Συρτη Βυθου
Συρτή Βυθού: Μύηση στην Τεχνική
Κάθε εποχή έχει τους δικούς της τρόπους ψαρέματος που αποδίδουν και καταφέρνουν να βγάζουν αξιόλογα ψάρια. Ο ψαράς που γνωρίζει αρκετούς από αυτούς έχει τη δυνατότητα να προσαρμόζει τον προσωπικό του τρόπο ψαρέματος πάνω σε αυτούς ενώ αυτός που παραμένει οπαδός του ενός θα αναγκαστεί να μείνει αρκετά μεγάλο διάστημα άψαρος.
Όλο το χειμώνα τα ψάρια έτρωγαν εύκολα το ζωντανό δόλωμα και ιδιαίτερα το καλαμάρι που βρισκόταν σε αφθονία. Όμως μπαίνοντας προς την άνοιξη αρχίζουν να αλλάζουν συνήθειες. Το ζωντανό παύει να προκαλεί τόσο πολύ και προτιμούν τα τεχνητά τα οποία κινούνται σε μεγαλύτερες ταχύτητες. Φεύγουμε από την εποχή του φύλακα και οδεύουμε προς την εποχή της παραδοσιακής συρτής βυθού. Εδώ θα προσπαθήσουμε να δώσουμε κάποιες βασικές οδηγίες προς τους φίλους που σκέφτονται να ασχοληθούν με τη συγκεκριμένη τεχνική ενώ σε επόμενο άρθρο θα μπούμε στις λεπτομέρειες.
Εξοπλισμός
Αυτό που θα χρειαστούμε είναι μία μεγάλη και ευρύχωρη λεκάνη, αρκετά μέτρα σκοινί τύπου Dacron, πετονιά εκατοστάρα, μολύβια συρτής βάρους 150-160 γραμμαρίων, ένα λίγο μικρότερο συρόμενο70-100 γραμμαρίων, ένα στριφτάρι, παράμαλλο πάχους 0,60-0,70 και μερικά τεχνητά. Βυθόμετρο για να βλέπουμε το βάθος στο σκάφος μας κι ένα gps για να υπολογίζουμε κυρίως την ταχύτητα, εκτός κι αν το βυθόμετρό μας έχει και ταχύτητα.
Αρμάτωμα
Τοποθετούμε λίγα μέτρα σκοινί στη λεκάνη μας, κόβουμε και δένουμε ένα από τα βαρίδια της συρτής. Μετράμε πέντε οργιές και δένουμε ένα δεύτερο μολύβι. Στη συνέχεια άλλες πέντε οργιές και άλλο μολύβι και πάμε έτσι ώστε να δέσουμε την πλειοψηφία των μολυβιών μας. Όταν φθάσουμε στα 3 τελευταία τότε θα χρησιμοποιήσουμε πετονιά εκατοστάρα αντί για νήμα σε απόσταση πάλι πέντε οργιές από μολύβι σε μολύβι. Τελειώνοντας και το τελευταίο μολύβι αφήνουμε πάλι πέντε οργιές, περνάμε στη πετονιά ένα συρόμενο μολύβι 70-100 γραμμαρίων και στο άκρο δένουμε ένα στριφτάρι. Στο άλλο άκρο του στριφταριού δένουμε το παράμαλλό μας και στο άκρο του παράμαλλου το τεχνητό μας.
Ο συνολικός αριθμός των μολυβιών έχει να κάνει με το βάθος που ψαρεύουμε. Υπολογίστε χοντρικά μολύβι και 2 μέτρα βάθος. Έτσι κάποιος που σκέπτεται να ψαρέψει μέχρι τα τριάντα μέτρα βάθος τότε τα 15 μολύβια του είναι υπεραρκετά. Αν κάποιος σκέπτεται μέχρι τα σαράντα μέτρα τότε θέλει 20 μολύβια κ.ο.κ. Πάντως να ξέρετε ότι μέχρι τα 20 μολύβια μπορούμε να τα χειριστούμε με κάποια άνεση με τα χέρια. Για περισσότερα θα χρειαστούμε τη βοήθεια ενός ηλεκτρικού μηχανισμού, που στην ελληνική αγορά υπάρχουν πολλοί και αξιόλογοι.
