Συρτη Φυλακας
Συρτή Φύλακας: Συναγρίδες με Ζωντανό Καλαμάρι
Ένα ψάρι μπορεί να ψαρεύεται με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους, δεν είναι όμως όλοι το ίδιο αποτελεσματικοί. Η εποχή, οι καιρικές συνθήκες και το είδος των δολωμάτων που υπάρχουν σε μια περιοχή είναι οι παράγοντες που θα οδηγήσουν το σύγχρονο ψαρά στη σωστή επιλογή.
Η συναγρίδα, όπως γνωρίζουμε όλοι μας, ψαρεύεται με παραγάδι, ζόκα, παραδοσιακή συρτή βυθού, μολύβι φύλακα, jigging, χοντρή καθετή, μονάγκιστρα. Σίγουρα με όλες τις τεχνικές μπορούμε να πιάσουμε αξιόλογα ψάρια, όχι όμως το ίδιο καλά όλες τις εποχές. Εμείς εδώ, προσπαθούμε κάθε φορά να δώσουμε τον πιο επίκαιρο τρόπο, έτσι ώστε να μπορέσουν όλοι οι φίλοι μας, στις ελάχιστες αυτές εξορμήσεις που πραγματοποιούν, να έχουν μια όσο το δυνατόν αποδοτικότερη «σοδειά».
Ζωντανό καλαμάρι
Το κυρίαρχο δόλωμα αυτήν την εποχή είναι αναμφισβήτητα το καλαμάρι. Τα ψάρια έχουν όλα μάθει και εθιστεί στην παρουσία του αλλά και στη γεύση του. Τους φαίνεται πολύ φυσιολογικό να δουν στην αρματωσιά μας ένα καλαμάρι και μάλιστα ζωντανό, παρά το οποιοδήποτε άλλο δόλωμα. Ο ψαράς που μπορεί να το ψαρέψει, να το διατηρήσει και να το δολώσει, έχει το μεγάλο πλεονέκτημα και η επιτυχία βρίσκεται πολύ κοντά. Αν γνωρίζει λίγο τα λημέρια των ψαριών, τότε μάλλον αυτή θεωρείται δεδομένη.
Τόποι
Τις συναγρίδες τις αναζητούμε το χειμώνα σε απότομα κατεβάσματα, σε άγριους τόπους μέσα στη λάσπη και την αμμούδα, σε μεσοπέλαγες ξέρες, σε ναυάγια. Φυκιάδες που βρίσκουν καταφύγιο τα μικρόψαρα, πλάκες, πράσινο μαρουλάκι αλλά και τραγανίτσες μπορούν επίσης να μας δώσουν αξιόλογα ψάρια, χωρίς μεγάλο κόπο. Η ύπαρξη ζωής στο βυθόμετρο είναι σημάδι ότι πρέπει να δοκιμάσουμε την περιοχή αυτήν.
Αρματωσιά
Το κλασικό διπλάρι με το σταθερό αγκίστρι στο άκρο του και το συρόμενο λίγο πιο πίσω, είναι η πιο συνηθισμένη αρματωσιά μας. Καλό είναι να γίνεται διπλάρωμα της πετονιάς, για την αποφυγή κάποιου επιπόλαιο κοψίματος, τόσο από το στόμα του ψαριού, όσο και από το τρίψιμο του παράμαλλου στο βυθό. Μισό μέτρο διπλάρωμα σύνολο είναι υπεραρκετό, ενώ το συνολικό μήκος του παράμαλλου είναι γύρω στα δέκα μέτρα. Μπορεί να γίνει κοντύτερο σε άγριο βυθό και να μακρύνει αν είμαστε σε ίσωμα. Το αόρατο είναι προτιμότερο στα ρηχά νερά, ενώ στα βαθύτερα δε θα αλλάξει κάτι στο αποτέλεσμα ότι υλικό και να χρησιμοποιήσουμε. Όσο για το πάχος της πετονιάς, αυτό μπορεί να είναι από 0,50-0,65 χιλιοστά.
Τα αγκίστρια μας πρέπει να είναι ιδιαίτερα κοφτερά και γερά. Προτιμούμε τον ίσιο κρίκο στο σταθερό, ενώ διαλέγουμε λοξό κρίκο στον κορμό για το συρόμενο αγκίστρι. Μέγεθος 4/0 – 7/0. Τα ψάρια είναι αυτά που θα μας οδηγήσουν πολλές φορές στη σωστή επιλογή. Ένα αγκίστρι πάντως 5/0 είναι κατάλληλο για όλα τα μεγέθη ψαριών.
Τρόπος δολώματος
Καρφώνουμε το συρόμενο αγκίστρι στην ουρά του καλαμαριού, ενώ το σταθερό μπορούμε να το τοποθετήσουμε είτε μέσα στο σιφόνι του καλαμαριού, είτε σε ένα πλοκάμι. Αν διαπιστώσουμε ότι τα ψάρια είναι ιδιαίτερα μεγάλα ή δεν τρώνε με όρεξη, ένα τρίτο αγκίστρι κοντά στο σταθερό, ίσως μας δώσει λύση.
