Συρτη Αφρου
Συρτή Αφρού: Μελανούρια με Σιλικονούχα Δολώματα
Το μελανούρι ψαρεύεται με συρτή αφρού όπως η πλειοψηφία των αφρόψαρων, αλλά δεν ακολουθεί τους κανόνες που χαρακτηρίζουν το ψάρεμα των υπολοίπων ψαριών. Όταν όμως ο ψαράς αποφασίσει να ασχοληθεί με το μελανούρι, ξεχνά τα υπόλοιπα ψάρια και ασχολείται αποκλειστικά μαζί του.
Τόποι
Οι τόποι αναζήτησης των μελανουριών βρίσκονται κοντά στην ακτογραμμή, και όχι μακριά από αυτήν όπως συμβαίνει με τα υπόλοιπα αφρόψαρα. Προτιμούμε λοιπόν ρηχοπατιές με άγριο βυθό, ξέρες, ξενέρια, κάβους και μικρά νησάκια.
Καιρικές συνθήκες
Η φουσκοθαλασσιά είναι πάντα καλύτερη από την καλοσύνη. Μάλιστα, αν ο καιρός είναι θαλασσινός, δηλαδή έρχεται από τη θάλασσα προς την ακτή δημιουργώντας κάποια αφρουδιά, τότε τα μελανούρια αφήνουν στην άκρη όλες τις επιφυλάξεις τους, και αρπάζουν χωρίς δισταγμό τα δολώματά μας. Άρα, ο μη ευνοϊκός για τα υπόλοιπα ψαρέματα καιρός εδώ αποδεικνύεται ευεργετικός, και μπορούμε κάλλιστα να ασχοληθούμε με αυτήν την τεχνική, η οποία εξασφαλίζει σχετικά εύκολα και ξεκούραστα αρκετά μελανούρια.
Εποχή και ώρες
Το μελανούρι επισκέπτεται την ακτογραμμή όλες τις εποχές του χρόνου και μπορούμε να το αναζητήσουμε εκεί με σιγουριά. Καλύτερη εποχή για τα ψάρεμά του θεωρείται το καλοκαίρι και οι πρώτοι φθινοπωρινοί μήνες, αφού τότε κτυπούν καλύτερα στα δολώματά μας. Τις υπόλοιπες εποχές παρατηρούμε μεν την ύπαρξή τους στην περιοχή μας, είναι όμως αρκετά μίζερα και θέλουν κάποιο εξειδικευμένο δόλωμα για να ξεγελαστούν και να πιαστούν. Οι σιλικόνες και τα λεπτά παράμαλλα μπορούν να μας εξασφαλίσουν ψάρια όλες τις εποχές.
Όσον αφορά στις ώρες που αρέσει στα μελανούρια να κυνηγούν και επομένως συλλαμβάνονται ευκολότερα, θα λέγαμε ότι είναι κυρίως οι πρώτες πρωινές και έπειτα οι απογευματινές, στο μεταίχμιο μεταξύ μπουνάτσας και ρυτιδιάσματος του νερού από ένα ελαφρύ θαλασσινό αεράκι.
Εξοπλισμός
Ο ελαφρύς και λιτός εξοπλισμός είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα του ψαρέματος με σιλικόνες. Ένα καλάμι spinning μήκους από 2 έως και 3 μέτρα, με casting weight σχετικά μικρό (έως 30 γραμμάρια), μηχανισμός 30άρης γεμισμένος με πετονιά διαμέτρου 0,25-0,30 χιλιοστών και μερικά σιλικονούχα δολώματα, αρκούν για ένα ευχάριστο και αποδοτικό ψάρεμα μελανουριών. Τώρα, αν το καλάμι ή ο μηχανισμός έχουν λίγο διαφορετικά χαρακτηριστικά, δεν πρόκειται να επηρεαστεί η απόδοση του ψαρέματός μας. Μάλιστα μπορούμε να ψαρέψουμε ακόμη και χωρίς καλάμι-μηχανισμό, με μια απλή καρούλα στο χέρι, γεμισμένη με λεπτή νάιλον. Όμως δε θα έχουμε αίσθηση της τσιμπιάς εφάμιλλης αυτής στο καλάμι, είναι πιο κουραστικό γιατί πρέπει να είμαστε σε διαρκή ετοιμότητα για έγκαιρο και αποτελεσματικό κάρφωμα, ενώ ο μηχανισμός μας παρέχει επίσης έναν πολύ αξιόπιστο «ρουφιάνο», δηλαδή το σφύριγμα των φρένων. Ακόμα, υπάρχει ο κίνδυνος να χάσουμε αρκετά ψάρια, μιας και το καλάμι και ο μηχανισμός διορθώνουν πολλούς βιαστικούς ή εσφαλμένους χειρισμούς του ψαρά.
