Τεχνητα
Spinning: Με Popper 40 Γραμμαρίων
Το popper είναι ένα τεχνητό διαφορετικό στο σχήμα και στην πλεύση από τα υπόλοιπα γνωστά μας τεχνητά. Μπορεί να μη συγκαταλέγεται στις αρχικές μας επιλογές, αποτελεί όμως κρυφό χαρτί και όπλο μας στις δύσκολες καταστάσεις. Όταν τα ψάρια σταματούν να ασχολούνται με τα γνωστά δολώματά μας, όταν αρνούνται να κυνηγήσουν, τότε έρχεται η σειρά του popper να δώσει λύση.
Με την κοφτή μούρη μπροστά, χωρίς γλώσσα και με την εσοχή που υπάρχει εκεί, δεν κολυμπά όπως τα υπόλοιπα τεχνητά, αλλά πετάγεται (pop) στα ξαφνικά και από αυτή τη συμπεριφορά προήλθε μάλλον η ονομασία του. Αυτή η ιδιόμορφη πλεύση συνοδεύεται με ένα είδος αφρουδιάς και κάνει τα ψάρια να μη μπορούν να αντισταθούν.
Το μέγεθος των τεχνητών έχει άμεση σχέση με το μέγεθος των ψαριών που αναζητούμε, χωρίς αυτό να είναι απόλυτο, αφού και με μεγάλο δόλωμα έχουμε πιάσει μικρό ψάρι αλλά και το αντίστροφο. Πάντως, για όλους όσους ασχολούμαστε με γοφάρια, μεγάλα λαβράκια, λίτσες, κυνηγούς από την ακτή, αλλά και μαγιάτικα, παλαμίδες, τονάκια από σκάφος, το μέγεθος των 40 γραμμαρίων είναι η καταλληλότερη επιλογή.
Από την ακτή
Οι ιδανικότερες συνθήκες είναι θα λέγαμε ο δυνατός αέρας από πίσω μας, ο οποίος δεν προκαλεί μεγάλη κυμάτωση παρά μόνο μικρό επιφανειακό κυματάκι, καθώς επίσης και το σπάσιμο ενός δυνατού θαλασσινού καιρού που έχει σηκώσει θολούρα στις παραλίες και βρίσκεται πια στο τελείωμά του. Έτσι μπορούμε να δελεάσουμε και τα μεγάλα λαβράκια, αλλά και τα υπόλοιπα αρπακτικά. Αν επικρατεί άπνοια αναζητούμε κυνηγούς και λίτσες, αφού και τα δυο είδη τσιμπούν με αυτές τις συνθήκες. Τώρα, όσον αφορά στα γοφάρια, επιλέγουμε νυκτερινές ώρες ή αναζητούμε τα ημερήσια κυνήγια τους, εύκολα αναγνωρίσιμα από το σαματά που δημιουργούν.
Ο τρόπος ανάκτησης αυτών των τεχνητών γίνεται κυρίως με δυο τρόπους: με 2-3 τινάγματα και παύση (τεχνική stop and go), είτε με συνεχόμενα τινάγματα. Ο πρώτος τρόπος συνίσταται κυρίως σε ήπιες καιρικές συνθήκες, και ο δεύτερος με κυματισμό.
Από σκάφος
Η τεχνική πραγματοποιείται στη χώρα μας κυρίως τους φθινοπωρινούς και πρώτους χειμερινούς μήνες, όταν δηλαδή τα διάφορα αφρόψαρα και κυνηγόψαρα κατακλύζουν τις θάλασσές μας. Ρίκια και τονάκια βρίσκονται μαζεμένα να κυνηγούν τα μικρόψαρα στα ανοικτά, μεγάλοι κυνηγοί και λίτσες εμφανίζονται κοντά στην ακτογραμμή, μαγιάτικα «σπρώχνουν» τα κοπάδια της σαρδέλας ή του γάβρου κοντά στην επιφάνεια και αποτελούν τα βασικά μας θηράματα.
Σταματούμε το σκάφος μας κοντά στο επιθυμητό σημείο, σβήνουμε τη μηχανή και αφήνουμε το ρέμα να μας παρασύρει προς τα εκεί. Ρίχνουμε το τεχνητό μας μέσα στα κυνήγια και με συνεχόμενα τινάγματα προσπαθούμε να δελεάσουμε τα ψάρια. Η κίνηση του popper λίγο χαμηλότερα από την επιφάνεια (στο τίναγμα) και το πέταγμά του εκτός νερού (στο σταμάτημα) αρκούν από ότι φαίνεται για να δελεάσουν κυνηγούς κάθε μεγέθους, οι οποίοι μάλιστα ορμούν και στην κυριολεξία καταπίνουν το δόλωμα. Για αυτό και πολλοί ψαράδες συνηθίζουν να βάζουν στο τεχνητό τους ένα μικρό κομμάτι νήμα γύρω στα 5-10 εκατοστά και στη συνέχεια ακολουθεί το παράμαλλο. Αυτό γίνεται και στο ψάρεμα των γοφαριών από την ακτή.
