Συρτη Φυλακας
Συρτή Φύλακας: Γνωριμία, Τεχνική, Ψάρια και Ιδιαιτερότητες
Το καλύτερο δόλωμα είναι το φρέσκο και από τα φρέσκα δολώματα το καλύτερο το ζωντανό. Αυτός ο κανόνας που ισχύει στο ψάρεμα βρίσκει την απόλυτη εφαρμογή και καταξίωση στη συρτή βυθού και συγκεκριμένα με την τεχνική του φύλακα. Ένας τρόπος ψαρέματος που καταφέρνει πάντα να μας δίνει μεγάλα κι αξιόλογα ψάρια ακόμη κι εκεί που δεν υπάρχουν.
Γνωριμία
Το ψάρεμα της συρτής βυθού με το μολύβι φύλακα δεν είναι τίποτε άλλο από το ψάρεμα μεγάλων ψαριών με δόλωμα ζωντανό. Το δόλωμα κατεβαίνει στο βυθό με τη βοήθεια ενός μολυβιού και σέρνεται κοντά σε αυτόν με μια ταχύτητα σχετικά μικρή, περίπου γύρω στο μίλι.
Εξοπλισμός
Αυτό που θα χρειαστούμε είναι ένα καλάμι με action γύρω στις 20 λίμπρες, ένα μηχανισμό που να χωρά τουλάχιστον 300 μέτρα νήμα, νήμα, πετονιά γύρω στα 0,60 χιλιοστά, ένα μολύβι, δυο μέτρα πετονιά 0,45 χιλιοστά και δυο αγκίστρια.
Το action του καλαμιού μπορεί να μεγαλώσει για το νέο ψαρά στη συγκεκριμένη τεχνική ή και να κατέβει λίγο προς τα κάτω όταν ο ψαράς είναι ιδιαίτερα έμπειρος και αναζητά δυνατότερες συγκινήσεις. Το μήκος του γύρω στα δυο μέτρα. 1,80-2 μέτρα είναι πιο βολικό και πρακτικό, όμως το μεγαλύτερο σε μήκος ψαρεύει καλύτερα το μεγάλο ψάρι, το κουράζει σημαντικά και διορθώνει λάθη και παραλείψεις μας.
Ο μηχανισμός καλό είναι πέρα από τη χωρητικότητά του να έχει και κουράγια. Συνήθως οι οριζοντίου τυμπάνου είναι πιο πρακτικοί και μάλιστα πολύ εξυπηρετικοί όταν διαθέτουν lever drag, δηλαδή το μοχλό γρήγορης αλλαγής δύναμης των φρένων. Αυτό που θα πρέπει να ελέγξουμε επιπλέον στο μηχανισμό είναι το περιθώριο που έχει το τύμπανο που γυρίζει με τον υπόλοιπο μηχανισμό. Αν υπάρχει μεγάλο κενό ενδιάμεσα καραδοκεί σημαντικός κίνδυνος να περάσει το νήμα μας μέσα εκεί και να ακολουθήσει ένα μπέρδεμα μαζί με όλα τα δυσάρεστα επακόλουθά του.
Το νήμα μας έχει διάμετρο γύρω στα 0,23-0,25 χιλιοστά. Κι εδώ ισχύει ότι όσο πιο έμπειροι είμαστε τόσο μικραίνουμε σε διάμετρο ενώ αν είμαστε νέοι ανεβαίνουμε αρκετά. Στο μηχανισμό μας θα τυλίξουμε τουλάχιστον 300 μέτρα νήμα ενώ αν υπάρχουν τα περιθώρια για να γεμίσει η μπομπίνα του θα τυλίξουμε εσωτερικά του νήματος πετονιά. Με αυτόν τον τρόπο γεμίζουμε, φουσκώνουμε, τη μπομπίνα μας κι έτσι όταν τυλίγουμε μαζεύουμε πιο εύκολα και πιο γρήγορα.