Ταχύτητα σκάφους και βάθος ψαρέματος
Η μεγάλη δυσκολία που έχει το συγκεκριμένο ψάρεμα είναι να καταφέρουμε να περνάμε το δόλωμά μας κοντά στο βυθό που βρίσκονται τα ψάρια που αναζητούμε. Αν ακουμπήσουμε στο βυθό υπάρχει κίνδυνος να σκαλώσει το τεχνητό μας ενώ αν είμαστε ψηλά οι τσιμπιές θα είναι λιγοστές. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να κινιόμαστε σε ένα ύψος από το βυθό το πολύ τριών μέτρων. Για να το καταφέρουμε αυτό θα πρέπει να υπολογίσουμε το βάθος σωστά που βρίσκεται σε συνδυασμό βαριδιών στο νερό και ταχύτητας σκάφους.
Ο κανόνας που συνήθως ακολουθούμε είναι ο εξής: με μια ταχύτητα σκάφους γύρω στους 3,1-3,4 κόμβους κάθε μολύβι με τις αποστάσεις αρματώματος που είπαμε παραπάνω κατεβάζει τη συρτή μας δύο μέτρα κάτω. Αν σε αυτό υπολογίσουμε και το βάθος πλεύσης του δολώματος μπορούμε να έχουμε μία εικόνα.
Ας δούμε ένα παράδειγμα. Πείτε ότι έχουμε στη συρτή μας ένα τεχνητό που λέει ότι κατεβαίνει 3 μέτρα και θέλουμε να ψαρέψουμε σε βάθος 18 μέτρων. Αν αμολήσουμε στο νερό 7 μολύβια τότε 7 μολύβια επί 2 μέτρα το κάθε μολύβι έχουμε σύνολο 14 μέτρα. Αν στα 14 αυτά μέτρα προσθέσουμε και τα 3 που κατεβαίνει το τεχνητό μας είμαστε στα 17, δηλαδή ένα μέτρο πάνω από το βυθό που σημαίνει ότι είμαστε ιδανικά. Αν στη συνέχεια διαπιστώσουμε ότι ο βυθός ρηχαίνει τότε μαζεύουμε κάποιο μολύβι ενώ όταν δούμε ότι βαθαίνει αμολάμε μολύβι. Τα μάτια μας είναι πάντα στο βυθόμετρο ενώ προσπαθούμε να είμαστε συνέχεια σε μια ισοβαθή για να μην έχουμε ανεβοκατεβάσματα συνεχώς μολυβιών. Επίσης η πορεία μας είναι σε ευθεία γραμμή και με σταθερή ταχύτητα.
Τεχνητά
Τα τεχνητά δολώματα που χρησιμοποιούμε έχουν συνήθως μήκος 14 εκατοστά και άνω και είναι απομίμηση ψαριού ή καλαμαριού. Στο εμπόριο θα βρούμε μεγάλη ποικιλία σε σχέδια αλλά και σε χρωματισμούς.
Επιλέξτε για αρχή κάποιο επώνυμο δόλωμα που είναι δοκιμασμένο και αποδίδει στην πάροδο του χρόνου και από χρωματισμούς έντονα χρώματα για βαθιά ψαρέματα και πιο σκούρα για ρηχά. Η μεταλλική γλώσσα είναι καλύτερη στις φωτεινές μέρες και όταν ο ήλιος είναι ψηλά ενώ η πλαστική γλώσσα όταν ο καιρός είναι μουντός καθώς επίσης το σούρουπο και ξημέρωμα.
Τόποι
Οι τόποι που προτιμούμε να ψαρεύουμε με τη συρτή βυθού είναι οι αποχές και κομμάτια κοντά σε άγριο βυθό (ξέρα, κατέβασμα, μονόπετρα κ.α.) αλλά με μικρές υψομετρικές διαφορές.
