Καθετη-Τσαπαρι
Συνέντευξη: Κώστας Δρόσος – Πρωταθλητής Ελλάδας στην Αλιεία από Σκάφος 2016
Για μια ακόμη χρονιά, ο Κώστας Δρόσος κατάφερε να βγει πρωταθλητής Ελλάδας στην αλιεία από σκάφος, ενώ η ομάδα του, ο Ναυτικός Όμιλος Καρύστου, αναδείχθηκε Πρωταθλήτρια ομάδα 2016, με τρία από τα έξι μέλη της Εθνικής να προέρχονται από τους κόλπους του.
Ο Κώστας είναι από τα ιδρυτικά στελέχη του Ναυτικού Ομίλου Καρύστου, ο οποίος συστάθηκε το 1994 από μια παρέα φίλων που αγαπούσαν το ψάρεμα, είτε από τη στεριά, είτε από το σκάφος, είτε ακόμα με ψαροτούφεκο. Η δική του ενασχόληση με το ψάρεμα ξεκίνησε από τα παιδικά του χρόνια, όταν μαθητής ακόμα του δημοτικού, παρακολουθούσε το μεγαλύτερο αδελφό του Αντώνη (έχουν τέσσερα χρόνια διαφορά) να ψαρεύει στην αρχή στο λιμάνι της Καρύστου και κατόπιν σε όλη την επικράτεια. Οι πρώτες του εξορμήσεις έγιναν με μια ξύλινη βαρκούλα η οποία «πήγαινε και δεν πήγαινε» με την πετρελαιομηχανή της, τον «Καπετάν Αντώνη».
-Για μια ακόμη φορά κατάφερες να βγεις πρωταθλητής, ενώ ο όμιλός σου, ο Ναυτικός Όμιλος Καρύστου, αναδείχθηκε πρωταθλήτρια ομάδα και τρία μέλη του συμμετέχουν στην εξάδα της εθνικής. Τι σημαίνει αυτό; Η Κάρυστος βγάζει πρωταθλητές;
Ήμασταν από τους πρώτους συλλόγους που κάναμε αγώνες ψαρέματος, εδώ και δεκαετίες πίσω, παρεΐστικα στην αρχή και μετέπειτα με κανόνες. Έχουν μείνει σε πολλούς αξέχαστα τα φαγοπότια μετά από αγώνες στην Κάρυστο. Όλοι εμείς που ασχολούμαστε αυτά τα χρόνια με την καθετή, έχουμε καταφέρει να φέρουμε τον Ν.Ο.Κ. στις υψηλότερες θέσεις της αθλητικής αλιείας από σκάφος.
Τα παλαιότερα χρόνια οι αγώνες αυτοί γίνονταν με καρούλια ή φελάρια και ήταν αρκετά κουραστικοί. Από τότε που μπήκε για τα καλά η τεχνολογία στη ζωή μας, πήραμε χειροκίνητους μηχανισμούς, με αποτέλεσμα να αλλάξει αρκετά το αγώνισμα της καθετής και η τεχνική του ψαρέματος.
– Το φετινό πρωτάθλημα θα το χαρακτήριζες εύκολο ή δύσκολο;
Το πρωτάθλημα φέτος, όπως και κάθε χρονιά, είχε τις δικές του δυσκολίες και ιδιαιτερότητες. Πριν συνεχίσω, θα ήθελα να ευχαριστήσω τους συλλόγους που ανέλαβαν τη διοργάνωση του πρωταθλήματος, διότι για να γίνει ένας αγώνας και να πάμε εμείς οι αθλητές από όλη την Ελλάδα να ψαρέψουμε, κάποιοι πρέπει να τρέξουν για να είναι όλα έτοιμα. Και μη νομίζετε ότι είναι εύκολο να βρεθούν τόσα σκάφη, κυβερνήτες, κριτές, να βγουν οι απαραίτητες άδειες από την περιφέρεια ή το Λιμεναρχείο, και ότι άλλο χρειάζεται για να πραγματοποιηθεί ένας Πανελλήνιος Αγώνας Αλιείας (πρωτάθλημα).
