αλλα ψαρεματα
Ζόκα-Live Kab-Tenya: Αναζητώντας τις Κόκκινες Σκορπίνες στα Βαθιά
Πολλοί από εμάς έχουμε συνδυάσει τα ψαρέματά μας με την ύπαρξη ζωντανού δολώματος. Όμως, αρκετές φορές οι εξορμήσεις μας για αναζήτηση ζωντανού δολώματος δε στέφονται με επιτυχία, και, είτε αναγκαζόμαστε να επιστρέψουμε σύντομα στη βάση μας, είτε στρεφόμαστε σε εναλλακτικές λύσεις για να μη ματαιώσουμε το ψάρεμά μας. Μια από αυτές τις λύσεις, θα προσπαθήσουμε να δούμε στη συνέχεια και δεν είναι άλλη από την αναζήτηση μεγάλων, κόκκινων σκορπίνων στα βαθιά, χρησιμοποιώντας νωπά ή κατεψυγμένα δολώματα.
Τόποι
Οι βραχώδεις περιοχές είναι αυτές που θα μονοπωλήσουν το ενδιαφέρον μας. Η απότομη εναλλαγή βάθους, είναι από τα πλεονεκτήματα μιας περιοχής, άρα όπου δούμε κατεβάσματα στο βυθόμετρο, θα πρέπει να σταματήσουμε και να τα ελέγξουμε, ενώ όσο πιο άγριος φαίνεται ένας τόπος, τόσο αυξάνονται και οι πιθανότητες εύρεσης μεγάλων σκορπίνων. Όταν έχουμε το βυθομετρικό χάρτη μπροστά μας, οι ισοβαθείς του χάρτη που ενώνονται μεταξύ τους, μπορούν να μας οδηγήσουν σε σωστό δρόμο. Επίσης πρέπει να γνωρίζουμε, ότι οι πλέον κατάλληλοι τόποι, είναι όσοι δεν ψαρεύονται από επαγγελματίες ψαράδες, γιατί υπάρχει κίνδυνος να μείνουν τα εργαλεία τους κάτω (ναυάγια, απότομα ανεβοκατεβάσματα, μεσοπέλαγες ξέρες κ.α.). Αυτοί συγκεντρώνουν ένα μεγάλο πλήθος θηραμάτων, που ψαρεύονται μεν δύσκολα με όλους τους συνήθεις τρόπους ψαρέματος, αλλά συλλαμβάνονται εύκολα με τεχνικές τύπου ζόκας, όπως είναι πχ. το Live Kab και το τένυα.
Δόλωμα
Στο ψάρεμα της μεγάλης κόκκινης σκορπίνας, δεν είναι απαραίτητα τα εκλεκτά δολώματα, αφού δελεάζονται περισσότερο από την ποσότητα και λιγότερο από την ποιότητα. Βέβαια, αν καταφέρουμε να συνδυάσουμε ποσότητα και ποιότητα, τότε έχουμε το πλέον κατάλληλο μέσο για να τις προσελκύσουμε και να τις πιάσουμε. Όμως, όπως είπαμε και στην αρχή, το ψάρεμα αυτό είναι μια εναλλακτική πρόταση για τις περιπτώσεις που δεν καταφέρουμε να πιάσουμε ζωντανά δολώματα και να τα χρησιμοποιήσουμε σε συναγρίδες, φαγκριά και σφυρίδες, αλλά μαζί μας έχουμε μόνο νωπά ή κατεψυγμένα. Τέτοια δολώματα είναι συνήθως οι μοσχιοί που βρίσκονται σε αφθονία και είναι αρκετά φθηνοί αυτήν την εποχή, μικρές νωπές ή κατεψυγμένες σουπιές, πλοκάμια χταποδιού, θραψαλάκια κ.α.