Στο τελείωμα του νήματος θα προσθέσουμε περίπου 10 οργιές πετονιά 0,60 χιλιοστά. Η ένωση νήματος με πετονιά μπορεί να γίνει με τη βοήθεια ενός μικρού αλλά αρκετά ενισχυμένου στριφταριού ή με κόμπο. Ο πρώτος τρόπος συνίσταται για τους νέους ενώ ο δεύτερος για τους πιο έμπειρους.
Η πετονιά μας αυτή, που ουσιαστικά είναι το παράμαλλο μας, θα πρέπει να είναι αρκετά δυνατή και να μην φθείρεται εύκολα από τα συρσίματα κοντά στα βράχια. Το να είναι αόρατη δεν μας απασχολεί ιδιαίτερα αφού το βάθος είναι τέτοιο που δεν παίζει τόσο σημαντικό ρόλο η απόκρυψή της.
Στο τελείωμα του παράμαλλου θα προσθέσουμε δυο αγκίστρια σε απόσταση τέτοια που να μπορούμε να δολώσουμε σωστά το δόλωμά μας.
Το μολύβι που θα έχει βάρος 250-750 γραμμάρια, θα το δέσουμε με μια πετονιά περίπου σαρανταπεντάρα που θα έχει μήκος γύρω στο ένα μέτρο. Το παράμαλλο αυτό το δένουμε πάνω στο στριφτάρι αν υπάρχει ή το προσαρμόζουμε στο νήμα με τη βοήθεια ενός κλιπς. Τα 250 γραμμάρια είναι για ρηχά ψαρέματα για παράδειγμα 30 μέτρα ενώ το 750 για βαθιά ψαρέματα στα εκατό και βάλε μέτρα.
Αυτά που επιπλέον του βασικού εξοπλισμού θα χρειαστούμε είναι μια ζώνη μέσης, ειδικά όταν ψαρεύουμε μεγάλα ψάρια στα βαθιά κι έναν γάντζο ή μια απόχη για να βγάζουμε το πιασμένο ψάρι από τη θάλασσα στο σκάφος μας.
Δόλωμα
Το δόλωμα που θα χρησιμοποιήσουμε είναι οτιδήποτε θαλασσινό ζει και κινείται. Καλαμάρια, σουπιές και θράψαλα από τα μαλάκια καθώς επίσης κεφαλόπουλα, μελανούρια, ζαργάνες από τα ψάρια είναι τα πιο συνηθισμένα.
Εύρεση δολωμάτων
Η εύρεση των δολωμάτων αποτελεί και τη σημαντικότερη δυσκολία στο συγκεκριμένο τρόπο ψαρέματος. Η ποικιλία όμως των διαφορετικών δολωμάτων που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε μας δίνει λύσεις και κατευθύνσεις. Τους χειμερινούς μήνες που υπάρχουν τα καλαμάρια τότε θα αναζητήσουμε για δόλωμα καλαμάρια. Την άνοιξη σουπιές ενώ τους καλοκαιρινούς μήνες μελανούρια, κεφαλόπουλα κι άλλα μικρόψαρα. Το φθινόπωρο στις αρχές θα ψάξουμε για ζαργάνες ενώ όσο κρυώνει ο καιρός καλαμάρια.
