Καθετη-Τσαπαρι
Βαθιά Καθετή: Η διακριτικότητα της Αρματωσιάς μας
Πολλοί είναι οι φίλοι που πιστεύουν ότι στα βαθιά τα ψάρια είναι χαζά και μπορείς να τα πιάσεις εύκολα με οποιαδήποτε αρματωσιά επιλέξεις. Είναι έτσι στην πραγματικότητα ή μήπως σφάλλουν;
Αφορμή για αυτό το άρθρο ήταν μια τελευταία μας εξόρμηση στα βαθιά για μπαλάδες. Ψάρεμα όχι μοναχικό αλλά παρεΐστικο. Ο καλός καιρός σε συνδυασμό με αρκετό ελεύθερο χρόνο μας έδωσε τη δυνατότητα για ένα μακρινό ψάρεμα. Τα σημάδια ήταν περασμένα στο gps. Όμως δεν χρειαζόντουσαν. Στον τόπο πάνω βρισκόντουσαν κι άλλα τέσσερα που σύντομα έγιναν πέντε σκάφη και καθέτευαν.
Το βάθος γύρω στα 200 μέτρα. Βγάλαμε μια καρούλα αδειανή και την γεμίσαμε με μια κατοστάρα πετονιά, μάτσο από αυτήν που χρησιμοποιούν για το αρμάτωμα των παραγαδιών. Στη συνέχεια γεμίσαμε τη σακούλα μας με ψιλό χαλικάκι, την κλείσαμε και την δέσαμε στο άκρο της χοντρής πετονιάς. Την γεμισμένη αυτήν σακούλα την αφήσαμε να κατέβει σιγά σιγά προς το βυθό. Ήταν η άγκυρά μας. Όταν αργότερα θα θέλαμε να φύγουμε θα μαζεύαμε την πετονιά, θα σκιζόταν η σακούλα , θα έφευγε το χαλικάκι και θα παίρναμε στην επιφάνεια την άδεια σακούλα. Ένας εύκολος και πρακτικός τρόπος φουνταρίσματος πάνω στα γκρέμια, όπου η κλασική άγκυρα σκαλώνει.
Αφού αφήσαμε αρκετή πετονιά για το ρέμα και διαπιστώσαμε ότι το σκάφος μας είχε ακινητοποιηθεί, δέσαμε τη πετονιά στο κοράκι του σκάφους και αφαιρέσαμε την καρούλα από τον μηχανισμό. Τη θέση της πήρε μια άλλη παρόμοια καρούλα, γεμισμένη αυτήν τη φορά με νήμα χοντρό. Στο νήμα αυτό, με τη βοήθεια μιας παραμάνας, σύνδεσα μια αρματωσιά για μπαλάδες. Δόλωσα τα αγκίστρια της με γαρίδα κατεψυγμένη και καλαμάρι κοπανισμένο και σύνδεσα στο άκρο της αρματωσιάς ένα αρκετά βαρύ μολύβι. Άφησα την αρματωσιά μου να πατώσει και παρατηρούσα το φίλο μου που έκανε κι αυτός την ίδια διαδικασία.
Ο πρώτος τσίμπος δεν άργησε να φανεί. Το πιάσιμο του ψαριού δεν ήταν ξεκάθαρο λόγο του βάθους, όμως συνήθως σε αυτά τα βάθη ο τσίμπος συνοδεύεται από πιάσιμο ψαριού. Αφήνω ακόμα λίγο χρόνο για να τσιμπήσει και άλλο ψάρι και ανεβάζω την αρματωσιά.
Το ανέβασμα διαρκεί μερικά λεπτά. Αν υπολογίσεις και το κατέβασμα και το δόλωμα είναι σχεδόν ένα τέταρτο. Το να ανεβάσεις την αρματωσιά σου χωρίς ψάρι είναι λανθασμένη επιλογή και χάσιμο χρόνου. Όμως δεν μπορείς να κάνεις διαφορετικά και για αυτό κοιτάς και να είσαι σε καλό μέρος και τα εργαλεία σου να είναι σωστά αρματωμένα και δολωμένα.