Η αφαίρεση της εξωτερικής πέτσας των νωπών δολωμάτων και το άσπρισμά τους, έχει δείξει ότι «δουλεύουν» καλύτερα στην πράξη, και προσελκύουν τα ψάρια ευκολότερα, ειδικά στα βαθιά νερά. Επίσης, καλό είναι να χτυπάμε τα μικρά μοσχιουδάκια μερικές φορές πριν ξεκινήσουμε τη δόλωσή τους, ενώ και εδώ η αφαίρεση της εξωτερικής πέτσας μπορεί να φέρει καλύτερα αποτελέσματα. Ακόμα, προσπαθούμε να αφήσουμε όσο το δυνατόν ανέπαφο το εσωτερικό της κουκούλας (λωλός, «γλυκάδια» κλπ.). Ανάλογα πράττουμε και με τις σουπιές και τα θραψαλάκια.
Ζόκα, Live Kab ή τένυα;
Τόσο η ζόκα, όσο και το live Kab ή το τένυα, μπορούν να χρησιμοποιηθούν με ικανοποιητικά αποτελέσματα στην αναζήτηση των κόκκινων σκορπίνων. Και τα τρία θα μας δώσουν ψάρια, οπότε ο ψαράς που έχει μαζί του εξοπλισμό για κάποια από τις τρεις τεχνικές, δεν πρέπει να διστάσει να τον χρησιμοποιήσει. Όταν όμως έχουμε δυνατότητα επιλογής, τότε θα επιλέξουμε όποια τεχνική είναι η καταλληλότερη, ανάλογα πάντα με το βάθος που θα ψαρέψουμε και τα διαθέσιμα δολώματα.
Ζόκα: Πιο πολύ χρησιμοποιείται με δολώματα όπως η σουπιά, το θραψαλάκι και το καλαμάρι. Το βάθος θα καθορίσει το βάρος της και έχουμε τη δυνατότητα πολλών επιλογών, αφού στα καταστήματα με είδη αλιείας υπάρχει μεγάλη ποικιλία από ζόκες, σε διάφορα βάρη.
Εκτός από την κλασσική, παραδοσιακή ζόκα, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και πολύχρωμες, «σύγχρονες» ζόκες, σε απομίμηση καλαμαριού ή σουπιάς, αλλά και τις γνωστές σε πολλούς «καμπούρες» (cabura). Όλα δουλεύουν με τον ίδιο τρόπο πάνω-κάτω και δολώνονται παρόμοια. Το μεγάλο τους αγκίστρι που βρίσκεται πάνω στο βαρίδι, περνιέται στην ουρά του δολώματος, και τα υπόλοιπα αγκίστρια (κλέφτες), στα πλοκάμια.
Live Kab: Όταν το δόλωμα είναι μοσχιός ή χταποδάκι, τότε το Live Kab είναι το πιο κατάλληλο. Το στρογγυλό μολύβι του θα μπει μέσα στην κουκούλα, και με τα αγκίστρια να εξέχουν, έχουμε έναν ιδιαίτερα ελκυστικό μεζέ.
Συνήθως χρησιμοποιείται σε βαθιά νερά, με δύο αγκίστρια για μικρά δολώματα και με τρία όταν το δόλωμα είναι μεγάλο, ενώ και εδώ το βάρος του διαφοροποιείται ανάλογα με το βάθος. Επίσης, το Live Kab αρματώνεται με τρία αγκίστρια, όταν μαζί με τις σκορπίνες απευθυνόμαστε και σε βλάχους, οι οποίοι συχνάζουν στα ίδια ακριβώς σημεία.
Τένυα: Κατάλληλη για πιο ρηχά νερά, αφού το βάρος της σπάνια φθάνει τα 150 γραμμάρια. Το δόλωμα είναι συνήθως πλοκάμι χταποδιού, όπου η πέτσα έχει αφαιρεθεί για να ασπρίσει, πλοκάμι ή λωρίδα καλαμαριού-σουπιάς, καθώς επίσης και ψαροδόλι. Το δόλωμα μπαίνει κεντητά και στα δύο αγκίστρια του tenya μας, φροντίζοντας πάντα να υπάρχει ένα περίσσευμα στο δεύτερο, μικρότερο αγκίστρι.