Διατήρηση και συντήρηση ζωντανών δολωμάτων
Το δεύτερο πρόβλημα και δυσκολία στο ψάρεμα αυτό είναι η διατήρηση και συντήρηση των ζωντανών δολωμάτων. Αν το σκάφος μας έχει τέτοιο χώρο τότε όλα είναι απλά. Αν όχι τότε θα πρέπει να κατασκευάσουμε ένα αυτοσχέδιο ενυδρείο. Σε πρόσφατο άρθρο είχαμε παρουσιάσει μια τέτοια κατασκευή. Δείτε εδώ την κατασκευή δοχείου ζωντανού
Ψάρια
Τα ψάρια που συνήθως αναζητούμε με το φύλακα είναι οι συναγρίδες, τα φαγκριά, οι σφυρίδες, οι στήρες και τα μαγιάτικα ενώ δεν λείπουν οι εκπλήξεις. Μεγάλοι ροφοί, βλάχοι, δράκαινες, σκαθάρια πολύ συχνά μας επισκέπτονται με τα τελευταία να γίνονται προβληματικά αφού μας χαλούν το δόλωμα προτού πάει κάποιο πιο αξιόλογο ψάρι να το αρπάξει.
Τόποι
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι όλοι οι τόποι κάνουν για ψάρεμα όμως εμείς επιθυμούμε αυτούς που θα μας δώσουν πιο γρήγορα αλλά και πιο μεγάλα ψάρια. Έτσι αφήνουμε τις ισιάδες για τους άλλους και πηγαίνουμε σε απότομα σημεία με υψώματα βυθού και αγριάδες. Εκεί όπου τα άλλα εργαλεία δύσκολα ψαρεύουν ο φύλακας περνάει από πάνω και προσελκύει τους κατοίκους της περιοχής.
Τρόπος ψαρέματος
Δολώνουμε προσεκτικά στα αγκίστρια το δόλωμά μας και το ρίχνουμε στο νερό κάνοντας συγχρόνως λίγο εμπρός. Με το που έρθει κοντά μας το στριφτάρι ή η ένωση νήματος και πετονιά προσαρμόζουμε το παράμαλλο με το μολύβι το οποίο και αφήνουμε να κατέβει στο βυθό. Μόλις καταλάβουμε ότι το μολύβι πάτωσε τότε βάζουμε στο σκάφος μας μια πολύ αργή ταχύτητα κι αρχίζουμε να σέρνουμε το δόλωμά μας στο βυθό. Το καλάμι μας το βαστάμε σε μια γωνία 45 μοιρών με τη θάλασσα και παρατηρούμε τη μύτη του καλαμιού για τσιμπιές.
Με το που αισθανθούμε τσιμπιά δεν τραβάμε αλλά απεναντίας κατεβάζουμε κι άλλο προς το νερό το καλάμι μας δίνοντας την ευκαιρία στο ψάρι να ξανατσιμπήσει και να αρπάξει το δόλωμα. Όταν δούμε ότι το νήμα ισιώνει τότε τραβάμε δυνατά για να καρφώσουμε.
Αν για οποιοδήποτε λόγο το σκάφος μας τρέχει πιο πολύ από αυτό που πρέπει τότε θα κάνουμε λίγο εμπρός και λίγο κράτει ώστε να μπορεί να ψαρεύει σωστά.
Όταν διαπιστώσουμε ότι το ψάρι πιάστηκε στα αγκίστρια μας δεν κάνουμε κράτει αλλά συνεχίζουμε την πορεία μας εμπρός οδηγώντας το σκάφος μας προς τα βαθιά. Αυτό γίνεται για να μην δώσουμε στο ψάρι τη δυνατότητα και τα περιθώρια να σκαλώσει στο βυθό. Αργότερα κι όταν πια το ψάρι έχει ανέβει αρκετά ψηλά μπορούμε να κάνουμε κράτει και να ψαρέψουμε με ηρεμία και ασφάλεια το ψάρι.
Όταν το μολύβι έρθει κοντά μας ή θα βγάλουμε το παράμαλλο από τη μάνα μας ή αν δεν έχουμε τα περιθώρια θα το κόψουμε αρκετά όμως ψηλά , κοντά στον κόμπο. Έτσι μπορούμε να τυλίξουμε και το παράμαλλο στον μηχανισμό και να φέρουμε το ψάρι αρκετά κοντά στο σκάφος για να το αγκιστρώσουμε στη συνέχεια εύκολα με το γάντζο μας.
ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΕΣ
Τα παραπάνω όλα που αναφέραμε ισχύουν στις περισσότερες περιπτώσεις των ψαρεμάτων μας και είναι ο γενικός κανόνας. Όμως όπως και κάθε κανόνας έχει τις εξαιρέσεις του, πόσο περισσότερο στο ψάρεμα των μεγάλων ψαριών θα βρούμε ιδιαιτερότητες. Επειδή πολλές φορές η επιτυχία στηρίζεται στην λεπτομέρεια καλό είναι να αναφέρουμε κάποιες από αυτές για να είμαστε γνώστες κάθε φορά που θα τύχει κάτι να μπορούμε να πράττουμε το σωστό.
Μήκος παράμαλλου και τσιμπιές
Όσο πιο μακρύ είναι το παράμαλλό μας τόσο και απομακρύνεται από το βαρίδι μας το δόλωμα και τόσο πιο ασφαλή νιώθουν τα ψάρια για να αρπάξουν το δόλωμά μας. Όμως το μήκος αυτό αυξάνει την ελαστικότητα του δολώματος και μικραίνει την αίσθηση της τσιμπιάς. Αν διαπιστώσουμε ότι δεν καταλαβαίνουμε τσιμπιές και μας τρώνε το δόλωμά μας τότε ας φροντίσουμε να μειώσουμε το μήκος του παράμαλλου. Δεν είναι λίγες οι φορές που θα αναγκαστούμε να ψαρέψουμε με παράμαλλο μόλις πέντε μέτρα.
Διπλάρωμα παράμαλλου
Το εξηντάρι παράμαλλο μπορεί να φαίνεται σε κάποιους χοντρό όμως για τα δόντια των ψαριών είναι υπερβολικά λεπτό. Για να μην τα καταφέρνουν και το τρίβουν ή το κόψουν με τα δόντια τους το τελευταίο μέτρο που βρίσκονται τα αγκίστρια το διπλαρώνουμε για ασφάλεια .
Χρησιμοποίηση νήματος στο παράμαλλο
Υπάρχουν και ψάρια με ιδιαίτερα κοφτερά δόντια όπως για παράδειγμα τα φαγκριά. Σε αυτά τα ψάρια όσο χοντρό κι αν είναι το παράμαλλο και όσο και να το έχουμε διπλαρώσει υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να μας το κόψουν. Η λύση εκεί είναι η χρησιμοποίηση ενός κομματιού γύρω στο μισό μέτρο νήμα χοντρό με διάμετρο τουλάχιστον 1,2 χιλιοστά όπου θα δέσουμε πάνω του τα αγκίστρια μας. Το κομμάτι αυτό του νήματος το δένουμε στο υπόλοιπο παράμαλλο με τη βοήθεια ενός μικρού αλλά πολύ δυνατού στριφταριού.
Μήκος παράμαλλου βαριδιού
Μπορεί το μήκος του παράμαλλου του βαριδιού να είπαμε ότι είναι το ένα μέτρο όμως όταν ο βυθός που ψαρεύουμε γίνεται πολύ άγριος κι επικίνδυνος για σκάλωμα αυξάνουμε το μήκος του παράμαλλου σε ενάμιση ή και δύο μέτρα ακόμη. Ξέρουμε ότι το μολύβι είναι για να προστατεύει το δόλωμα από τα σκαλώματα και να φυλάει το παράμαλλο του δολώματος όμως δεν χρειάζεται να σκαλώνουμε συνέχεια κάτω και να χάνουμε τμήματα του εξοπλισμού μας.
