Καθετη-Τσαπαρι
Βαθιά Καθετή: Μπαλάδες Εκεί όπου Συναντιούνται οι Ισοβαθείς
Η εύρεση ενός ψαρότοπου είναι αυτό που απασχολεί τους περισσότερους από εμάς τους ψαράδες. Μπορεί να έχουμε τον καλύτερο εξοπλισμό και να είμαστε πολύ ικανοί ψαράδες, αλλά αν δεν πάμε σε τόπο αξιόλογο, όσες φιλότιμες προσπάθειες κι αν κάνουμε, το αποτέλεσμα θα είναι αρνητικό.
Προσπαθώντας να μάθουμε από άλλους συναδέλφους μέρη μυστικά και «παρθένα», δε νομίζω ότι θα καταφέρουμε κάτι, εκτός αν πρόκειται για φίλο κολλητό με τον οποίον εξορμούμε πολλές φορές μαζί. Έτσι η εύρεση των τόπων αφήνεται στην κυριολεξία πάνω μας κι εμείς είμαστε αυτοί που πρέπει να μεριμνήσουμε για την επιτυχία της εξόρμησής μας. Κι αν σε μια εξόρμηση με διαφορετικό τρόπο ψαρέματος δεν παίζει ιδιαίτερο ρόλο η αψαρία, εδώ που εξορμούμε μακριά, σε πέλαγα με τη στεριά μίλια μακριά, σε βάθη που ξεπερνούν τα 200 μέτρα, το αποτέλεσμα πρέπει να είναι αν όχι καλό, τουλάχιστον αρκετά ικανοποιητικό.
Κάποτε που ξεκινούσα τις εξορμήσεις μου, προσπαθούσα κι εγώ να ανακαλύψω καλούς τόπους στα βαθιά από φίλους και γνωστούς. Όσα σημάδια κι αν μου φανέρωναν, κι όσες πληροφορίες και αν μου έδιναν, στο τέλος το αποτέλεσμα ήταν αρνητικό. Οι τόποι και τα μέρη τους ήταν Β΄ ή Γ΄ κατηγορίας, κι έπρεπε μόνος μου να καθίσω να ανακαλύψω τα Α΄ κατηγορίας, αυτά που κρατούσαν επτασφράγιστο μυστικό.
Βάζοντας όμως κάτω λογική κι εμπειρία, γρήγορα κατάφερα να βρω σχεδόν όλους τους ψαρότοπους, όχι μόνο στα δικά μου λημέρια, αλλά και σε μέρη άγνωστα. Οι βυθομετρικοί χάρτες, το βυθόμετρο και το GPS έγιναν οι συνεργάτες μου, που κάθε φορά μου έβρισκαν ένα νέο ψαρότοπο, ίσως και καλύτερο από τους προηγούμενους. Το μυστικό και το «κόλπο» ήταν ένα: να βρω που συναντιούνται πιο κοντά οι ισοβαθείς, και να πάω εκεί να δοκιμάσω.
Λέγοντας «ισοβαθή», εννοούμε την γραμμή εκείνη του χάρτη η οποία ενώνει σημεία με το ίδιο βάθος. Δηλαδή άλλη ισοβαθή έχουν τα σημεία με βάθος 200 μέτρα, άλλη αυτά με 210, κι άλλη αυτά με 220 κοκ.
Οι μπαλάδες και τα υπόλοιπα ψάρια που συνήθως αναζητούμε με βαθιά καθετή, κυκλοφορούν σε τόπους, σε «κοφτά κομμάτια» όπως συνηθίζουμε να λέμε, όπου το βάθος αλλάζει απότομα. Τι σημαίνει αυτό; Ψάχνουμε στον χάρτη μας για βαθιά σημεία, 200+ μέτρα, όπου οι ισοβαθείς σχεδόν ενώνονται μεταξύ τους. Όσο πιο κοντά είναι οι ισοβαθείς, τόσο πιο απότομο είναι το βάθος, ενώ όσο πιο μακριά, τόσο πιο ομαλά εξελίσσεται.
Αφού βρούμε κάποια τέτοια ενδιαφέροντα σημεία, τα μαρκάρουμε στον χάρτη και τα επισκεπτόμαστε σε πρώτη ευκαιρία με το βυθόμετρο ανοικτό, για να δούμε αν όντως αυτά που λέει ο χάρτης ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Αυτό είναι κάτι που εύκολα διαπιστώνεται, ενώ και μια ριξιά με αναμμένη τη μηχανή θα μας δώσει πιο πρακτικά αποτελέσματα για τη ζωντάνια του συγκεκριμένου βυθού.
Κομμάτια άνευ σημασίας απορρίπτονται, ενώ τα καλά μαρκάρονται στο GPS. Με αυτόν τον τρόπο αποκτάμε σχετικά εύκολα και γρήγορα μια πληθώρα σημαδιών, γνωστά ή άγνωστα στους υπολοίπους, ικανά να μας προσφέρουν αξιόλογες και ευχάριστες στιγμές, γεμάτες δυνατές συγκινήσεις.