Στους δύο πρώτους αγώνες βγήκαν αρκετά ψάρια από όλους, ενώ στον τρίτο αγώνα τα ψάρια δεν έτρωγαν, παρότι ψαρέψαμε σχεδόν στους ίδιους τόπους, με τα ίδια εργαλεία και τα ίδια δολώματα. Για πρώτη φορά μου συνέβη σε αγώνα τεσσάρων ωρών να πιάσω τόσο λίγα ψάρια. Λόγω όμως ότι στους προηγούμενους αγώνες είχα πάρει την 1η και την 3η θέση, κατάφερα να βγω για μια ακόμη φορά πρωταθλητής Ελλάδας.
– Πόσες φορές έχεις κερδίσει τον τίτλο του πρωταθλητή Ελλάδας και πιο θεωρείς ότι είναι το «μυστικό» αυτής της επιτυχίας;
Αν θυμάμαι καλά, πρέπει να έχω βγει πέντε φορές πρωταθλητής, και το πρώτο μου ατομικό πρωτάθλημα το πήρα στο Βόλο το 1997, ενώ το ομαδικό με το συναθλητή μου Δημήτρη Σαραβάνο.
Γενικά το ψάρεμα από σκάφος -καθετή όπως το ονομάζουμε εμείς- είναι το ψάρεμα με το οποίο μου αρέσει να ασχολούμαι περισσότερο, παρότι δεν έχω δική μου βάρκα και εξαρτώμαι από άλλους.
Πολλοί με ρωτούν τι κάνω και έχω αυτές τις επιτυχίες. Το βασικό είναι να διαθέτεις τα κατάλληλα εργαλεία για το συγκεκριμένο ψάρεμα. Για παράδειγμα όταν ψαρεύουμε στα ρηχά, πρέπει να έχουμε καλάμι με ψιλή μύτη και τον αντίστοιχο μηχανισμό. Τα αγκιστράκια μας πρέπει να είναι μικρά (νούμερα 7-9) και να είναι δεμένα στα ανάλογα παράμαλλα (0,15-0,25). Σύμφωνα με τη μορφολογία του βυθού και τα ψάρια που υπάρχουν, επιλέγουμε το δόλωμα που θα ψαρέψουμε. Στα βαθιά νερά η παρουσία του νήματος στη μπομπίνα μας είναι απαραίτητη, ώστε να αποφεύγουμε όσο το δυνατόν περισσότερο την επίδραση των ρευμάτων, αλλά και να αισθανόμαστε καλύτερα τις τσιμπιές.
Αν έχεις τα κατάλληλα εργαλεία, τη γνώση, την εμπειρία, και λίγο τύχη, τότε είναι σίγουρο ότι θα τα καταφέρεις.
– Στο εξωτερικό έχεις ήδη συμμετάσχει μια φορά με την αποστολή της εθνικής σε αγώνα παγκόσμιου πρωταθλήματος στο Μαυροβούνιο. Ποιες οι εντυπώσεις από εκεί, και ποιες οι εμπειρίες που αποκόμισες;
Η συμμετοχή της Ελλάδας για πρώτη φορά στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, στο Μαυροβούνιο το 2010 ήταν μια ξεχωριστή εμπειρία για εμάς που συμμετείχαμε. Το μοίρασμα των αθλητών στα σκάφη, ο τρόπος ψαρέματος και η βαθμολόγηση, ήταν τελείως διαφορετικά από ότι γνωρίζαμε εμείς εδώ στην Ελλάδα. Αν το ψάρεμα ήταν ελεύθερο από περιορισμούς στο Μαυροβούνιο, το σίγουρο ήταν ότι θα είχαμε πάρει κάποια καλή θέση. Αυτό δεν το λέω τυχαία, διότι στα δοκιμαστικά που έγιναν την πρώτη μέρα με όλες οι αποστολές μαζί, η ομάδα μας «ΕΛΛΑΔΑΡΑ» είχε δώσει τα περισσότερα και μεγαλύτερα ψάρια στο ζύγισμα (χώρια τα ψάρια που είχε κρατήσει ο βαρκάρης μας).