Ένας μεγάλος μπαλάς κοντά στο κιλό και δυο τρεις μικρότεροι ήταν η πρώτη μου σοδειά. Καθόλου άσχημα για ξεκίνημα. Ξεδολώνω τα ψάρια, τοποθετώ νέο δόλωμα στα αγκίστρια και αφήνω την αρματωσιά μου να κατέβει μόνη της προς τα κάτω αξιοποιώντας το χρόνο του κατεβάσματος με κόψιμο δολωσιών για να υπάρχουν στη συνέχεια.
Ο φίλος μου ανεβάζει και αυτός την αρματωσιά του στην επιφάνεια αλλά άδεια από ψάρια. Αυτό με βάζει σε υποψίες γιατί και οι δυο μας χρησιμοποιούμε το ίδιο δόλωμα. Θα έτυχε μάλλον σκέφτηκα και δεν του δίνω άλλη σημασία αφού νέα τσιμπήματα παίρνω στην καθετή μου και βάζω μπρος να την ανεβάσω. Άλλοι τρεις μπαλάδες και μια σκορπίνα προστίθενται στη σοδειά μας.
Ο φίλος ανεβάζει κι αυτός για δεύτερη φορά αφού πήρε κάποια τσιμπηματάκια, αλλά κι εδώ το αποτέλεσμα είναι αποκαρδιωτικό. Ούτε ένα ψάρι. Παρατηρώ προσεκτικά την αρματωσιά του και διαπιστώνω ότι έχει συρμάτινα παράμαλλα. Μήπως τα ψάρια τα βλέπουν και δεν τσιμπούν; Του εκφράζω τον προβληματισμό μου και προθυμοποιούμαι να του δώσω μια αρματωσιά όμοια με τη δική μου με παράμαλλα από πετονιά αλλά δεν συμφωνεί. Θα χρειαστεί να σηκώσει και τρίτη άψαρη φορά για να δεχτεί να δοκιμάσει την αρματωσιά μου. Το αποτέλεσμα στη συνέχεια ήταν το ανέβασμά του να συνοδεύεται από ψάρια και μάλιστα αξιόλογα σε μέγεθος.
Συμπέρασμα: Το περιστατικό αυτό μας έδειξε ότι τα ψάρια, ακόμη και στα βάθη των διακοσίων μέτρων, βλέπουν, παρατηρούν και διακρίνουν. Δεν είναι χαζά να αρπάξουν οτιδήποτε τους κατεβάσεις με οποιοδήποτε τρόπο. Θέλουν αρματωσιά κατασκευασμένη με διακριτικό τρόπο ώστε το δόλωμα να μοιάζει πιο φυσικό και να μην κρύβει παγίδα που βγάζει μάτια.
Τι να προσέξουμε
Καλό είναι να κάνουμε μια αναφορά σε κάποιες λεπτομέρειες που πολλές φορές δεν δίνουμε την πρέπουσα σημασία και μετά αναρωτιόμαστε τι έφταιξε και το ψάρεμά μας δεν ήταν τόσο αποδοτικό όσο επιθυμούσαμε.
Διακριτικές αρματωσιές. Όσο πιο ρηχά ψαρεύουμε τόσο πιο λεπτά πρέπει να είναι τα παράμαλλά μας και η υπόλοιπη αρματωσιά μας. Τα ψάρια θα τσιμπήσουν καλύτερα στις λεπτές πετονιές φθάνει όμως να μην είναι τόσο λεπτές που να υπάρχει κίνδυνος να κοπούν και να χάσουμε ένα αξιόλογο ψάρι αλλά και να μην στρίβουν. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα βάλουμε τα σωληνάκια μας και τα άλλα παρελκόμενα. Απλώς στην άκρη του παράμαλλου να υπάρχει ένα τμήμα πετονιάς, έστω 5 εκατοστά και στη συνέχεια το αγκίστρι. Το δόλωμα που θα τοποθετηθεί στο αγκίστρι θα μπορεί να «πλέει» κατά κάποιο τρόπο παρουσιάζοντας μια φυσιολογική κίνηση μέσα στο νερό και να μην είναι ακίνητο όπως αν το παράμαλλό μας είναι όλο συρμάτινο ή άκαμπτο.
