Jigging-Inchiku-Slow
Slow-Inchiku: Κάρφωμα & Κοφτερά Αγκίστρια – Το Μυστικό της Επιτυχίας για τα Μεγάλα Φαγκριά & Τσαούσια
Οι τεχνικές του slow και του inchiku, έχουν αρχίσει να βρίσκουν πολλούς φίλους και οπαδούς. Ψαράδες οι οποίοι παλιά ασχολούνταν με άλλες τεχνικές, έχουν στραφεί τελευταία σε αυτές τις δύο τεχνικές.
Η δύσκολη εύρεση και διατήρηση του ζωντανού δολώματος, αλλά και το πιο «αθλητικό» στυλ των παραπάνω τεχνικών, είναι παράγοντες που ευνοούν την ευρύτερη εξάπλωσή τους. Βέβαια το μεγάλο παράπονο όλων των νέων φίλων για τα ψαρέματα αυτά, είναι ότι τα μεγάλα ψάρια και ιδίως τα φαγκριά και τα τσαούσια ξεκαρφώνονται συχνά, και δεν καταφέρνουν να τα φέρουν με ασφάλεια στο σκάφος, όπως γίνεται με τα μικρότερα ψάρια του είδους. Σε αυτό το σημείο θα προσπαθήσουμε να βοηθήσουμε δίνοντας το μυστικό της επιτυχίας, που δεν είναι άλλο από το δυνατό κάρφωμα στην αρχή και τα κοφτερά αγκίστρια στους πλάνους μας.
Δυνατό κάρφωμα
Όπως όλοι θα έχετε διαπιστώσει παρατηρώντας προσεκτικά το στόμα αυτών των μεγάλων ψαριών, είναι δύσκολο να καρφωθεί επάνω τους ένα αγκίστρι, και αυτή η δυσκολία είναι που οδηγεί στα ξεψαρίσματα. Όταν μας τσιμπήσει ένα τέτοιο ψάρι και εμείς καρφώσουμε, αν το κάρφωμά μας δεν είναι δυνατό, τότε το πιθανότερο είναι να ξύσουμε απλώς το ψάρι, να το τρομάξουμε και να το απομακρύνουμε από την περιοχή, ενώ το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι πως θα συμπαρασύρει μαζί του και τα υπόλοιπα του κοπαδιού.
Τι πρέπει να κάνουμε; Μα φυσικά το πιο λογικό! Μόλις αισθανθούμε τσίμπημα που πιστεύουμε ότι προέρχεται από μεγάλο ψάρι, καρφώνουμε δυνατά με το καλάμι μας και συγχρόνως μαζεύουμε μανιβελιές. Με αυτόν τον τρόπο προσπαθούμε να δώσουμε όσο γίνεται μεγαλύτερη ώθηση στα αγκίστριά μας, ώστε να εισχωρήσουν σε κάποιο καίριο σημείο στο στόμα του ψαριού. Αν αυτό επιτευχθεί, στη συνέχεια φέρνουμε το ψάρι στην επιφάνεια και με τη βοήθεια της απόχης το βάζουμε στο σκάφος μας, με την ησυχία και την άνεσή μας.
Κοφτερά κι ελαφριά αγκίστρια
Αυτές είναι οι κινήσεις και οι ενέργειες που πρέπει να κάνουμε κατά τη διάρκεια του ψαρέματος. Υπάρχει όμως και η άλλη παράμετρος, που είναι το αγκίστρι μας. Αν αυτό δεν είναι κοφτερό, όσο δυνατά και αν καρφώσουμε, δε θα καταφέρουμε να εισχωρήσει στο ψάρι. Άρα προτού ξεκινήσουμε την εξόρμησή μας και εφόσον επιθυμούμε να ασχοληθούμε με μεγάλα κόκκινα, φροντίζουμε τα assist των πλάνων μας να είναι εφοδιασμένα με κοφτερά αγκίστρια.
Στο εμπόριο υπάρχουν πολλά επώνυμα αγκίστρια, κατάλληλα για τα συγκεκριμένα ψαρέματα: ιδιαίτερα κοφτερά για να εισχωρούν στο στόμα του ψαριού, μεγάλης αντοχής για να μην ανοίγουν ή σπάνε, και συγχρόνως ελαφριά για να δουλεύει ο πλάνος μας σωστά και να μπορεί να το ρουφήξει με ευκολία το ψάρι στο στόμα του. Γιατί πρέπει να γνωρίζουμε ότι όταν το ψάρι δει τον πλάνο μας, τον περνά για μικρόψαρο και προσπαθεί να το καταπιεί ρουφώντας το. Αν τα αγκίστριά μας (και επομένως και το assist) είναι ελαφριά, τότε εισχωρούν πρώτα στο στόμα του ψαριού, κι έτσι όταν καρφώσουμε αυξάνονται σημαντικά οι πιθανότητες σύλληψης. Για αυτό μη λυπάστε όταν ξοδεύεστε λίγο παραπάνω προκειμένου να πάρετε ένα επώνυμο και καλό προϊόν, αντί για ένα φθηνότερο, αμφιβόλου ποιότητας.
Συμπέρασμα: Στις προηγούμενες εξορμήσεις σας χάνατε τα μεγάλα φαγκριά και τσαούσια; Βάλτε κοφτερά αγκίστρια και καρφώστε δυνατά στη τσιμπιά. Θα δείτε ότι τα αποτελέσματα θα είναι τρομακτικά!