Τρόπος ψαρέματος
Δολώνουμε το καλαμάρι και το αφήνουμε στο νερό λίγο μακρύτερα από τον τόπο που θέλουμε να ψαρέψουμε. Αφού ξετυλιχτεί το παράμαλλο, τοποθετούμε το μολύβι φύλακα, συνδέοντας το παράμαλλο του μολυβιού πάνω στο νήμα μας, με τη βοήθεια ενός άγκιστρου το οποίο όμως δεν περνά στο παράμαλλο.
Πατώνουμε το μολύβι μας και αρχίζουμε να κινούμαστε προς τον τόπο ψαρέματος με αργή ταχύτητα, τέτοια ώστε το μολύβι να βρίσκεται πολύ κοντά στο βυθό. Αν η μηχανή μας είναι μεγάλη και δεν μπορεί να ταξιδέψει το σκάφος με μικρότερη ταχύτητα, τότε αναγκαστικά θα κάνουμε μπρος-κράτει με ένα ρυθμό που εύκολα θα ανακαλύψουμε αφού διανύσουμε λίγα μέτρα.
Το καλάμι μας είναι σε γωνία περίπου 45 μοιρών με την επιφάνεια της θάλασσας και βρίσκεται στα χέρια μας ή μέσα στην ειδική υποδοχή της ζώνης μέσης. Αν καταλάβουμε τσιμπιά, τότε αφήνουμε να κατέβει λίγο η μύτη του καλαμιού προς τη θάλασσα (για να δώσουμε στο ψάρι τη δυνατότητα να πάρει καλύτερα το δόλωμα στο στόμα) και τραβάμε δυνατά για να το καρφώσουμε. Αν όλα πήγαν καλά, το ψάρι είναι στα αγκίστριά μας κι εμείς πρέπει να το φέρουμε κοντά μας με ασφάλεια. Δεν κάνουμε κράτει, ιδιαίτερα αν ο βυθός είναι άγριος, αλλά με το σκάφος σε πορεία τυλίγουμε νήμα στο μηχανισμό μας. Σε λίγο, όταν το ψάρι έρθει κοντά στο σκάφος, θα το ανεβάσουμε στην κουβέρτα με τη βοήθεια του γάντζου.
Τι να προσέξουμε
- Οι πρωινές ώρες είναι πάντα καλύτερες για το ψάρεμα της συναγρίδας, γιατί δεν έχει προλάβει να έρθει ακόμη άλλος να τρομάξει τα ψάρια, ειδικά σε μέρη πολυσύχναστα. Σε μέρη που δεν πολυψαρεύονται, οι μεσημεριανές ώρες θα μας δώσουν μεγάλα ψάρια, ιδιαίτερα αυτήν την εποχή.
- Το καλάμι μας, όχι ιδιαίτερα σκληρό. 15-30 λίμπρες το πολύ, είναι υπεραρκετό για τις συναγρίδες.
- Στο μηχανισμό μας χρησιμοποιούμε νήμα, για να μπορούμε να έχουμε εύκολα την αίσθηση της τσιμπιάς.
- Γενικά, αναζητήστε στο βυθόμετρο ένδειξη για σκόρπιες πέτρες σε αμμούδα. Πολλές φορές κρύβουν αξιόλογα ψάρια. Η ύπαρξη μικρόψαρων στο βυθόμετρο, είναι καλό σημάδι για ψάρεμα. Δεν είναι απαραίτητο να δούμε μεγάλα ψάρια για να ρίξουμε το δόλωμά μας στο βυθό
- Αν δεν βρείτε ζωντανό καλαμάρι τότε επιχειρείστε ψάρεμα με νωπό. Θα χρειαστεί όμως ένα βαριδάκι στη κοιλιά για να μην φέρνει βόλτα και καλό είναι να του κόψουμε τα δυο μακριά πλοκάμια.
- Προσπαθήστε να μην αφήνετε χαλαρό ποτέ το ψάρι, αλλά να έχει πάντα αντίσταση. Τυχόν χαλάρωμα μπορεί να μας ξεψαρίσει.
- Ιδιαίτερα επικίνδυνο σημείο, είναι αυτό που αφαιρούμε το μολύβι φύλακα από το νήμα μας. Η στιγμή αυτή είναι κρίσιμη και έχουν χαθεί πολλά ψάρια.
Είμαστε ερασιτέχνες ψαράδες και σεβόμαστε τη θάλασσα. Όταν πιάσουμε ένα ή δυο ψάρια, σταματούμε το ψάρεμα και γυρίζουμε ευχαριστημένοι πίσω στο λιμάνι. Η γαλανή μας έδωσε κι αυτήν τη φορά πλούσια τα δώρα της.