Χρήση και τρίτου αγκιστριού
Όταν το δόλωμά μας είναι αρκετά μεγάλο όπως όταν δολώνουμε ζαργάνα ή όταν διαπιστώσουμε ότι τα ψάρια αρπάζουν το δόλωμά μας από τη μέση και το καταστρέφουν χωρίς να πιάνονται τότε θα χρειαστεί να προσθέσουμε και τρίτο αγκίστρι στο παράμαλλό μας. Αυτό το τρίτο αγκίστρι τοποθετείται ανάμεσα στα άλλα δύο και όταν αγκιστρώνουμε τα δυο ακριανά στο δόλωμα αυτό μπορεί να παραμείνει ελεύθερο. Σε διαφορετική περίπτωση αγκιστρώνουμε με αυτό ελαφριά το δόλωμα κάπου στη μέση του.
Τοποθέτηση πετονιάς στο μηχανισμό
Στα μεγάλα και δυνατά ψάρια όπως τα μαγιάτικα με βάρος πάνω από εικοσιπέντε κιλά καλό είναι να τοποθετούμε στο μηχανισμό μας πετονιά αντί για νήμα. Η ελαστικότητα της πετονιάς μπορεί να μην μας αφήνει να καταλάβουμε τις ψιλοτσιμπιές, όμως έχει αρκετή ελαστικότητα που χρειάζεται στην μάχη. Αυτή η ελαστικότητα είναι που θα συγχωρέσει σφάλματά μας αλλά και θα κουράσει πιο εύκολα το ψάρι.
Κράτημα καλαμιού στη μάχη
Όταν πιάσουμε ένα ψάρι ιδιαίτερα μεγάλο τότε θα φροντίσουμε να κρατάμε το καλάμι μας σε όρθια θέση ώστε να μπορεί η μύτη του να λυγίζει περισσότερο και να κουράζει και το ψάρι περισσότερο. Αυτό είναι κάτι που ο έμπειρος ψαράς το κάνει αυτόματα αλλά ο νέος πάνω στον ενθουσιασμό του ψαριού το αμελεί με δυσάρεστες πολλές φορές συνέπειες.
Γάντζωμα ψαριού
Όταν το ψάρι έρθει κοντά μας θα πρέπει να το γαντζώσουμε με ασφάλεια και να το μεταφέρουμε πάνω στο σκάφος. Το ψάρι σε αυτό το σημείο ίσως κάνει την τελευταία του προσπάθεια να δραπετεύσει. Η θέα της βάρκας κοντά του ίσως συντελεί σε αυτό. Ένα λανθασμένο αγκίστρωμα ή ένα ατυχές ίσως του δώσει αυτήν τη δυνατότητα. Για να αποφύγουμε μια δυσάρεστη κατάσταση της τελευταίας στιγμής θα πρέπει να δράσουμε αστραπιαία και σίγουρα. Δεν κοιτάμε να γαντζώσουμε το ψάρι από συγκεκριμένο σημείο αλλά με μια απότομη κίνηση το πιάνουμε με σιγουριά από το οποιοδήποτε βολικό σημείο και το φέρνουμε γοργά πάνω στο σκάφος.
Συγκράτηση κι ευσυνειδησία
Όσο δύσκολο κι αν φανεί σε κάποιους στην αρχή να πιάσουν ένα αξιόλογο ψάρι, πολύ σύντομα θα διαπιστώσουν πόσο εύκολο κι εφικτό είναι. Τα συνεχή ψαρέματα, η πείρα και η εμπειρία θα τους οδηγήσει σε ένα σίγουρο κι ασφαλές αποτέλεσμα. Όλα θα είναι εφικτά. Τότε δεν θα πρέπει να ξεχνάνε ότι είμαστε ερασιτέχνες ψαράδες και κάνουμε το χόμπι μας. Το ένα ή τα δυο ψάρια μας είναι αρκετά και δεν χρειάζεται κι άλλο τη συγκεκριμένη μέρα. Ας ευχαριστήσουμε τη μάνα θάλασσα για τα δώρα που μας πρόσφερε κι ας γυρίσουμε στο λιμάνι μας ικανοποιημένοι με τη σοδειά μας.