Ψάρια
Μεγάλες συναγρίδες, σφυρίδες, στήρες, ροφοί τα ψάρια που συνήθως απευθυνόμαστε στα ψαρέματα κοντά στο βυθό. Αν ανέβουμε λίγο ψηλότερα τότε αναζητούμε λούτσους, ρίκια, μανάλια ενώ ποτέ δεν λείπουν και οι εκπλήξεις.
ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΜΑΣ ΦΙΛΟΥΣ
- Στην αρχή αρματώνουμε τη συρτή μας με 15 ή το πολύ 20 βαρίδια και στη συνέχεια όταν δούμε ότι έχουμε τη δυνατότητα για περισσότερα μπορούμε εύκολα να τα προσθέσουμε στην αρματωσιά μας.
- Την αρματωσιά μας την κρατούμε πάντα από κάποιο βαρίδι και δεν την αφήνουμε ποτέ δεμένη ή ακινητοποιημένη σε κάποιο μηχανισμό συρτής ή τμήμα του σκάφους μας.
- Δεν σέρνουμε σε τόπους με απότομες διακυμάνσεις βάθους αλλά σε ομαλούς βυθούς παίρνοντας μια ισοβαθή που προσπαθούμε να την ακολουθήσουμε όσο μπορούμε πιο πιστά.
- Προσπαθούμε να κρατήσουμε σταθερή την ταχύτητα του σκάφους ανάμεσα στα 3,1 με 3,4 μίλια.
- Αποφεύγουμε τις απότομες στροφές και όταν θα χρειαστεί να στρίψουμε το σκάφος αυτό θα συνοδεύεται είτε με μάζεμα βαριδιών είτε με αύξηση ταχύτητας είτε και με τα δυο συγχρόνως. Σε αντίθετη περίπτωση το σκάλωμα παραμονεύει.
- Όταν για οποιοδήποτε λόγο καταλάβουμε κάτι περίεργο στη συρτή μας, όπως για παράδειγμα μικροτσιμπιά, απότομο πρόσκαιρο βάρος, διαφορετική συμπεριφορά, τότε δεν την αφήνουμε να ψαρεύει αλλά τη σηκώνουμε για να την ελέγξουμε. Το παραμικρό σκουπιδάκι που θα έχει το τεχνητό μας θα έχει σα συνέπεια να μην ψαρεύει καθόλου. Εξάλλου το πιάσιμο φυκιού είναι μια ένδειξη ότι ψαρεύουμε χαμηλά και πρέπει να ανεβάσουμε βαρίδι.
- Είναι προτιμότερο να ψαρεύουμε ψηλότερα από το βυθό παρά να σέρνουμε πάνω του. Εκτός από το σκάλωμα ή το πιάσιμο σκουπιδιού που σημαίνει το τέλος αυτής της ριξιάς τα ψάρια αρπάζουν αυτήν την εποχή τα δολώματα αρκετά ψηλά άρα δεν υπάρχει λόγος να οδηγούμαστε σε επικίνδυνες καταστάσεις.
- Όταν πιαστεί το ψάρι, που θα το καταλάβουμε από την απότομη αλλαγή του βάρους της συρτής, δεν κάνουμε κράτει αλλά ακολουθούμε την πορεία μας κανονικά. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε μετά από κάποια βαρίδια είναι να ελαττώσουμε τις στροφές της μηχανής μας.
- Προτιμούμε να ψαρεύουμε μεσημεριανές ώρες και με μεταλλική γλώσσα τεχνητά αν απευθυνόμαστε σε συναγρίδες, και απογευματινές και πρώτες πρωινές ώρες και με πλαστική γλώσσα τεχνητά αν αναζητούμε σφυρίδες, στήρες και ροφούς.
- Γάντζος ή απόχη απαραίτητα στο σκάφος μας και δεν επιχειρούμε σε καμιά περίπτωση να ανεβάσουμε πιασμένο ψάρι στο σκάφος χωρίς τη βοήθειά τους.