Σιλικόνες
Οι μικρές σιλικόνες είναι το μυστικό της επιτυχίας σε αυτό το ψάρεμα. Η πλεύση τους, πολύ πιο αληθοφανής από ένα σκληρό τεχνητό ή ένα κουταλάκι, προκαλεί τα ψάρια από αρκετά μακριά και τα ωθεί να τσιμπήσουν πολύ πιο εύκολα το δόλωμά μας. Όπως θα διαπιστώσουμε στα ψαρέματά μας οι σιλικόνες θα μας εξασφαλίζουν τσιμπιές ακόμη και με καλοσύνη και απόλυτα ήρεμη θάλασσα, ενώ στα σκληρά τεχνητά αυτό συμβαίνει δύσκολα.
Από τους διαθέσιμους χρωματισμούς θα επιλέξουμε ροζέ, διαφανείς και λευκούς, χωρίς αυτό να είναι απόλυτο, αφού έχει παρατηρηθεί ότι από τόπο σε τόπο συχνά αλλάζουν οι προτιμήσεις των ψαριών. Συνεπώς, καλό είναι να έχουμε μαζί μας δύο-τρεις διαφορετικούς χρωματισμούς, να δοκιμάσουμε, και στη συνέχεια να ψαρέψουμε με τον πιο αποτελεσματικό.
Στο εμπόριο θα βρούμε διάφορους τύπους σιλικονούχων δολωμάτων. Τα περισσότερα έχουν το αγκίστρι ενσωματωμένο πάνω τους, ενώ κάποια άλλα δεν είναι αρματωμένα και πρέπει ο ψαράς να τοποθετήσει αγκίστρι. Και οι δυο τύποι ψαρεύουν καλά, αλλά όταν ο ψαράς μεριμνά ο ίδιος για το αγκίστρι, έχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα. Μπορεί ο να τοποθετήσει την ακίδα του όσο πίσω και κοντά στην ουρά του δολώματος θέλει, και να πιάνει ακόμη και τα μίζερα ψάρια, τα οποία επιτίθενται στην ουρά του δολώματος.
Τρόπος ψαρέματος
Αφού δέσουμε το σιλικονούχο δόλωμα στην πετονιά του μηχανισμού μας, είμαστε έτοιμοι για ψάρεμα. Πηγαίνουμε σε ένα σημείο που γνωρίζουμε ή πιστεύουμε ότι κρατά μελανούρια και αμολάμε το δόλωμά μας, αφήνοντας να ξετυλιχτούν τουλάχιστον καμιά τριανταριά μέτρα νάιλον. Στη συνέχεια, κρατώντας μια σταθερή ταχύτητα γύρω στα 2,5-3 knots, ψάχνουμε την ευρύτερη περιοχή. Τα φρένα στο μηχανισμό ρυθμίζονται αρκετά χαλαρά, ώστε αν τραβήξει κάποιο ψάρι να μπορεί αυτό να πάρει εύκολα πετονιά, αλλά και να μπορεί να εντοπιστεί εύκολα ο ήχος τους καθώς λύνονται συνεχόμενα.
Μόλις πιαστεί το ψάρι, αρχίζουμε να τυλίγουμε πετονιά. Αν χρειαστεί μπορούμε να σφίξουμε λίγο τα φρένα, όχι όμως τόσο ώστε να φθάσουμε στα όρια αντοχής της πετονιάς μας. Δεν κάνουμε το σκάφος κράτει αλλά παραμένουμε σε κίνηση, ελαττώνοντας ταχύτητα αν το ψάρι είναι μεγάλο ή δύσκολο και απαιτεί πρόσθετους χειρισμούς. Όπως θα διαπιστώσουμε, σε λίγο το μελανούρι θα έρθει στην επιφάνεια και μάλιστα πολλές φορές γυρισμένο στο πλάι.
Όταν φθάσει κοντά στο σκάφος, το ανασηκώνουμε προσεκτικά, με ήπιες κινήσεις. Αν δούμε ότι το ψάρι είναι ιδιαίτερα μεγάλο και υπάρχει κίνδυνος να μας τα κόψει, η απόχη θα μπει σε δράση.
Σιλικονούχα τεχνητά για συρτή αφρού
Οι περισσότεροι ψαράδες, έχουν συνδυάσει τη συρτή αφρού με την χρήση σκληρών τεχνητών δολωμάτων. Πολλοί λίγοι χρησιμοποιούν σιλικονούχα τεχνητά και δεν μπορούν να τα αποχωριστούν.