Κοφτερά, χοντρά και σκληρά αγκίστρια. Τα αγκίστρια μας λογικό είναι να κόβουν για να μπορούν να αγκιστρώσουν το ψάρι που θα τσιμπήσει. Όμως επειδή το βάθος είναι μεγάλο και το ανέβασμα διαρκεί αρκετά λεπτά θα πρέπει να είναι και σκληρά για να μην ανοίγουν και αν γίνεται και με χοντρό στέλεχος για να μην κόβουν το χείλος του ψαριού. Και για όσους παραπονιούνται ότι χάνουν τα ψάρια κατά το ανέβασμα, η χρήση κυκλικών αγκιστριών ίσως είναι μια καλή πρόταση.
Χάντρες και πούλιες. Εμείς προσπαθούμε να μαζέψουμε το κοπάδι των ψαριών κοντά στην αρματωσιά μας. Για να μπορέσει αυτή να γίνει ορατή, πέρα από το δόλωμα που είναι ο καλύτερος κράχτης, τοποθετούμε στην αρματωσιά μας και στα παράμαλλα μας πράσινες φωσφορίζοντες χαντρούλες και πούλιες.
Καλή παρουσίαση δολώματος. Το καλό κόψιμο των δολωμάτων μας και η σωστή δόλωση των αγκιστριών μας κάνει το δολωμένο αγκίστρι πολύ πιο ελκυστικό στα ψάρια και το καταπίνουν σχεδόν με τη μία. Σε διαφορετική περίπτωση ενός κακοδολωμένου αγκιστριού τα ψάρια θα πηγαίνουν και θα τραβούν τις ακρίτσες που περισσεύουν μέχρι να πάρουν όλο το δόλωμα από το αγκίστρι χωρίς ασφαλώς να πιαστούν.
Ποικιλία δολωμάτων. Καλό είναι στα βαθιά μας ψαρέματα να έχουμε και ένα δεύτερο εναλλακτικό δόλωμα. Κάποιες φορές το δεύτερο αυτό δόλωμα θα κρίνει και το αποτέλεσμα. Δολώνουμε τα αγκίστρια μας και με τα δυο είδη δολωμάτων ή και τρίτου αν υπάρχει η δυνατότητα και παρατηρούμε τις προτιμήσεις των ψαριών τη συγκεκριμένη μέρα. Όποιο δόλωμα δούμε ότι προτιμείται με αυτό δολώνουμε τα περισσότερα αγκίστρια μας. Ποτέ όμως όλα γιατί μπορεί να παρουσιαστεί και κάποιο διαφορετικό είδος ψαριού που να θέλει διαφορετικό δόλωμα. Γαρίδα, ψαροδόλι και καλαμάρι κοπανισμένο τα πιο συνηθισμένα δολώματά μας.
Μπαταρία. Οι περισσότεροι σε αυτά τα βάθη ψαρεύουμε με ηλεκτρικούς μηχανισμούς. Αυτοί μπορεί να είναι σταθερής βάσης ή μηχανισμοί καλαμιού. Και τα δυο είδη για να λειτουργήσουν χρειάζονται ρεύμα και συνεπώς μπαταρία. Αν παίρνουν ρεύμα από την μπαταρία του σκάφους τότε καλό είναι στο ανέβασμα να έχουμε ανοικτή την μηχανή για να γεμίζει η μπαταρία και να μην αδειάσει. Οι πιο προνοητικοί και αυτοί που ασχολούνται σχεδόν αποκλειστικά με αυτό το ψάρεμα έχουν και δεύτερη μπαταρία που παίρνουν ρεύμα οι μηχανισμοί από αυτήν και η πρώτη είναι για να βάζουν μόνο μπροστά τη μηχανή του σκάφους τους.
Ασφάλεια. Το ψάρεμα της βαθιάς καθετής προϋποθέτει καλοσύνη αφού οι αποστάσεις που διανύουμε μεγάλες και μάλιστα μακριά από την ακτή. Πρόβλεψη καιρού, αξιόπλοο σκάφος και παρέα ενός δεύτερου σκάφους είναι αυτά που θα κάνουν το ψάρεμα μας πιο ασφαλή. Η ασφάλεια είναι αυτό που πρέπει να κυριαρχεί και στη συνέχεια το καλό αποτέλεσμα.