Συρτη Βυθου
Συρτή Βυθού: Στήρες στο Ανέβασμα
Η συρτή βυθού είναι μία τεχνική που αποδίδει ιδιαίτερα αυτήν την εποχή, και οι στήρες είναι από τους πιο τακτικούς επισκέπτες στα τεχνητά μας δολώματα. Έτσι, εδώ θα ασχοληθούμε μαζί της, προσπαθώντας να δούμε πως θα την προσεγγίσουμε ευκολότερα.
Τόποι
Τέλη άνοιξης με αρχές καλοκαιριού, συναντάμε τις στήρες σε βραχώδεις αποχές με απότομη κλίση και σε κατρακύλια που καταλήγουν σε φυκιάδες. Επίσης, θα τις βρούμε πολύ συχνά σε βραχώδη σκαλοπάτια μέσα σε αμμώδη βυθό. Αρχικά κοπαδιάζουν με ψάρια ίδιου μεγέθους, αργότερα κυκλοφορούν σε ζεύγη, ενώ δεν είναι ασυνήθιστο να συναντηθούμε και με μοναχικά ψάρια.
Ανεβάσματα ψαριών
Βρισκόμαστε σε μια μεταβατική εποχή, όσον αφορά στα «λημέρια» των περισσότερων ψαριών. Οι στήρες, όπως και πολλά άλλα είδη, αφήνουν τα βαθιά σημεία και ξεχύνονται προς τα ρηχά όπου και εγκαθίστανται μόνιμα, μέχρι να ξανακατηφορίσουν προς τα τέλη του φθινοπώρου. Αυτή η μετακίνηση δε γίνεται σταδιακά και μεμονωμένα, αλλά μονομιάς, και σημεία που τη μια μέρα είναι «κρανίου τόπος», την επόμενη σφύζουν από ζωή και κινητικότητα. Ψάρια από όλα τα είδη που αναζητούμε με τη συγκεκριμένη τεχνική (στήρες, σφυρίδες, ροφοί, συναγρίδες), κυκλοφορούν στα ρηχά λημέρια άφοβα κι άμαθα για τους υπάρχοντες κινδύνους, αφού εκεί που βρίσκονταν δεν τα κυνηγούσε σχεδόν κανένας. Έτσι, όποιος καταφέρει να τα πετύχει στο ανέβασμα, μπορεί εύκολα να πάρει όσα από αυτά θελήσει. Αργότερα, όταν θα έχουν πλέον συνειδητοποιήσει τι συμβαίνει, θα σκορπίσουν και θα σταματήσουν να αποτελούν τον εύκολο στόχο.
Όλοι οι συρταδόροι περιμένουν με ανυπομονησία την εποχή του ανεβάσματος (συνήθως διαρκεί λιγότερο από βδομάδα), όπου έχουν την ευκαιρία να πραγματοποιήσουν ικανοποιητικότατες ψαριές. Βέβαια, αν θέλουμε να χαίρονται το ψάρεμα και τα παιδιά μας, χρειάζεται να δείξουμε σωφροσύνη και εγκράτεια, παίρνοντας ένα-δύο ψάρια και όχι όλο το κοπάδι.
Τρόπος ψαρέματος
Η στήρα αρέσκεται να κυνηγά τα θηράματά της αρκετά ψηλά από το βυθό. Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι αναγκαίο να την αναζητούμε «κολλητά» στον πυθμένα (όπως κάνουμε με τα υπόλοιπα μαυρόψαρα, με κίνδυνο σκαλώματος των δολωμάτων), αλλά αρκετά πιο πάνω. Προσπαθούμε να περάσουμε τους τόπους όπου συνηθίζει να συχνάζει, κάνοντας αρκετές εναλλαγές στην ταχύτητα και τραβώντας απότομα, αφού αυτό έχει δείξει ότι τις έλκει ιδιαίτερα. Φροντίζουμε να περνάμε πάντα από παλιά, καλά λημέρια μας, αφού περιοχές που μας έδωσαν μια χρονιά ψάρια θα συνεχίσουν να μας δίνουν και τις επόμενες.
Γενικά, χτυπάει σε όλα τα γνωστά μας τεχνητά, 14άρια και 18άρια, ενώ δε θα πρέπει να παραξενευτούμε αν τη δούμε πιασμένη και σε πολύ μικρότερα δολώματα, μιας και είναι ψάρι παμφάγο. Πάντα είναι πολύ καλά πιασμένη, και σπάνια θα τη δούμε επιπόλαια αγκιστρωμένη, γιατί επιτίθεται για να φάει και όχι για να διώξει, όπως κάνουν τα υπόλοιπα ψάρια που αναζητούμε με τη συρτή βυθού.
Ένα από τα «μυστικά» μας, είναι η επιλογή χρωματισμού ανάλογα με τις επικρατούσες καιρικές συνθήκες. Έτσι, με συννεφιά προτιμούμε τα σκούρα τεχνητά, πρασινομπλέ ή μαύρα, και τις μέρες με ηλιοφάνεια τεχνητά ανοικτού χρώματος, πρασινοκίτρινα, κόκκινα ή άσπρα.
Καλή επιτυχία.