυτά έχουν το μειονέκτημα να τα καταπιούν τα ψάρια. Συνήθως τα χρησιμοποιούμε όταν η περιοχή έχει μικρότερα σε βάρος ψάρια.
Με βαριά συρτή
Ένας άλλος τρόπος ψαρέματος των μεγάλων αυτών ψαριών, είναι η βαριά συρτή. Αυτή με τα μολύβια. Όσοι έχουν αρματωμένη στο σκάφος τους συρτή βυθού, τότε μπορούν αμολώντας 5-7 μολύβια, να ψαρέψουμε με επιτυχία τα μεγαλύτερα ψάρια του είδους. Εδώ θα χρησιμοποιήσουν κάποιο τεχνητό μήκους 14-18 εκ. και ταχύτητα 3,5knots και πάνω. Όταν πιαστεί το ψάρι εδώ, τα πολλά μολύβια λειτουργούν σε βάρος του ψαριού και υπέρ μας, αφού το κουράζουν και δεν του αφήνουν περιθώρια για κεφάλια. Αν δεν σταματήσουμε το σκάφος, αν δεν αλλάξουμε απότομα τον τρόπο μαζέματος της συρτής μας, τότε το ψάρι έρχεται κοντά μας, χωρίς κανένα κεφάλι και το μόνο που κάνουμε είναι να το γαντζώσουμε σωστά με τη μία.
Είδος συρτής
Η βαριά συρτή δουλεύει πολύ καλύτερα τους χειμερινούς μήνες που τα ψάρια βρίσκονται χαμηλότερα από ότι τους καλοκαιρινούς και πρώτους φθινοπωρινούς. Έτσι, αν δούμε κοπαδάκια από μικρόψαρα χαμηλά, τότε θα χρησιμοποιήσουμε βαριά συρτή. Αντίθετα, αν δούμε ψάρια μικρά να παίζουν στην επιφάνεια ή γλάρους να τα κυνηγούν, τότε θα χρησιμοποιήσουμε τη συρτή αφρού.
Καλάμι ή ψάρεμα στο χέρι
Με το καλάμι ο ψαράς έχει το πλεονέκτημα ότι μπορεί να κουράσει πολύ πιο εύκολα το ψάρι. Τόσο τα φρένα του μηχανισμού (αν είναι σωστά ρυθμισμένα), όσο και η παραβολή του καλαμιού, λειτουργούν θετικά προς όφελός του. Τα δυνατά κεφάλια του ψαριού παίρνουν την απαιτούμενη πετονιά ή νήμα από το μηχανισμό, ενώ η παραβολικότητα του καλαμιού συγχωρεί τυχόν λάθη χειρισμού.
Στο χέρι μπορεί να έχουμε μια πιο άμεση επαφή με το ψάρι, όμως έχουμε το μειονέκτημα στο σωστό άφημα της πετονιάς, όταν το ψάρι κάνει κεφάλι. Μπορεί την πετονιά να την έχουμε χύμα μπροστά μας πάνω στο σκάφος ή μέσα σε λεκάνη, όμως όταν το ψάρι αρχίζει να παίρνει δεν είναι εύκολο να ρυθμίζουμε το πόσο εύκολα ή δύσκολα θα φεύγει η πετονιά. Ο ψαράς θα πρέπει να είναι πολύ έμπειρος για να καταφέρει να φέρει επιτυχώς ένα ψάρι, ιδιαίτερα μεγάλο. Γι’ αυτό καλό είναι όταν αναζητούμε μεγάλα ψάρια να χρησιμοποιούμε καλάμι και να αποφεύγουμε το ψάρεμα στο χέρι.
Με jigging
Μεγάλες ντάσκες μπορεί να μας δώσει και το jigging. Εδώ θα πρέπει να ξέρουμε να διαβάζουμε καλά το βυθόμετρο. Όταν δούμε μικρόψαρα κυνηγημένα σε μπάλες, τότε είναι πολύ πιθανό να βρίσκονται εκεί τριγύρω τέτοια ψάρια. Ένα ρίξιμο που πλάνου μας στην περιοχή θα μας δείξει αν συμβαίνει αυτό ή όχι.
Αυτό που πρέπει να προσέξουμε εδώ είναι αν πιαστεί το ψάρι να μην του δώσουμε πολλά μπόσικα και φτάσει στο βυθό. Αν καταφέρει κάτι τέτοιο, τότε προσπαθεί να τυλιχτεί γύρω από ένα βράχο, να απαλλαχθεί από τον πλάνο μας που το ενοχλεί. Έτσι, αν είμαστε σε κρεμαστά νερά, κατευθύνουμε το σκάφος προς τα βαθιά, ενώ αν το βάθος είναι σταθερό, φροντίζουμε να μην αφήσουμε μέτρα παραπάνω από το υπάρχον βάθος.