Εξοπλισμός
Επειδή το ψάρεμα της σκορπίνας είναι περιστασιακό και πραγματοποιείται όταν δεν υπάρχουν άλλες, καλύτερες επιλογές, δεν είμαστε αναγκασμένοι να διαθέτουμε κάποιον εξειδικευμένο εξοπλισμό. Το καλάμι και ο μηχανισμός του φύλακα ή του jigging, είναι ικανοποιητικά για ζόκα ή Live Kab, ενώ ένα καλάμι καθετής και ένας μηχανισμός φορτωμένος με λεπτό νήμα, είναι αρκετά για να χειριστούμε τα τένυα. Τώρα, αν διαθέτουμε εξειδικευμένο εξοπλισμό για κάποια από τις παραπάνω τεχνικές, επειδή τις χρησιμοποιούμε στα ψαρέματά μας, τότε τα πράγματα είναι σαφώς καλύτερα και το ψάρεμά μας γίνεται πιο ξεκούραστο και διασκεδαστικό.
Τρόπος ψαρέματος
Με τη βοήθεια του GPS και του βυθομέτρου μας, βρίσκουμε το σημείο που θέλουμε να ψαρέψουμε, ελέγχουμε τη φορά του ρέματος, σταματάμε το σκάφος από τη φορά που έρχεται το ρέμα και ρίχνουμε στο νερό το δόλωμά μας. Αν το ρέμα είναι μηδαμινό, τότε το ψάρεμά μας μπορεί να γίνει και με σβηστή τη μηχανή. Αν όμως μας παρασύρει, φροντίζουμε το δόλωμά μας να βρίσκεται πάντα πάνω από το επιθυμητό σημείο του βυθού, χρησιμοποιώντας τη μηχανή του σκάφους μας.
Συνήθως κατεβάζουμε το δόλωμα μέχρι να πατώσει, το ανασηκώνουμε ελαφρά (έως το πολύ μισό μέτρο) και το βαστάμε σταθερό σε αυτό το σημείο. Την τσιμπιά θα την καταλάβουμε εύκολα, αφού το καλάμι θα λυγίσει απότομα με το μπούκωμα του δολώματος και το φευγιό του ψαριού. Τότε ανασηκώνουμε και έχουμε τη σκορπίνα σχεδόν βέβαιη.
Αν στην αρχή έχουμε μόνο μικροτσιμπηματάκια, δεν τραβάμε, αλλά περιμένουμε την καλή τσιμπιά, η οποία λογικά δε θα αργήσει να φανεί. Η συνέχεια είναι εύκολη: φέρνουμε το ψάρι μέχρι την επιφάνεια τυλίγοντας νήμα με σταθερό ρυθμό, και αν χρειαστεί, το αποχιάζουμε.
Επίλογος
Το ψάρεμα των μεγάλων σκορπίνων στα βαθιά, είναι αρκετά εύκολο όπως καταλαβαίνετε από τα παραπάνω και σύντομα μπορούμε να έχουμε μια ικανοποιητική ψαριά. Αν ο τόπος είναι αψάρευτος, τότε τα ψάρια έρχονται το ένα πίσω από το άλλο. Εκεί ας δείξουμε εγκράτεια και ας πάρουμε όσα μας αρκούν για ένα καλό τραπέζι, αφήνοντας τα υπόλοιπα για μια άλλη φορά. Έτσι και ο τόπος δεν καταστρέφεται, και εμείς θα συνεχίσουμε να έχουμε έναν ακόμη εναλλακτικό τρόπο ψαρέματος στο συγκεκριμένο σημείο, όταν οι άλλοι γνωστοί μας τρόποι δε μπορούν να πραγματοποιηθούν.