Τα καλάμια σχεδόν όλων των αθλητών που ψάρευαν, είχαν μήκος 3-5 μέτρα, για να μπορούν να ρίχνουν μακριά, μιας και οι βολές τύπου casting απαγορεύονται.
Η κάθε βάρκα ήταν σα να χωριζόταν σε τέσσερις τομείς, μιας και ψάρευαν τέσσερις αθλητές από διαφορετικές χώρες. Αντίστοιχη ήταν και η βαθμολόγηση.
Σε γενικές γραμμές πάντως, με την εμπειρία που αποκτήσαμε, η πρώτη μας συμμετοχή σε παγκόσμιο πρωτάθλημα μόνο θετικά είχε να μας δώσει,. Το συναίσθημα όμως που νιώσαμε όλοι μας, ήταν σα να πηγαίναμε σε αγώνα της Formula1 κι εμείς να τρέχουμε με το «κατσαριδάκι αγάπη μου» (γέλια)!
– Πιστεύεις ότι θα υπάρξει αποστολή την επόμενη χρονιά στο εξωτερικό, και αν ναι, τι πρέπει να προσέξει αυτή η αποστολή για να έχει επιτυχίες και να μην αποτελέσει μια απλή συμμετοχή σε ένα παγκόσμιο;
Ελπίζω κι εύχομαι να καταφέρουμε τη χρονιά που μας έρχεται, να πάρουμε μέρος ως Ελλάδα στο παγκόσμιο που θα γίνει στην Κροατία, εφόσον βέβαια βρεθούν οι κατάλληλοι χορηγοί, διότι τα κόστη για μια τέτοια αποστολή ξεπερνούν αρκετά τα 10000 ευρώ, με πολύ οικονομικές πάντα προβλέψεις.
Εδώ θα ήθελα να ευχαριστήσω δημόσια μία ακόμη φορά τη ΔΕΗ Α.Ε., για τη χορηγία του ποσού των 5000 ευρώ την οποία μας είχε κάνει στην πρώτη μας συμμετοχή στο Μαυροβούνιο το 2010, όπου και ακούστηκε ο ΕΘΝΙΚΟΣ ΜΑΣ ΥΜΝΟΣ για πρώτη φορά.
Πιστεύω ότι όλοι οι αθλητές της Ελληνικής αποστολής, με τις γνώσεις και την εμπειρία που έχουμε αποκτήσει, μπορούμε να φέρουμε ένα καλό αποτέλεσμα για τη χώρα μας.
– Ποια η διαφορά ενός απλού ψαρέματος με καθετή και ενός αγώνα;
Η διαφορά ενός απλού ψαρέματος από τη βάρκα και ενός αγώνα, είναι τεράστια. Στο καθημερινό σου ψάρεμα είσαι τελείως χαλαρός, ενώ στον αγώνα δίνεις μάχη με το χρόνο, από τη στιγμή που θα μπεις στο σκάφος, μέχρι την ώρα που θα λήξει ο αγώνας. Δεν υπάρχει λεπτό για χάσιμο!
-Τι θα συμβούλευες τους νέους που θέλουν να ασχοληθούν με την αθλητική αλιεία;
Θα συμβούλευα τους νέους που θέλουν να ασχοληθούν με το ψάρεμα, να ξεκινήσουν ανεξαρτήτως ηλικίας και είδους ψαρέματος που προτιμούν, αλλά να γνωρίζουν ότι το συγκεκριμένο είδος θα τους δώσει πολλές συγκινήσεις.
Σας ευχαριστώ
