Καθετη-Τσαπαρι
Πρόταση: Συνδυάζοντας το Τσαπαρί με το Inchiku
Ο ψαράς πολλές φορές αναγκάζεται να συνδυάσει τεχνικές προκειμένου να βελτιστοποιήσει το ψάρεμά του. Εδώ θα αναφερθούμε σε ένα συνδυασμό τσαπαριού και inchiku, ο οποίος μας έχει δώσει επανειλημμένα αρκετά ικανοποιητικά αποτελέσματα.
Στα βαθιά ψαρέματα (βάθη 100+ μέτρων) με τις τεχνικές του inchiku και του slow, συναντάμε αρκετές φορές κοπαδιαστά αφρόψαρα, όπως για παράδειγμα κολιούς, σκουμπριά και σαυρίδια, και μερικά από αυτά αρπάζουν τους πλάνους μας. Όμως άλλο να βγάζεις ένα ψάρι, και άλλο 4 ή περισσότερα μαζί. Το χοντρό τσαπαρί είναι τότε η καλύτερη επιλογή. Όμως με την χρησιμοποίησή του στην αρματωσιά μας, αμέσως αποκλείουμε το ένα και καλό ψάρι που ενδεχομένως μπορεί να υπάρχει στην περιοχή. Τι κάνουμε τότε προκειμένου να έχουμε τη δυνατότητα να πιάσουμε αυτό το καλό ψάρι, αλλά και να μη χάσουμε και τα αφρόψαρα; Απλό! Συνδυάζουμε το τσαπαρί με έναν πλάνο του inchiku.
Για να γίνει αυτό και να λειτουργήσει αρμονικά, θα πρέπει το τσαπαρί μας να είναι κατασκευασμένο με χοντρά υλικά, δηλαδή η μάνα να είναι τουλάχιστον 0,45 χιλιοστά. Αυτό απαιτείται για να έχει η συγκεκριμένη πετονιά την αντοχή να αντέξει το βάρος ενός μεγάλου ψαριού. Αν εξασφαλίσουμε αυτό, τότε θα δέσουμε στο τελείωμα της αρματωσιάς ένα σχετικά βαρύ πλάνο και θα είμαστε έτοιμοι για αναζήτηση ψαριών διαφορετικών μεγεθών.
Ψάρεμα
Με τα μάτια στραμμένα στην οθόνη του βυθομέτρου, παρατηρούμε το βυθό περιμένοντας να συναντήσουμε τα αφρόψαρα. Όταν τα δούμε, κάνουμε κράτει το σκάφος κι επιχειρούμε να πέσει η αρματωσιά μας μέσα στο κοπάδι. Αν το καταφέρουμε, ο μεζές μας είναι εξασφαλισμένος. Αν όμως για οποιοδήποτε λόγο μας παρασύρει το ρεύμα, τότε προβαίνουμε στις απαραίτητες διορθωτικές κινήσεις που θα μας επιτρέψουν να ρίξουμε και πάλι την αρματωσιά μας μέσα στην αγέλη με τα αφρόψαρα.
Συνήθως τα ψάρια αρπάζουν την αρματωσιά μας στο κατέβασμα, κι εκεί που το νήμα ξετυλιγόταν από το μηχανισμό μας, ξαφνικά το βλέπουμε να σταματά χωρίς να έχει πάρει τα απαιτούμενα μέτρα. Εκείνη τη στιγμή αρκεί ένα χαλαρό κάρφωμα για να φορτώσει η αρματωσιά μας με ψάρια.
Αν πάλι δεν πάρουμε την παραμικρή τσιμπιά, τότε δουλεύουμε την αρματωσιά μας όπως θα κάναμε αν είχαμε μόνο το inchiku πάνω της, προσπαθώντας να προσελκύσουμε τα ψάρια κοντά σε αυτήν.
Μη ξαφνιαστείτε αν νιώσετε ξαφνικά κάποιο μεγάλο κεφάλι και μια έντονη αντίσταση, αφού είναι πολύ πιθανό να έχει πιαστεί στον πλάνο σας ή ακόμη και σε κάποιο «φτεράκι» του τσαπαριού ένα μεγάλο ψάρι, όπως πχ. μια συναγρίδα, ένα φαγκρί, μια παλαμίδα, ή ένα ρίκι που κυνηγούσε κι αυτό τα αφρόψαρα. Εδώ χρειάζεται προσεκτικό ανέβασμα της αρματωσιάς μας, γιατί δεν έχει τα «κουράγια» που έχει μια απλή αρματωσιά για inchiku. Η απόχη πρέπει να είναι πάντα ετοιμοπόλεμη για να εκτελέσει το τελευταίο και πιο σημαντικό βήμα προς την επιτυχία, φέρνοντας με ασφάλεια το ψάρι στο σκάφος μας.