Μέχρι πριν μερικά χρόνια, υπήρχε στην Ελλάδα πολύ μικρή γκάμα από σιλικονούχα δολώματα, κι αυτό ήταν φυσικό αφού οι ψαράδες δεν τα χρησιμοποιούσαν. Πιο διαδεδομένα ήταν τα μικρά χελάκια, και αυτά κυρίως για ψαρέματα από την ακτή με χρήση μπούλντο. Αργότερα, όταν κάποιοι ψάχτηκαν αρκετά και ξεκίνησαν να αναζητούν και να δοκιμάζουν σιλικονούχα, τα διαθέσιμα δολώματα άρχισαν δειλά-δειλά να πληθαίνουν. Όταν μάλιστα μπήκαν και οι ψαράδες του σκάφους στο κόλπο ανακαλύπτοντας τα πλεονεκτήματά τους σε σχέση με τα κλασσικά σκληρά τεχνητά, η γκάμα των σιλικονούχων αυξήθηκε εκθετικά. Στις μέρες μας θα συναντήσουμε μια μεγάλη πληθώρα από μαλακά δολώματα, και αν δεν υπάρχει προσωπική εμπειρία ή κάποια σύσταση από φίλο ή γνωστό, εύκολα μπορούμε να πελαγώσουμε.
Πλεονεκτήματα
Τα πλεονεκτήματα των σιλικονούχων δολωμάτων σε σχέση με τα σκληρά, αποτελούν τον καταλυτικό παράγοντα για την επιλογή τους.
- -Η κίνησή τους είναι πολύ πιο φυσική κι έτσι προκαλούν τα ψάρια και τα ωθούν να τσιμπήσουν ευκολότερα. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ψαρεύοντας με δυο συρτές στο σκάφος, μια με σκληρό τεχνητό και μια με σιλικονούχο, θα διαπιστώσουμε εύκολα ότι τα περισσότερα τσιμπήματα θα τα δεχτεί το δεύτερο.
- -Η ύπαρξη αγκιστριού και όχι σαλαγκιάς, κάνει το πιάσιμο του ψαριού σίγουρο και σταθερό.
- -Ψάρια δύστροπα όπως τα λαβράκια και πολλές φορές τα μελανούρια, δε μπορούν να αντισταθούν στη θέα ενός σιλικονούχου δολώματος όταν περνά από κοντά τους.
- -Καθώς τα σιλικονούχα είναι αρκετά πιο οικονομικά από τα σκληρά, δε μας απασχολεί η απώλειά τους ή η καταστροφή τους. Μπορεί να είναι πιο ευπαθή στο να καταστραφούν από τις τσιμπιές των ψαριών, όμως το μικρό κόστος και η αναμφισβήτητη αποτελεσματικότητά τους είναι τέτοια που δε διστάζουμε να τα επιλέξουμε.
- -Σχεδόν όλα τα γνωστά μας αφρόψαρα τα προτιμούν. Μελανούρια, λαβράκια, κυνηγοί, ντάσκες, λακέρδες, ρίκια, παλαμίδες, μανάλια, λούτσοι. Αν μάλιστα τα κατεβάσουμε λίγο χαμηλότερα από την επιφάνεια, τότε θα δεχτούν επίθεση από όλα σχεδόν τα ψάρια της περιοχής μας.
- -Μπορούν να προσελκύσουν τα ψάρια και με μικρή ταχύτητα πλεύσης και όχι απαραίτητα με μεγάλη όπως συμβαίνει με τα σκληρά.
Βέβαια όλα τα παραπάνω, δεν αποτελούν παράγοντες αποκλεισμού των σκληρών τεχνητών από τη συλλογή μας. Ο ψαράς θα πρέπει να διαθέτει μεγάλη γκάμα δολωμάτων για να έχει πάντα επιτυχίες, και σε αυτή την γκάμα έχουν θέση και τα σιλικονούχα και τα σκληρά τεχνητά. Απλώς τα σκληρά είναι γνωστότερα σαν ευρύτερα δοκιμασμένα, και δε χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις.
Από τα δόντια του «θηρευτή»
Μπορεί το μελανούρι να άρπαξε τη σιλικόνη μας και να πιάστηκε στο αγκίστρι, αλλά πολύ σύντομα έγινε το θήραμα για κάποιον μεγαλύτερο θηρευτή, αφού αποτελεί ένα από τα καλύτερα ζωντανά δολώματα. Με το αγκίστρι όμως κρυμμένο στο στόμα του μελανουριού, το μεγάλο αρπακτικό ήταν δύσκολο να συλληφθεί. Έτσι, το μελανούρι ήρθε στα χέρια μας με τα σημάδια να μαρτυρούν ότι δέχτηκε βίαιη επίθεση.
