Καθετη-Τσαπαρι
Βαθιά Καθετή: Μπαλάδες & Σκορπίνες το Καλοκαίρι
Όσο μπαίνουμε στην καρδιά του καλοκαιριού και ζεσταίνουν τα νερά, τόσο πιο κατάλληλη γίνεται η εποχή για τους λάτρεις της βαθιάς καθετής. Οι μπαλάδες και οι σκορπίνες πλησιάζουν σε ρηχότερα μέρη, τα οποία είναι πιο προσιτά και για να τα προσεγγίσουμε αλλά και για να τα ψαρέψουμε.
Όταν μιλάμε για βαθιά καθετή, αναφερόμαστε σε μπαλάδες από 400 γραμμάρια έως και ένα κιλό, ενώ οι σκορπίνες με τα φανταχτερά χρώματα συχνά ξεπερνούν το κιλό. Τους χειμωνιάτικους μήνες βρίσκουμε αυτά τα θηράματα σε βάθη κοντά στα 300 μέτρα και πολλές φορές ακόμα πιο βαθιά. Ένα τέτοιο ψάρεμα απαιτεί πολύ βαριά εργαλεία. Το αγκυροβόλιο είναι αρκετά δύσκολο και συχνά δεν καταλήγει στον επιθυμητό τόπο, ενώ σπαταλάμε αρκετό περισσότερο χρόνο για να ανέβουν και να κατέβουν οι καθετές μας.
Την περίοδο που διανύουμε, δε χρειάζεται να πάμε σε βάθη μεγαλύτερα των 200 μέτρων. Οι μπαλάδες ανεβαίνουν ρηχά για να γεννήσουν και παραμένουν εκεί μέχρι και τέλη Αυγούστου, ορεξάτοι και πρόθυμοι να γευτούν τα δολώματά μας.
Από αρχές Σεπτεμβρίου και πέρα, θα αρχίσουν να παίρνουν το δρόμο για τα βαθιά. Αυτό συνεπάγεται ευκολότερο ψάρεμα το καλοκαίρι, κοντινότερους προορισμούς, άρα και καλύτερα αποτελέσματα.
Αρματωσιές
Οι αρματωσιές μας αποτελούνται από 12 έως 20 αγκίστρια, τύπου παπαγαλέ και μεγέθους ανάλογου του μεγέθους των ψαριών. Όταν τα ψάρια δεν τρώνε ή μας αρπάζουν τα δολώματα χωρίς να πιάνονται, βάζουμε πιο διακριτικές αρματωσιές, με χάντρες και παράμαλλα από πετονιά.
Όταν τα ψάρια τρώνε ευκολότερα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε πιο χοντρές αρματωσιές («σταυροί» με παραμάνες στα αγκίστρια). Οι χάντρες φωσφόρου είναι απαραίτητες και πάντοτε δίνουν καλύτερα αποτελέσματα.
Δολώματα
Στη βαθιά καθετή εφοδιαζόμαστε συνήθως με μεγάλη ποικιλία δολωμάτων και όχι μόνο με ένα είδος. Δολώνουμε αρχικά την αρματωσιά μας με αρκετά είδη, και στη συνέχεια, ανάλογα με τις προτιμήσεις των ψαριών τη συγκεκριμένη μέρα, προσαρμοζόμαστε στις ορέξεις τους.
Κατά κύριο λόγο χρησιμοποιούμε:
α) καλαμάρι σε λωρίδες
β) γαρίδα αλατισμένη (γιατί αν δε σφίξει διαλύεται εύκολα μέχρι να φτάσει στο βυθό και μένει το αγκίστρι μας άδειο)
γ) ψαροδόλια (σαρδέλα, κολιό, γόπα, σαφρίδι, τα οποία ξεκοκαλίζουμε, τα κόβουμε σε φιλετάκια και εάν είναι πολύ μαλακά, τα αλατίζουμε ώστε να σφίξουν λίγο)
Εάν τα δολώματα μας είναι φρέσκα, σαφώς και δουλεύουν καλύτερα. Εάν δεν είναι δυνατή η εύρεση φρέσκων, τότε χρησιμοποιούμε κατεψυγμένα. Έχουν σημειωθεί αρκετές επιτυχημένες ψαριές με κατεψυγμένα ακόμη και με παστά.
Αγκυροβόλιο
Μια βασική προϋπόθεση για επιτυχία στην εξόρμησή μας είναι το αγκυροβόλιο. Θα πρέπει να αγκυροβολούμε, ώστε να ψαρεύουμε σε σταθερό σημείο και να μαλαγρώνονται τα ψάρια με τα δολώματά μας.
Η άγκυρα είναι 2,5 έως 3,5 κιλά και η αλυσίδα περίπου μιάμιση φορά το μήκος του σκάφους μας. Σίγουρα ένα βαρύτερο αγκυροβόλιο θα μας κρατούσε πιο σταθερά, αλλά δυσκολεύει αρκετά στο σήκωμα. Χρειαζόμαστε σχοινάκι διαμέτρου 0,6 έως 0,8 εκατοστών, καλής ποιότητας, βυθιζόμενο, και μήκους σχεδόν διπλάσιου από το βάθος που θα ψαρέψουμε. Έτσι εάν στο σημείο αγκυροβόλησης δε βρούμε ψάρια, θα έχουμε την δυνατότητα να αφήσουμε μερικά μέτρα σχοινί και να αλλάξουμε τόπο.
Μια μεγάλη καρούλα από λάστιχο ποτίσματος εξυπηρετεί πολύ για να το τυλίξουμε ή ακόμα ένα πλαστικό βαρέλι κομμένο στην μέση, το οποίο έχει και πιο εύκολη διαδικασία ριξίματος.