Συρτη Βυθου
Συρτή-Φύλακας: Όταν η Τύχη είναι με το Μέρος μας
Πολλοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι το ψάρεμα είναι τύχη. Εμείς δε συμφωνούμε, αφού οι γνώσεις και η εμπειρία είναι αυτά που καθορίζουν συνήθως το αποτέλεσμα. Όμως όποιος διαθέτει γνώσεις κι εμπειρία και έχει την τύχη με το μέρος του, μπορεί να πάρει δύο ή και τρία ψάρια μαζί στο ίδιο δόλωμα.
Για να πιαστούν μαζί δύο ή περισσότερα ψάρια, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να υπάρχουν αυτά μαζί και να κυνηγούν παρέα. Αυτό σημαίνει ότι το ψαρευτικό μας εργαλείο θα πρέπει να πέσει στο σημείο όπου βρίσκονται τα ψάρια συγκεντρωμένα, οπότε ο ψαράς θα πρέπει να το γνωρίζει ή να το πληροφορηθεί από το βυθόμετρό του. Συνεπώς αυτός θα καθορίσει που θα πέσει η αρματωσιά του και θα καταλάβει αν ο επιλεγμένος τόπος είναι τόσο πλούσιος ώστε να μπορεί να έχει ένα αποτέλεσμα καλύτερο από το αναμενόμενο.
Το άρπαγμα δύο ψαριών μαζί όσο να ‘ναι έχει και τις δυσκολίες του, και σε καμιά περίπτωση δε σημαίνει ότι το αγκίστρωμα δύο ψαριών θα έχει ως τελικό αποτέλεσμα να ανέβουν και τα δύο στο σκάφος. Επειδή τις περισσότερες φορές τα αγκιστρώματα είναι επιπόλαια, το ξαγκίστρωμα είναι μέσα στο πρόγραμμα. Ο ψαράς σε ανάλογη περίπτωση πρέπει να είναι πιο προσεκτικός στις κινήσεις του και να μπορέσει να ξεχωρίσει ότι το βάρος στα αγκίστριά του δεν αναλογεί σε ένα αλλά σε δύο ψάρια μαζί.
Στη συρτή βυθού, αρκετοί ψαράδες χρησιμοποιούν δύο παράμαλλα με δύο διαφορετικά δολώματα. Έτσι, το να πιαστούν δύο διαφορετικά ψάρια στα δολώματά μας δεν είναι σπάνιο φαινόμενο. Το σπάνιο είναι να πιαστούν τρία ψάρια μαζί, τα δύο στο πρώτο δόλωμα και το άλλο στο δεύτερο.
Βέβαια για να μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο, θα πρέπει η αρματωσιά μας να περάσει μέσα από πολλά ψάρια, και αυτό συμβαίνει κυρίως την άνοιξη που τα ψάρια γιαλώνουν και κοπαδιαστά ανεβαίνουν στα ρηχότερα σημεία. Στήρες και συναγρίδες είναι τα πιο πιθανά είδη για διπλοπιασίματα.
Στο φύλακα ή στη ζόκα όπου το δόλωμά μας είναι μεγάλο, μπορεί να έχουμε δύο ψάρια μαζί αν ο τόπος που ψαρεύουμε είναι καλός. Τσαούσια, συναγρίδες, στήρες, σκαθάρια, είναι τα πιο συνηθισμένα, ενώ μπορεί να έχουμε στο ίδιο δόλωμα και πιάσιμο δύο ψαριών από διαφορετικό είδος, όπως για παράδειγμα μία συναγρίδα και μία στήρα. Το διπλοπιάσιμο στο φύλακα και τη ζόκα παρατηρείται κυρίως το φθινόπωρο που τα ψάρια είναι πολύ πιο ορεξάτα.
Πιάσιμο εκτός αγκιστριού
Ένα επίσης δύσκολο αλλά υπαρκτό φαινόμενο, είναι να έχουμε πιάσιμο ψαριού όχι από το αγκίστρι ή τη σαλαγκιά, αλλά από τυχαίο εξάρτημα του εξοπλισμού μας. Έτσι παρατηρούνται πιασίματα όταν πχ. το ψάρι καταπίνει το βαρίδι περνώντας το για δόλωμα, ή μπλέκεται από κάποιο σημείο του στην πετονιά του παράμαλλου ή της μάνας.
Εδώ όπως καταλαβαίνετε, επειδή δεν υπάρχει το αγκίστρι για να συγκρατήσει το ψάρι, είναι αρκετά δύσκολο να το φέρουμε στο σκάφος και το ξεψάρισμα μπορεί να γίνει ανά πάσα στιγμή. Όμως όταν το ψάρι ανέβει στο σκάφος, εκεί έχουμε όλη τη χαρά συγκεντρωμένη και ανακατεμένη με έκπληξη, και μάλιστα θα είναι ένα περιστατικό το οποίο θα μείνει χαραγμένο για πάντα στη μνήμη μας!
